«طی ماه‌های گذشته برغم ادعاهای عالی‌ترین مقامات قضایی جمهوری اسلامی پیرامون رعایت حقوق زندانیان سیاسی، چیزی که عملاً و هر روزه در حال رخ دادن است، نه ذره‌ای بهبود شرایط زندانیان، بلکه تشدید سرکوب و ضدانسانی‌تر‌کردن بیش از پیش شرایط آنان بوده است تا با بالابردن هزینه زندان، مردم به جان آمده ایران و کنشگران سیاسی در سطح جامعه را مرعوب و مقهور سیاست‌های سرکوب‌گرانه سازند. انتقال به سلول انفرادی، توهین و تحقیر، ضرب و شتم، تشکیل پرونده‌های جدید و صدور احکام تازه و تبعید به زندان‌های دور از محل سکونت و از جمله روش‌های اعمال فشار بر زندانیان و آزار و اذیت خانواده‌هایشان است که در ماه‌های اخیر شدیدتر و گسترده‌تر شده است. نهادهای امنیتی و قضات وابسته به این نهادها آشکارا دریافته‌اند که زندان نه تنها مانع و بازدارنده مبارزات حق‌طلبانه زندانیان سیاسی نشده، که خود به محل و مجالی برای تداوم مبارزات و مقاومت آنان تبدیل شده و …

«نرگس محمدی» در مصاحبه اخیر خود در مورد دیدار با مادران داغدیده آبانماه ۱۳۹۸، که فرزندان خود را از دست دادند، سخن گفت و از عدم انتقام «از جلادان و قاتلان فرزندان این خانواده‌ها» از زبان آنها طرح نمود که این امر موجب اعتراض خانواده شهدا گردید. در این رابطه مادر «پژمان» از کشته‌شدگان ۹۸ چنین می‌گوید: «ما راهمان، راه بچه‌هایمان است. همه جا فریاد زدم، من، مادر جاوید نام پژمان قلیپور، تنها چیزی که آرامم می‌کند انتقام است و قلب کسی که قلب بچه‌ام را نشانه گرفت»! برادر «برهان منصورنیا» از دیگر کشته‌شدگان آبان ۹۸ در پیامی به ۱۵۰۰تصویر: «این صحبت‌ها را تأیید نمی‌کنیم و اصلی‌ترین خواسته‌های ما انتقام و دادخواهی‌ست». همچنین خانواده‌ی «داستان‌خواه» و «سرتیپی» که فرزندان‌شان را در اعتراضات آبان از دست دادند، از عدم تأیید این صحبت‌ها نوشتند. خانواده «وحید دامور» از دیگر کشته‌شدگان آبان ۹۸ در ادامه واکنش‌ها به خانم «نرگس محمدی»: «ایشان به هیچ‌وجه نماینده‌ی ما نیستند و تنها یکبار به …

یک سال از درگذشت ناگهانی «دکتر فریبرز رئیس‌دانا» می‌گذرد. این صدای کارگران و زحمتکشان ایران در ٢۶ اسفند ماه سال گذشته خاموش شد. «دکتر فریبرز رئیس‌دانا»، اقتصاددان چپ و جسور ضدسرمایه‌داری، ضدامپریالیست و ضد صهیونیست در یکی از آخرین سخنرانی‌های خود در یک میزگرد سیاسی در خبرگزاری ایلنا درباره آزادی و عدالت اجتماعی سخن گفت و ما بخش کوتاهی از آن را در اینجا انتشار می‌دهیم و یاد او را گرامی می‌داریم. «رفیق فریبرز رئیس دانا» در این سخنرانی چنین گفت: «[…] من به عنوان یک چپ‌گرا و سوسیالیست اینجا آمدم تا بگویم تنها راه ما دموکراتیسم است. در آن دموکراتیسم عدالت مبناست. عدالت این نیست که بورژوازی بگوید داریم به شما فرصت برابر می‌دهیم. آزادی فقط آزادی منفی «آیزالیا برلین» نیست؛ آزادی مثبت هم هست. ما نمی‌توانیم تنها بگوییم بروید مدرسه، باید مدرسه هم بسازیم. برای اینکه مدرسه بسازیم باید پول داشته باشیم و برای اینکه پول داشته باشیم، باید …

صدوپنجاه سال پیش در روز ۱۸ مارس (۲۸ اسفند) ۱۸۷۱، کارگران و لایه‌های پایینی اقشار خرده‌بورژوازی پاریس، شهری که قهرمانانه شش‌ماه محاصره‌ کاملِ ارتش آلمان را پشتِ سر نهاده بود، در شرایطی که هنوز دشمن در خاک فرانسه و در بخش‌هایی در حومه شهر بود، به مقابله با توطئه‌های پی‌درپی دولتِ موقتِ جمهوری سومِ تازه ‌تأسیس فرانسه پرداختند، و به قول مارکس «انقلاب باشکوه» خود را بر پا کردند. انقلابی که برغمِ عمر بسیار کوتاه‌اش نخستین تلاش برای استقرار سوسیالیسم و الهام‌بخشِ جنبش‌ها و انقلابات بعدی در نقاط مختلف جهان بود. ما درباره مهم‌ترین آموزه‌های کمونیستی از انقلاب با شکوه کمون پاریس، و اینکه چرا پرولتاریا در نیمه ‌راه متوقف شد، بارها سخن گفته‌ایم. مباحث مربوط به سیاست‌ها و نتیجه کمون قبل از هر چیز تأثیر قابل توجهی در اندیشه‌های انقلابی و فناناپذیر کارل مارکس داشت که وی آنرا اولین نمونه از «دیکتاتوری پرولتاریا» توصیف کرد. دیکتاتوری پرولتاریا اعمال قهر پرولتری اکثریت جامعه بر …

