افزایش بهای بنزین توسط رژیم سرمایهداری جمهوری اسلامی امری اتفاقی نبود. از یک جنبه افزایش بهای بنزین و قطع یارانههای دولتی بخشی از سیاستهای توصیه شده صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی است و از سوی دیگر تعجیل در اجرای آن به سیاست تحریمهای امپریالیستی برمیگردد که [ممانعت از فروش نفت دولت را فاقد بودجه لازم برای اداره کشور کرده است]. دولت را با ممانعت از فروش نفت، فاقد بودجه لازم برای اداره کشور کرده است. تلاشهای حکومت بهخاطر کسب سود از طریق فروش ارز دولتی در بازار آزاد نتوانست این کمبود بودجه را جبران کند. حال با افزایش بهای بنزین، پولی به خزانه دولت واریز میشود که میتواند برای مدتی حقوق کارمندان و یا هزینه برنامههای در دست اجرای خویش را پرداخت کند. «یک کارشناس اقتصادی اعلام کرد با توجه به افزایش ۲۰۰۰ هزار تومانی نرخ بنزین و فروش روزانه ۱۰۵ میلیون لیتر بنزین در روز، درآمد دولت روزانه …
ادامه....شیوه مبارزه ما و شیوه آنها در یک جنگ زودرس و نابرابر
برای حزب ما روشن است رژیمی که بیش از چهل سال در ایران در شرایط بحرانی، جنگ و محاصره نظامی و اقتصادی و فشار داخلی و خارجی دوام آورده است، از روی عصبانیت و بیتعقلی دست به افزایش بهای بنزین نمیزند. رژیم ایران بخوبی شاهد است که نتایج اجرای این سیاستهای نئولیبرالی در جهان چه بوده و با چه مقاومتهای سرسختانهای از جانب مردم جهان در همه جا روبرو شده است. هم اکنون نیز مردم شیلی در اعتراض به این سیاستها، هفتههاست که به عنوان شهود زنده در خیابانها هستند. رژیم جمهوری اسلامی تجربه افزایش بهای بنزین در دوران احمدی نژاد را پشت سر دارد و میداند افزایش اخیر بهای بنزین در شرایط داخلی و خارجی کنونی به مراتب مشکلتر از سالهای گذشته است و واکنش مردم به مراتب سختتر خواهد بود. آنها خود بخوبی از درجه فقر و شدت استیصال مردم باخبرند. اگر بگوئیم که رژیم برای راه اندازی …
ادامه....خیزشهای اکوادور و شیلی نتیجه مستقیم اِعمال سیاستهای نئولیبرالی
اکوادور در هفتههای گذشته خیزشهای عظیم مردمی، ابتدا در اکوادور و سپس در شیلی خیابانهای این دو کشور را به لرزه درآورد. در اثر حمله وحشیانه پلیس این دو کشور به تظاهرکنندگان و ضرب و شتم آنان دهها نفر کُشته و صدها نفر دستگیر و یا تحت پیگرد قانونی قرار گرفتند. مردم به مراکز دولتی حملهور شدند و پلیس با گاز اشکآور، ماشین آبپاش و با باتوم و اسلحه گرم به جان آنها افتاد. تنها در اکوادور ۵ نفر کُشته و ۷۰۰ نفر دستگیر شدند. رانندگان تاکسی و کامیون در اعتراض به گرانی سوخت، راههای اصلی به کیوتو”Quito” را مسدود کردند و حمل و نقل به پایتخت و شهر گوایانویل “Guayaquil“ را فلج کردند. فعالان کارگری در حوزه حمل و نقل و اتوبوسرانی نیز به همین دلیل دست به اعتصاب زدند و وضعیت حمل و نقل بار و مسافر را مختل کردند. در پس اعتصابات در بخشهای تولیدی و حمل …
ادامه....مبارزات مردم لبنان، ریشههای آن و نقش بیگانگان
بحران کنونی لبنان شباهتهائی با بحران عراق دارد و همزمانی این دو بحران و حمایت ارتجاع جهانی از مبارزات مردم لبنان و عراق اقتضاء میکند که با دقت بیشتری این رویدادها را زیر نظر گرفت و سیر تکاملی تحولات را از مد نظر فروگذار نکرد. روشن است که هر چه در پشت پرده میگذارد بر زمینه یک محمل اجتماعی که چه در عراق و چه در لبنان وجود دارند، جاری است. این واقعیت آن است که تودههای مردم از وضعیت موجود سیاسی و اقتصادی راضی نیستند و دست بهاعتراض زدهاند. چرا؟ نزدیک به سه دهه است که با اعمال سیاستهای شدید نئولیبرالی از طرف بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول، شیره جان ملت کشیده و جامعه به پرتگاه سقوط، سوق داده شده است. سیاستهای نولیبرالی که بر اخذ وام از بانکها و نهادهای بینالمللی امپریالیستی مبتنی بود و دولت نیز با حمایت بیچون و چرا از بخش بانکداری و مستغلات …
ادامه....دفاع از حق حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشور سوریه یک اقدام ضدامپریالیستی و ضدصهیونیستی است
