برگ نخست / toufan (صفحه 40)

toufan

در سوگ رفیق «مهدی صدودی»

شامگاه شنبه، ۳۰ فروردین ۱۳۹۹ (۱۸ آوریل ۲۰۲۰) قلب «سید مهدی صدودی»، این انسان مبارز، مهربان، باوفا و پرعاطفه از تپش ایستاد و خانواده، دوستان و رفقای خود را در اندوهی بی‌پایان فروبرد. زندگی رفیق «مهدی»، که قلبش پیوسته برای مردم ایران می‌تپید، با مبارزه علیه نظام‌های شاه و شیخ در راه آزادی، بهبودی و بهروزی مردم ایران عجین بود. رفیق مهدی ۳۱ خرداد ۱۳۲۹(۲۱ ژوئن ۱۹۵۰) در تهران متولد شد، او در سال ۱۳۴۶ (۱۹۶۷) موفق به اخذ دیپلم متوسطه شد و در سال ۱۹۶۸ جهت ادامه تحصیل راهی شهر مونیخ در آلمان شد. «مهدی» یک سال بعد وارد کالج دانشگاه مونیخ شد. او از همان روزهای آغازین شروع به تحصیل در دانشگاه، جذب «کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی در خارج از کشور» شد. دیری نپائید که رفیق «مهدی» به عضویت «سازمان مارکسیستی – لنینیستی توفان» درآمد. رفیق مهدی انسانی پُرانرژی، بانشاط، خوش‌رو، باوفا، با پشتکار، فعال و …

ادامه....

درگذشت یک رفیق قدیمی

اطلاعیه رفیقِ ما، رفیقِ مهربانِ ما، مهندس «مهربانِ فلاحت» در ۲۶ مارس ۲۰۲۰ در شهر مادرید در اثر ابتلاء به بیماری کرونا درگذشت.«رفیق مهربان» در تاریخ ۲۲ ماه مه ۱۹۴۱ در حومه شهر یزد نصرآباد چشم به جهان گشود. وی فرزند سوم یک خانواده زرتشتی و کشاورز بود که آنها ایران را بعد از حمله اسلام، به آهنگ هند ترک نکردند و جزو پارسیان هند محسوب نشدند. وی از «پارسیان ایران» بود. دوران کودکی را در خانه و مزرعه گذراند، چون در زمان رژیم آریا مهر، بزرگ ارتش‌داران، مظهر مهر تابان، در نزدیکی محل تولدش کودکستانی وجود نداشت، کودکستان وی مزرعه کشاورزی بود. وی سپس به دبستان گام گذارد و با پایان دوره دبستان وارد هنرستان شد که تازه به رشته‌های تحصیلی دبیرستان اضافه شده بود. «مهربان»، که با همه مهربان بود، از نظر افکارِ عمومیِ مذهبی در این منطقه «گبر نجس» محسوب می‌شد، «آتش‌پرست» و «مجوس» بود، لوح کورش‌اش …

ادامه....

آیا نظام ضدبشری سرمایه‌داری از «ویروس کرونا» درس انسانیت را خواهد آموخت؟!

پاسخ آنانی که از گذشت روزگار آموختند و یا ذهنی نقّاد و جستجوگری دارند و به سیاست‌های امپریالیسم آمریکا و نوکران و سرسپردگان ریز و درشت‌اش، حداقل در خاورمیانه، نگاهی دارند، «منفی» خواهد بود.  سرمایه‌داری، به مفهوم امروزی آن، مثل هر پدیده دیگری، زمانی نبود. نطفه‌هایش در دل نظام زمین‌داری – فئودالیسم – کاشته شد و طی قرن‌ها اُفت و خیز، جنگ و کشتار، شکست و پیروزی، سرانجام قدرت سیاسی و اقتصادی را به دست گرفت و شاه، کلیسا، اشرافیت زمین‌دار را مطیع ساخت و نظم نوینی به نام «سرمایه‌داری» بنا کرد. در ابتدا نقش پیشرو و مترقی داشت و منشأ تحولات شگرفی گردید. اما از آنجائی که سرشت‌اش بر پایه استثمار انسان و غارت منابع رو و زیرزمینی، برای سود بیشتر، تنیده شده بود، لذا به مانند هر پدیده دیگری و بنابر قانون خدشه‌ناپذیر «تضاد و تغییرات»، به راه انحطاط گرایش پیدا کرد و وارد مرحله امپریالیستی – جهانخواری …

ادامه....

