مقالات نشریه توفان

مبارزه طبقه کارگر و خلق‌های تحت ستم اوج می­‌گیرد (۲) کنفرانس خط روشنی با جریان‌های دست­‌راستی هوادار امپریالیسم آمریکا کشید که بر هجوم و تجاوز این دشمن بشریت با هوچی‌­بازی چشم می‌­پوشند. این جریان‌ها که تا دیروز بر چپاول کشورشان توسط امپریالیسم آمریکا به ­دیده رضایت می‌­نگریستند و از حامیان «دنیای آزاد» بودند، حال صدایشان بر ضد نفوذ امپریالیست‌های روسیه و چین در ایران، سوریه، ونزوئلا، کوبا، نیکاراگوئه و… بلند است و در هر کجا که این امپریالیست‌های ضعیف‌­تر به ­مقاومت در مقابل آمریکا دست می‌­زنند و از حکومت‌های مخالف و یا غیر وابسته به ­آمریکا و متحدانش – طبیعتاً براساس منافع خود ولی مصلحت سیاست راهبردی جهانی خویش – حمایت می‌­کنند، به ­میدان می‌­آیند و از باد رفتن ایران به ­­دست رو­س‌­ها و چینی‌­ها و یا دخالت آنها در امور داخلی این گونه ممالک و تشدید تضادهای امپریالیستی و جنگ نیابتی در این کشورها سخن می­‌گویند، تا تصویر معیوبی …

«دونالد ترامپ» و «مایک پُمپئو» در آستانه اعلام طرح «معامله قرن» اعلام کردند که «آمریکا دیگر شهرک‌سازی اسرائیل در کرانه باختری را غیرقانونی نمی‌داند»، و عملاً فرمان ساخت و ساز بی­حد و حصر را برای اسرائیل اشغالگر صادر و آنرا وقیحانه «قانونی و مبتنی بر واقعیت‌های تاریخی و شرایط» قلمداد کردند! به­دیگر سخن این فرمان به­معنی اشغال کامل این سرزمین‌ها برای همیشه به‌شمار می‌آید. سرزمین‌هائی که دولت غاصب اسرائیل برای سُکنی‌دادن یهودیان تاکنون بنا کرده و یا قصد بنای آن را در آینده دارد، به­طور عمده در مناطق اشغالی است که در جنگ ۶ روزه میان اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۶۷ به­چنگ این کشور افتاده است – نظیر «بلندی­های جولان»، «شبه جزیره سینا»، «اورشلیم شرقی»، «کرانه باختری رود اردن» و «نوار غزه»- . در صورتی که کنوانسیون چهارم ژنو اِسکان اتباع غیرنظامی کشورهای فاتح را در مناطق غصب‌شده غیرقانونی دانسته است. اما امروز تنها در کرانه باختری رود اردن …

روشن است کسی که شعار “سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی” را طرح می­‌کند و امر کسب قدرت سیاسی را در دستور کار خود و یا دیگران قرار می‌­دهد، باید خود روشن کند که این حکومت را با چگونه حکومتی می­‌خواهد تعویض نماید. تا اینجا، گفتار وی تنها در عرصه تئوری حرکت می‌­کند و برای بیان چنین سخنانی میدان پیش‌گوئی و بیان آرزوها بسیار گسترده است، بدون آنکه نتایج عملی‌­ای بر آن مترتب باشد. مسئله کسب قدرت سیاسی در یک مبارزه سیاسی، تنها یک دورنماست و نه الزاما واقعیت روز که فوریت و جنبه عملی داشته باشد. برای تعیین شعارهای تاکتیکی روز – و نه خواست‌های دور، که سمت حرکت را روشن می­‌کنند، باید وضعیت سیاسی کنونی را مد نظر قرار داد و نه شرایط آرزوئی را. بدون تحلیل مشخص از شرایط مشخص، که شامل وضعیت درونی و بیرونی ایران و شرایط عینی و ذهنی جامعه ما می­‌شوند، نمی‌­شود تاکتیک‌های روز مبارزه …

تعیین شعارهای تاکتیکی حزب ما منوطست به­‌صحت ارزیابی ما از موقعیت سیاسی ایران. تحولات اخیر ایران که با حضور چند صد هزار نفره مردم معترض، گرسنگان و پابرهنگان بپا شد، درس‌های آموزنده­‌ای برای ما دارد که باید به‌­آن توجه کرده و شعارهای تاکتیکی خویش را بر اساس وضعیت سیاسی کنونی تعیین نمائیم. در شورش اخیر آبان نیز عمل از تئوری پیشی گرفت و منجر به ­این شد که عامل ذهنی و نیروهای آگاه انقلابی وضعیت و تحلیل‌های خویش را به ­روز کنند. درس‌های شورش مردم در آبانماه ۱۳۹۸ نشان داد که رژیم جمهوری سرمایه‌­داری اسلامی حاکم تا به ­چه حد آمادگی تمرکز نیرو و سرکوب خشونت­‌آمیز مبارزات و اعتراضات مردم را دارد و برای روز مبادا حساب باز کرده است. هرچه این مبارزات قهرآمیزتر گردد، خشونت ضد انقلاب متمرکز و فشرده‌­تر خواهد شد. این نیروهای سرکوب شامل سپاه پاسداران، بسیجی­‌ها، عوامل لباس شخصی، لومپن پرولتاریا، باندهای مخفی تروریستی فدائیان اسلام …