نمایندگان پارلمان اروپا بر ضد تجاوز ترکیه به کشور مستقل سوریه که تحت عنوان “سرچشمه صلح” صورت گرفته معترض بودند. مرکز سخنان آنان نه دفاع از حق حاکمیت ملی و تمامیت ارضی سوریه، بلکه دفاع از کردها و اعتراض به خیانت به آنان بود. آنها پیشنهاد میکردند خود اروپائیها به جای آمریکائیها وارد میدان شوند و به اردوغان دهنه زنند. تا توانستند به اردوغان توهین کردند. همه همدستان آمریکا به ترکیه حمله میکنند در حالیکه ترکیه هیچ اقدام جدیدی نکرده است که مورد نفرت باشد، جز اینکه سیاست سابق خود را که تجاوز به سوریه، نقض حق حاکمیت ملی و تمامیت ارضی این کشور بود را ادامه میدهد. آنها در شمال سوریه یک بخش اشغالی دائمی ترکمنها را ایجاد کردهاند. ترکیه داعش را که از اروپا تحویل میگرفت نامشان را در مرزهای خود ثبت میکرد و با سازماندهی تروریستهای اسلامی به مرز سوریه میبرد و در آنجا به عمال خود …
ادامه....خلق کُرد با رهبری خائن به کدام سمت میرود؟
خلق کُرد با رهبری خائن به کدام سمت میرود؟ حل مسئله کُردها در سوریه در دوران امپریالیسم را نباید امری مجزا و منفرد از کل سیاست راهبردی امپریالیسم مورد توجه قرار داد. برعکس باید این پدیده را بطور مشخص به منزله بخشی از کل مبارزه انقلابی ضد امپریالیستی در متن رشد تضادهای موجود در جهان و جبهه مبارزه انقلاب با ضد انقلاب جهانی بررسی کرد. ناسیونال شونیسم و نادانی سیاسی و کوتهنظری رهبران کرد در امر تجربه اندوزی از دهها موارد مشابه، کار را به آنجا کشانده است که کُردها متاسفانه بهپاس این نادانی همواره آلت دست ارتجاع و امپریالیسم و مامور تخریب در مبارزه مشترک انقلابی خلقهای منطقه قرار گرفتهاند. ناسیونال شونیسم تا بدان حدی در میان آنها ریشه میدواند که کردهای سوریه که بخش قابل توجهی از آنان به عنوان پناهآوران و گریختگان از دست قتل عام اتاتورک به سوریه روی آورده و خواستار حمایت از خود شدهاند، …
ادامه....مبارزه برای حفظ محیط زیست و وظیفه کمونیستها
اخیرا با صحنهسازیهائی که در مورد حفظ محیط زیست بهعمل آمده، میلیونها جوان و دانشآموز به خیابانها سرازیر شده و خواهان اقدامات اساسی از دولتهایشان در این زمینهاند تا از آلودگی کره زمین جلوگیری شود. صرفنظر از نقش پرسشبرانگیزی که به خانم گرتا تونبرگ سوئدی با نیات حساب شده میدهند که یکشبه ره صد ساله پیموده و به عنوان عامل فشار اروپائی بر ضد سیاست ضد محیط زیستی ترامپ بدل گردیده است، روشن است که باید بر اساس واقعیات موجود به اتخاذ موضع در این زمینه پرداخت. جنبش سبز از نظر طبقاتی ریشه در طبقه متوسط و یا قشر بالای خرده بورژوازی مرفه دارد و به همین جهت نیز در همه کشورها تنها توانسته است همین طبقات را بسیج کند. در شعارهای آنها خواست حمایت از کارگران که در اثر تغییرات اساسی در تولید، کار خود را از دست میدهند و میلیونها نفر خانواده آنها صدمه میبینند، دیده نمیشود. این …
ادامه....سیاست کنسرن های دارویی در قبال جان باختن بیماران “مقاومت آنتی بیوتیکی”
تولید در جوامع سرمایهداری در کلیۀ عرصهها با هدف کسب حداکثر سود انجام میگیرد. در نظام سرمایهداری این نرخ بورس کنسرنهاست که سیاست تولید را به آنها دیکته میکند. به این ترتیب کنسرنهای دارویی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. برای نمونه هر اندازه بیماری مهلکتر و خطرناکتر باشد و تعداد بیشتری به آن مبتلا باشند، قیمت دارو نیز به همان اندازه گرانتر میشود. چنین روندی در خصوص بیماری سرطان و داروهای مقابله با آنها به وضوح مشاهده میگردد. در عوض کنسرنهای دارویی برای معالجۀ بیمارانی که مبتلا به “مقاومت آنتی- بیوتیکی” هستند – چون تعدادشان هنوز به حد بیماران سرطانی نرسیده است – تحقیق و تولید آنتیبیوتیک جدیدی که قادر به معالجۀ این بیماران باشد را یا در دستور کار قرار نمیدهند و یا حتی از دستور کار خارج کردهاند. استفاده بیش از حد و متداوم آنتیبیوتیک، دیر یا زود انسان را دچار بیماریای به نام “مقاومت آنتیبیوتیکی” میگرداند. …
ادامه....