سخنی پیرامون گزارش دیوان محاسبات کشور از نتیجه اجرایی بودجه ۱۳۹۷ و اختلاس ۴،۸ میلیارد دلاری

دیوان محاسبات کشور سازمانی دولتی (دادگاه مالی – اداری) وابسته به مجلس شورای اسلامی است که وظیفه نظارت بر همه فرایندهای مالی کشور را برعهده دارد. این نهاد به عنوان بازوی نظارتی مجلس عمل می‌کند. ۲۶ فروردین ماه سال جاری، «عادل آذر»، رئیس دیوان محاسبات کشور، به مجلس رفت تا گزارش تفریغ (به معنای فارغ شدن یا نتیجه اجرایی بودجه) بودجه ۹۷ را قرائت کند. بخشی از این گزارش، که مربوط به دلار ۴۲۰۰ تومانی بود، در رسانه‌ها، جنجال بسیاری به پا کرد. گزارش دیوان محاسبات و صحبت‌های «عادل آذر» نشان می‌داد که بیش از ۴،۸ میلیارد دلار از ارز‌های دولتی تخصیص یافته، با واردات کالایی همراه نبوده است. در سال ۹۷ با افزایش شدید قیمت دلار، که تا بیست هزار تومان هم پیش رفت، عده‌ای با دریافت ارز دولتی مستقیماً اقدام کردند به فروش ارز در بازار آزاد. در این سال بابت واردات کالا‌ها و خدمات اساسی و غیر …

ادامه....

تحمیل افزایش ۲۱ درصدی نرخ دستمزد، سند فقر و گرسنگی کارگران

شامور‌تی بازی‌های جمهوری اسلامی در تمام حوزه‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی بر زحمتکشان جامعه سایه افکنده است. اختلاس‌های هزاران میلیاردی، دزدی و چپاول سرمایه مردم، همراهی و همزبانی سیاست‌گزاران با خصوصی‌سازی و تعدیل اقتصادی در انطباق با مصوبات صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی، از یک طرف، و تحریم‌های خانمانسوز ابرجهانخواران و همدستان‌شان فشارهای اقتصادی را بر زحمتکشان ایران دو چندان کرده است. نتیجه آنچه در بالا اشاره شد، چنان تورم اقتصادی را با خود به دنبال آورده است که جبران آن از طریق افزایش دستمزدهای چند درصدی دردی را دوا نمی‌کند هیچ، زحمتکشان را هر سال بیشتر به سوی فقر و گرسنگی سوق می‌دهد. سردمداران را هم غم نان و کرایه خانه نیست. اینها نمی‌توانند، نمی‌خواهند که از غم تهیدستان بکاهند. برعکس زحمتکشان را هر چه تهیدست‌تر می‌‌کنند. در ایران بر اساس ماده ۱۶۷ قانون کار که در سال ۱۳۶۹ به تصویب رسید، مجمعی به نام «شورای عالی …

ادامه....