مبارزه طبقه کارگر و خلق‌های تحت ستم اوج می­‌گیرد  کنفرانس احزاب برادر در سال گذشته با موفقیت برگزار شد و در شرایط پنهان و رعایت اصول مخفی­‌کاری به ­پایان رسید. در این کنفرانس رفقای احزاب و سازمان‌های برادر از چهار قاره جهان در مورد شرایط کشور خود و سطح مبارزات طبقه کارگر گزارش دادند. این گزارشات بسیار امیدبخش بود و گواهی بود بر تداوم مبارزه انقلابی و طبقاتی در سراسر جهان. امپریالیسم، صهیونیسم و سرمایه‌­داری به ­محاصره خلق‌ها و طبقه کارگر جهان در آمده است و هرچه دامنه نئولیبرالیسم گسترش یابد، مقاومت طبقاتی و ملی کارگران و ملت‌ها و خلق‌های جهان بر ضد دشمنان بشریت افزایش می­‌یابد. در سند پایان کنفرانس می­‌آید: «کنفرانس بین­‌المللی احزاب و سازمان‌های مارکسیست لنینیست –  ICMLPOدر ماه اکتبر در زمانی برگزار شد که مردم آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین یکی پس از دیگری به­ پاخاسته‌­اند. بورژوازی بین‌­المللی و سرمایه‌­داری کاری جز افزودن به ­مشکلات اجتماعی …

ناگفته روشن است که علل طغیان مردمی در ایران را تنها نباید در افزایش بهای بنزین جستجو کرد. افزایش بهای بنزین در گذشته چندین بار انجام گرفته بود ولی دامنه اعتراضات مردم در گذشته تا به این حد نرسیده بود. افزایش کنونی بهای بنزین در شرایط اقتصادی کنونی بر بستر دیگری انجام می‌یافت که مولفه‌های آن با سال ۱۳۸۶ به کلی فرق داشت، لذا تنها جرقه‌ای بود که به آتش‌گرفتن خشم مردم منجر شد. رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی، که حزب ما به ماهیت سرمایه‌داری این رژیم تکیه می‌کند، با روی کارآمدن جناح رفسنجانی در حکومت ایران به لگدمال‌کردن دست‌آوردهای انقلاب ایران پرداخت و تلاش نمود این دست‌آوردها را که برای کارگران حقوقی قایل شده و دولت موظف به حفظ اموال عمومی و دارائی‌های ملت ایران کرده بود، پس بگیرد. سیاست تعدیل اقتصادی رفسنجانی همان تحقق سیاست‌های اقتصادی بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول است که به اقتصاد نئولیبرالی مشهور شده …

در حاشیه جنبش بینوایان حاکمیت در ایران یک حاکمیت سرمایه‌داری است. تمام فساد، تبهکاری، غارتگری، قانون‌ستیزی، بی‌کفایتی، دلال‌بازی، سرکوبگری و… که به آن توسل می‌جوید از ماهیت این نظام منشاء می‌گیرد. آنها با ایران همچون قشون اشغالگر رفتار می‌کنند. هواداران نظام سرمایه‌داری که با وضعیت مفتضحانه و غیرقابل دفاع روبرو شده‌اند، در تبلیغات خود با یک برچسب «حکومت آخوندی»، مجزا از مناسبات تولیدی حاکم بر جامعه ایران، از بیان ماهیت رژیم طفره می‌روند و یا از «جمهوری اسلامی» بدون بیان ماهیت سرمایه‌داری آن، صحبت می‌نمایند که گویا تافته‌ای جدابافته از حاکمان مناسبات تولیدی مسلط بوده و از آسمان بر ایران نازل شده است. مردم ایران باید بدانند که این نظام از مناسبات سرمایه‌داری و سیاست‌های نئولیبرالی بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول دفاع می‌کند و سرکوبگری آنها برای تحقق این خواست‌ها و منطبق‌کردن شرایط تولید در ایران در قالب امیال استعمارگران جهانی و با نیت رام‌کردن طغیان و اعتراضات مردم …

آمریکا با داس مرگ به جان ملت‌های جهان افتاده است. تیغ تحریم و گرسنگی‌دادن به مردم عراق یک نیم میلیون کودک عراقی را به کشتن داد و امروز از همان وسیله تبهکارانه در مورد کوبا، جمهوری دموکراتیک کره، ونزوئلا، نیکاراگوئه، سوریه، فلسطین و ایران استفاده می‌کند. طبیعی است که بسیاری از هم‌میهنان ما در اثر بی‌غذائی و بی‌داروئی جان خویش را از دست می‌دهند و این نابودی یک نسل وجدان «بشردوستانه» این غارتگران جهانی را معذب نمی‌کند. «مایک پمپئو»، وزیر امور دخالت در امور سایر کشورها در آمریکا، در مصاحبه اختصاصی با «ایران اینترنشنال»، شبکه فارسی زبانی که با دلارهای عربستان سعودی تأسیس شده و می‌گردد، بدون اظهار شرم ابراز داشت: «دلیل اصلی اعتراض‌های مردم ایران، سوء مدیریت حکومت این کشور است نه فشار تحریم‌ها» و به این ترتیب نقش تحریم‌های قلدرمنشانه و ضدقانونی آمریکا را که اقتصاد ایران را فلج کرده است، انکار کرد. ولی هر ایرانی می‌داند که …