زمستان پایان یافت و بهار جان‌بخش طبیعت فرا رسید! در سالی که گذشت مبارزات کارگران و زحمتکشان بدون وقفه و عقب‌نشینی و با تجربیات پُربار ادامه یافت تا زمستان سخت سرمایه‌داری را با الهام از طبیعت، به بهاری زیبا بدل سازد. هر چند که دوره تاریکی و سرمای سخت زمستان به سرعت گذشت ولی در هر حال این زمستان ساخته و پرداخته طبقات فرادست برای زحمتکشان نیز، رفتنی است و مانند هر پدیده دیگری پایانی دارد که چندان دور نیست. سال نو با پیام‌های شادباش تشکلات مستقل و مبارز آغاز شد و آرزوی پیروزی و شادکامی برای زحمتکشان در این پیام‌ها شیرینی بهار را دو صد چندان کرد. در اسفند ماه تلاش تشکلات مستقل کارگران، معلمان، بازنشستگان، فعالان مدنی، هنری، ادبی و … برای دستمزدی کافی برای زندگی انسانی و شایسته همراه با رفاهی نسبی در کنار مبارزه برای رهایی عزیزان دربند و برای به‌دست‌آوردن آزادی بیان، تشکل‌یابی، حق اعتصاب …

قبل از پرداختن به متن اعلامیه رفقای فرانسوی، لازم است که خوانندگان توفان با پس‌زمینه‌های این اطلاعیه آشنائی بیابند. امپریالیسم فرانسه یکی از بربرمنش‌ترین امپریالیست‌های جهان است که نقش ضدبشری و جنایتکارانه‌ای در دوران استعمار کهن، در افریقا و آسیای جنوب شرقی بازی کرده است. تجارت و اقتصاد، مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده نوع کُنش فرانسه در قبال منطقه غرب افریقاست. به عنوان نمونه در کشور ساحل عاج، که مستعمره سابق فرانسه بوده است، براساس گزارش «لوموند دیپلماتیک» مورخ مارس ۲۰۰۵ «منافع فرانسه در این مستعمره پیشین یک سوم سرمایه‌گذاری‌های خارجی و ۳۰ % تولید ناخالص داخلی است. از سال ۱۹۶۰ به یُمن قراردادهای نامنصفانه، شرکت‌های فرانسوی ۷۵ % ثروت‌های تولید شده در کشور را به جیب زده و به وطن‌شان فرستاده‌اند» (نویسنده «بوباکار بوریزیوپ» ((Boubacar BORIS DIOP برگردان منوچهر مرزبانیان). افسانه‌هائی نظیر دمکراتیزه کردن کشور‌های منطقه، رعایت حقوق بشر و مبارزه «تروریسم بد»، تروریسمی که از زیر کنترل آنها خارج شده و یا اساساً …

رفقای حزب برادر ما در فرانسه اعلامیه‌ای در مورد سوء استفاده سرمایه‌داری از تأثیرات مخرب «ویروس کرونا» بر زندگی طبقه کارگر در فرانسه منتشر کرده‌اند. از مفاد این اطلاعیه برمی‌آید که این تأثیرات مخرب نتایج همان بیماریی است که سرمایه‌داری از آن بهانه و ابزاری برای سرکوب مبارزه و خواست‌های کارگران و نقض حقوق انسانی آنها ساخته است. «ویروس کرونا» تنها ویروسی نیست که سلامت جامعه را تهدید می‌کند، ویروسی است که به تشدید شکاف طبقاتی نیز منجر شده و کارگران را از حداقل زندگی انسانی محروم می‌نماید. ولی چگونه یک «سپاه کرونائی» می‌فهمد که چه کسی را باید از حداقل معیشت زندگی محروم کند و از کجا درک می‌کند چه کسی کارگر و چه کسی سرمایه‌دار است؟ «سپاه کرونا» برای این تشخیص نیاز به یک «کاتالیزاتور» دارد که مسیر فرود ضربه را به «ویروس کرونا» نشان می‌دهد. در دنیای سرمایه‌داری این «کاتالیزاتور» مناسبات سرمایه‌داری است که سلاح «کرونا» را …

نخست به اخبار توجه کنیم و سپس تفسیر سیاسی آنها را مورد بررسی قرار دهیم. خبرگزاری بی بی سی فارسی در ۲۴ دیماه ۱۳۹۹ گزارش داد که هواپیماهای جنگی اسرائیل به حریم فضایی سوریه تجاوز کردند و نظامیان سوری و ایرانی را کشته‌اند. این اظهارات از قول موسسه «بی‌طرفی» مستقر در لندن بیان شده که در واقع یک موسسه انگلیسی- اسرائیلی مستقر در لندن به نام تقلبی «دیده‌بان حقوق بشر سوریه» است که مأموریت‌اش پخش دروغ به نفع هم‌دستان داعش در منطقه و در خدمت تغییر رژیم حاکم در سوریه و مورد حمایت امپریالیسم بریتانیا برای دخالت در اوضاع داخلی سوریه و منطقه است. وی مدعی شده است: «در حمله هوایی شبانه اسرائیل … در شرق سوریه دستکم «هفت سرباز سوری و ۱۱ تن از نیروهای سپاه پاسداران ایران، حزب‌الله لبنان و تیپ فاطمیون» کشته شده‌اند. گفته می‌شود ۲۸ نفر هم در این حملات مجروح شده‌اند… جنگنده‌های اسرائیلی دستکم ۱۸ بار اهداف خود را بمباران کرده‌اند»، تا …