پیامدهای بحران «کرونا» برای زنان شاغل ایران

«بحران کرونا» را باید از سوئی در نابرابری‌های وحشتناک تقسیم ثروت، که حاصل سیاست‌های سرمایه‌داری است، جُست و از سوئی دیگر در قالب‌های فرهنگ نئولیبرالی جستجو کرد. نئولیبرالیسم از سال ۱۹۳۸ ریشه‌گرفت و به ترویج رقابت و فردگراییِ افسارگسیخته‌ای پرداخت و بعدها به عنوان‌ رمز موفقیت و مشخصۀ تعریف‌کنندۀ روابط بشری‌ در جوامع مختلف «جایگاه معتبری» پیدا‌ کرد. در این سیستم آنچه مطرح است، تأمین سودِ بازار است از طریق غارتِ نیروی کار و منابع طبیعی جهان برای اقلیتی که در رأس هرم قدرت جای گرفته‌اند. مرگ و محرومیت‌ها و رنج انسان‌ها در مرکز توجه این سیستم قرار نداشته و ندارد، مگر آنکه «چرخۀ تولید» مختل شود! نئولیبرالیسم یعنی ممانعت از‌ تمامی سیاست‌های دمکراتیک، چرا که نئولیبرالیسم سیاست‌های برخاسته از همبستگی و برابری جمعی را همواره بزرگ‌ترین تهدید برای سوددهی بازار می‌داند. شواهد بسیاری حاکی از آن ‌است که بحران «کرونا» و تبعات دهشتناک آن مولود دولت‌های سرمایه‌داری است که …

ادامه....

در جبهه نبرد طبقاتی اخبار و گزارشات و اعتراضات کارگری فروردین ماه ۱۳۹۹

سال نو را در حالی آغاز کردیم که علاوه بر سیل و زلزله و دیگر بلایای طبیعی، ویروس مرگبار و کشنده «کرونا» نیز گریبان مردم ایران را گرفته است. آنچه به طبیعت مربوط می‌شود، تنها با دانش و مدیریت می‌توان و باید به مصافش رفت، تا آن را مهار کرد و جامعه بشری را از آسیب مصون داشت. جز این هر که هر چه بگوید، جز فریب و چپاول مردم سودایی در سر ندارد. ولی متأسفانه حکومت‌های سرمایه‌داری به آنچه نمی‌اندیشند، حفظ جان مردم و سلامت جامعه بشری است و دنیا را فقط از زاویه حفظ منافع طبقات فوقانی جامعه می‌بینند و مهار و مدیریت مشکلات اجتماعی و طبیعی را نیز تا آنجا اهمیت می‌دهند که جیب مسئولان و اربابان سرمایه را پُر سازد. وقایع و رخدادهای سیاسی، اقتصادی و طبیعی سال گذشته درسی را برای طبقه کارگر و دیگر زحمتکشان ایران به همراه داشت و آن این است که …

ادامه....

به مناسبت فرارسیدن اول ماه مه روز جهانی کارگر. یادی از ابوالقاسم لاهوتی

ابوالقاسم لاهوتی (۱۲۶۶ – ۱۳۳۶) شاعر انقلابی و کمونیست ایران مانند بسیاری از روشنفکران و شعرای انقلابی از پیروزی انقلاب سوسیالیستی اکتبر شوروی به‌وجد‌ آمده بود و از آن و ساختمان سوسیالیسم با دل و جان دفاع کرد. لاهوتی سرود تاریخی «انترناسیونال» مهم‌ترین سرود جنبش کمونیستی را به فارسی آهنگین برگرداند. او را می‌توان از سلاله شاعران طراز نوین قرن بیستم دانست، در کنار مایاکوفسکی، ناظم حکمت، برتولت برشت، لویی آراگون، پابلو نرودا، یانیس ریتسوس و … لاهوتی آگاهی طبقاتی را به زبانی ساده برای کارگران تشریح می‌کرد: من از عائلۀ رنجبرم زاده‌ی رنجم و پرورده‌ی دست زحمت نسلم از کارگران حرف من اینکه: چرا کوشش و زحمت از ماست حاصلش از دگران؟ این جهان یکسره از فعله و دهقان برپاست نه که از مفت‌خوران! در نگرش طبقاتی لاهوتی، «دین و قانون و وطن آلت اشراف بُوَد». او در شعر خود تاکتیک مبارزه طبقاتی را با مهارتی کم‌نظیر به شعار …

ادامه....