از آنجا که طبقه کارگر درآمد خویش را برای خرید نخستین نیازمندی‌های خود صرف می‌کند، در نتیجه بهای آنها، در اثر افزایش تقاضا در بازار افزایش می‌یابد. لذا برای سرمایه‌دارانی که این اشیاء را عرضه می‌کنند، افزایش دستمزدی که با آن موافقت کرده انداز طریق افزایش بهای کالا در بازار جبران می‌شود. ولی وضع سایر سرمایه‌دارانی، که تولید‌کننده نخستین اشیاء نیستند و تعدادشان هم کم نیست، چه می‌شود؟ دو سوم تولیدات ملی به وسیله یک پنجم جمعیت مصرف می‌شود که بخش عمده آن را وسائل تجملی تشکیل می‌دهند. البته تفاوت در نرخ سود، از آنجا که نرخ بهای متوسط سود در رشته‌های مختلف تولید تفاوت دارند، باعث می‌شود که سرمایه و کار از رشته‌هائی که کم‌سودترند به رشته‌های پر سودتر روی آورند. این امر خود باعث بروز بحران اقتصادی می‌شود زیرا اضافه تولید و پُرشدن بازار و انبارهای تولیدکننده، باعث توقف تولید و در برخی موارد تعطیل کارخانه‌ها گشته و …

نه به خاطرِ آفتاب نه به خاطرِ حماسه به خاطرِ سایه‌یِ بامِ کوچکش به خاطرِ ترانه‌یی کوچک‌تر از دست‌های تو نه به خاطرِ جنگل‌ها نه به خاطرِ دریا به خاطرِ یک برگ به خاطرِ یک قطره روشن‌تر از چشم‌های تو نه به خاطرِ دیوارها ــ به خاطرِ یک چپر نه به خاطرِ همه انسان‌ها ــ به خاطرِ نوزادِ دشمن‌اش شاید نه به خاطرِ دنیا ــ به خاطرِ خانه‌ی تو به خاطرِ یقینِ کوچکت که انسان دنیایی‌ست به خاطرِ آرزوی یک لحظه‌ی من که پیشِ تو باشم به خاطرِ دست‌های کوچکت در دست‌های بزرگِ من و لب‌های بزرگِ من بر گونه‌های بی‌گناهِ تو به خاطرِ پرستویی در باد، هنگامی که تو هلهله می‌کنی به خاطرِ شبنمی بر برگ، هنگامی که تو خفته‌ای به خاطرِ یک لبخند هنگامی که مرا در کنارِ خود ببینی به خاطرِ یک سرود به خاطرِ یک قصه در سردترینِ شب‌ها تاریک‌ترینِ شب‌ها به خاطرِ عروسک‌های تو، نه …

اگر بخواهیم صادقانه به مسائل ملی و بین‌المللی در بیش از نیم قرن اخیر نگاهی بیندازیم، درمی‌یابیم که این کشور چین نیست که تمامیت ارضی، حق حاکمیت ملی و حقوق کشورهای دیگر را، از جمله کشور ما ایران را تهدید می‌کند و با زبان نژادپرستان و زورگویان با جهان صحبت می‌نماید. حکومت چین در حرف «سوسیالیسم» و در عمل امپریالیسم است. به نظر چنین می‌آید که «سوسیال امپریالیسم» چین، سیاست تعاون و «همزیستی مسالمت‌آمیز» را برای منافع درازمدت خود برتر از تشنج و درگیری با جهان امروز در دستور کار خود قرارداده است! به سخن دیگر، چین را نمی‌توان بمانند امپریالیسم جهان‌خوار آمریکا، فرانسه، انگلیس، آلمان و ژاپن دشمن بالفعل دولت و ملت‌های دنیا نامید! می‌توان گفت که امپریالیسم چین از طریق صدور سرمایه مالی، تکنولوژی و واردات مواد خام سایرکشورها، در پی کسب سود هر چه بیش‌تر است و در این سیاست راهبردی‌اش در شرایط کنونی به دنبال جنگ …

سکوت اتحادیه‌های مستقل کارگری ایران در قبال بمباران غزه به چه معناست؟ اتحادیه‌های بزرگ کارگری در کشورهای جهان از جمله در آمریکا، اسپانیا، استرالیا، آفریقای جنوبی حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی و متجاوز اسرائیل به غزه را محکوم کردند و با خلق فلسطین ابراز همبستگی نمودند. در آمریکا شبکه «ان بی سی» آمریکا اعلام کرد: حدود هزار تظاهرکننده موفق به واداشتن کشتی اسرائیلی به دورشدن از بندر شدند». این موضوع پس از آن روی داد که سندیکای کارگران بندر‌های آمریکا در سطح زیادی با حامیان فلسطین اعلام همبستگی کرده بودند. شبکه «ان بی سی» آمریکا به نقل از رئیس این سندیکا، اعلام کرد که کارگران تصمیم به بستن اسکله گرفته‌اند. چندین اتحادیه کارگری آمریکایی پیش از این اعلام کرده بودند که فعالیت‌های اعتراضی در سه بندر نیویورک، کالیفرنیا و اوکلند براه خواهند انداخت، تا جلوی تخلیه کشتی‌های اسرائیلی را در بنادر آمریکایی بگیرند. در اسپانیا «جبهه متحد چپ اسپانیا»، «کمیسیون‌های کارگری» و …

بیش از ده روز است که مردم فلسطین در معرض یکی از مرگ‌بارترین حملات قرار گرفته‌اند. به مناسبت بزرگداشت پنجاه و چهارمین سالگرد اشغال قدس شرقی است که گله‌های وحشی صهیونیست با پشتیبانی ارتش اشغالگر، در آخرین تلاش برای اخراج فلسطینیان مقیم این شهر از خانه‌ها و سرزمین‌های خود به آنها حمله کردند. این آخرین سنگر مقاومت، محله شیخ جراح در مجاورت اماکن مقدس اسلامی و مسیحی این شهر است که هدف این حملات قرار گرفته است. این کارزار جدید پاکسازی قومی با هدف یهودی‌سازی شهر و الحاق نهایی آن به اسرائیل صهیونیستی است. همزمان، گسترش بی‌سابقه شهرک‌های یهودی‌نشین در سایر مناطق بیت‌المقدس شرقی و کل کرانه باختری رود اردن و تحت نگاه موافقت‌آمیز کشورهای امپریالیستی و نهادهای سازمان ملل متحد ادامه دارد. به محض شروع این حملات جنایتکارانه باندهای صهیونیست – فاشیست شهرک‌نشین، ماشین جنگی رژیم صهیونیستی بکار افتاد که طبق معمول مردم غیرنظامی از سالمندان تا کودکان و مردان …

«پروتکل الحاقی» یعنی صورت مجلس مذاکرات سیاسی. ضمناً به متمم قراردادها وعهدنامه‌ها هم «پروتکل» می‌گویند. «الحاقی» هم به معنی پیوست‌دادن، پیوستگی و مُلحق‌شدن است. در سال ۱۹۹۳ میلادی، آژانس انرژی اتمی، که به مانند اکثرسازمان و نهادهای بین‌الملی، معمولاً تحت نفوذ قدرت‌های جهانی، بویژه آمریکا هستند، برای کنترل و نظارت بر کشورهایی که از دید آژانس، بهتر بگوئیم، از دید قدرت‌های هسته‌ای جهان، مظنون به تولید سلاح هسته‌ای باشند، «پروتکل الحاقی» را تدوین و در سال ۱۹۹۷ آنرا به تصویب شورای حکّام بین‌المللی آژانس اتمی رساند . در مهرماه سال ۲۰۰۳، بنا به خواست «رهبر فرزانه»، که تحت فشار شدید خارجی و خصوصاً داخلی بود، با اتخاذ تصمیم «نرمش قهرمانانه»، هیئتی را به سرپرستی دلقکی به نام «حسن روحانی» برای خوش رقصی و «جلب توجه» قدرت‌های خارجی روانه کرد، تا این قرارداد را داوطلبانه امضا نمایند ! مواد این «پروتکل»، برای کشورهای تحت نظارت و مظنون، به جز نقض حاکمیت ملی و نقض تمامیت ارضی چیز دیگری نبود! …

در اردیبهشت ماه و ابتدای خرداد، جمعیت زیر خط فقر به گفته مسئولان رانت‌خوار و فاسد دولتی دو برابر شده و به ۲۵ میلیون نفر، و حداقل سبد معیشت به رقم ۱۴ میلیون تومان رسید. و این در حالی است که حداقل حقوق رسمی حدود یک پنجم این مبلغ است و آمار واقعی، وضعیتی وحشتناک‌تر را در مقابل دیدگان ما قرار می‌دهد. زنان، کودکان و حتی مردانی هستند که با حقوقی کم‌تر از یک میلیون تومان به کار گرفته شده‌اند و استثماری باور‌نکردنی را متحمل می‌شوند و رسیدن به خط فقر برایشان نامحتمل به نظر می‌رسد. و حتی کسانی با حقوق بالاتر از این نیز در شرایطی زندگی می‌کنند که متأسفانه گاهی ادامه زندگی را تاب نمی‌آورند و به جای مبارزه علیه بانیان این وضعیت، به خودکشی و خودسوزی روی می‌آورند. حقوق‌ معوقه، عدم پرداخت بیمه، اخراج، قراردادهای کوتاه‌مدت، شرایط کاری طاقت‌فرسا و چندین دلیل دیگر سبب وخیم‌ترشدن وضعیت کارگران …

اگر یک کارگر پیمانی در یکی از صنایع نفت و گاز باشید، حقوق‌تان از کارمندان رسمی کم‌تر است. از بسیاری از خدمات بیمه‌ای، مثل بیمه بازنشستگی محروم هستید. زمان مرخصی‌هایتان از پیش توسط پیمانکار مشخص شده است؛ مرخصی‌هایی که به مراتب کم‌تر از کارمندان رسمی است. و از همه مهم‌تر، مدت زمان اشتغال‌تان از پیش توسط کارفرما و پیمانکار مشخص شده است و پس از یک دوره معمولاً یکساله ادامه کار یا بیکارشدن‌تان صرفاً بستگی به نظر نه حتی کارفرمای اصلی، که پیمانکار دارد. قراردادهای پیمانکاری از شمول قانون کار خارج است. پیمانکار در تمام مراحل کار به راحتی م‌ تواند از زیر بار بیمه‌کردن‌تان شانه خالی کند؛ می‌تواند محل کارتان را مدام جابجا کند؛ می‌تواند قرارداد را فسخ کند و در یک کلام می‌تواند حیات شغلی شما را در دست داشته باشد. تمام عواملی که برشمرده شده، باعث می‌شود تا به عنوان یک کارمند یا کارگر پیمانی سطحی از محافظه‌کاری فردی و درخودماندگی را به منظور حفظ شغل و …