مقالات نشریه توفان

در شماره قبل توفان در بخش نخست مقاله نوشتیم که: «خطر بی‌آبی در کشور ما هر روز حادتر می‌شود. فساد، رشوه‌خواری، ندانم‌کاری، بی‌توجه‌ای و بی‌کیاستی مسئولین مکتبی نظام جمهوری اسلامی، که فقط به جیب خود می‌اندیشند، روز به روز بر مشکلات تأمین و توزیع آب می‌افزاید. آنها به نقش استراتژیک آب کم‌ترین توجه‌ای ندارند و به همین دلیل خطر عظیمی را متوجه کشور و مردم ما ساخته‌اند. نمونه‌های زیر به گوشه‌ای از این بی‌لیاقتی و حرص و ولع سرمایه‌داری اشاره دارند». در این مقاله به نمونه‌های دیگری اشاره می‌کنیم:   قنات در ادوار پیشین، شهری نظیر یزد – که امروز مصرف آب‌ آن به زحمت از طریق منحرف‌کردن ۳۰۰ کیلومتر آب «زاینده‌رود» تأمین می‌شود – از طریق قنات تأمین می‌شد. برای نمونه تنها «قنات حسن‌آباد» که ۵۰۰ سال پیش حفر شده است، مصرف آب قریب به نیمی از جمعیت شهر را تأمین می‌کرد. آب این قنات به ۱۱۷۰۰ سهمیه تقسیم …

حتماً در بحث‌هائی که در برخورد «انسانی» به کسانی که خطر بیشتری توسط «ویروس کرونا» تهدیدشان می‌کند، درگیر شده‌اید و آنها را شنیده‌اید! این عده انسان‌هائی هستند که در بالای سنین ۷۰ سال قرار دارند و از دولت و ادارات مسئول آنها، حقوق بازنشستگی دریافت می‌کنند و به پاس پیشرفت نظام بهداشتی و داروئی در جهان نسبت به قرون وسطی از طول عمر بیشتری برخوردارند. دیگر طول متوسط عمر یک نفر به پاس مبارزه بشریت و پیشرفت علوم ۴۰ سال نیست، بلکه به بیش از ۷۰ سال رسیده است. دولت‌ها البته با عوام‌فریبی نئولیبرالی طول زمان کار کارمندان و کارگران را افزایش داده‌اند، تا از زمان زنده‌بودن این بازنشستگان مُسن بکاهند و در عرصه هزینه بازنشستگان صرفه‌جوئی کنند، ولی گویا تاکنون موفقیت موثر و قانع کننده‌ای در این زمینه به دست نیاورده‌اند. سرایت جهانی «ویروس کرونا» مجدداً این مسئله را طرح کرده است که چگونه می‌شود به بهترین وجه و با قیافه معصومانه …

جای تعجب نیست که دولتمردان ممالک امپریالیستی و سرمایه‌داری اهمال‌کاری خود در مبارزه با شیوع بیماری کرونا را به گردن روش مبارزه چینی‌ها با این ویروس و قیاس آن با روش خود بگذارند و خود را پشت سرکوبگری و استبداد در چین و دموکراسی در اروپا و یا امریکا و نظایر آنها پنهان کنند. به نظر این اندیشمندان اروپائی، چین از آنجهت با موفقیت عمل کرده است، زیرا از شیوه تهدید، ارعاب، زندانی کردن میلیونها مردم و روش حکومت نظامی و سربازخانه‌ای استفاده نموده است، ولی در ممالک «دموکرات» اروپا «آزادی»، «حقوق بشر»، «دموکراسی»، «مشورت و تبادل‌نظر» در خط نخست مبارزه قرار داشته و طبیعتاً داشتن «آزادی» بهائی دارد که گویا این ممالک باید بپردازند و آن بهاء تأخیر در تصمیمات و هدررفتن جان انسان‌ها و به ویژه جان فرودستان جامعه است. اینکه در چین حکومت سرمایه‌داری بی‌رحمی بر سر کار است که به بدترین شیوه‌های ممکن از کارگران و …

 در پی نگارش مقاله‌ای در مورد تأثیرات «ویروس کرونا» در این شماره توفان بودیم که مقاله‌ای در نشریه «انتخاب» در ایران به چاپ رسید که نظریات فرد کارشناسی است به نام آقای «محمود جام‌ساز» تحت عنوان «حداقل ٧۵ درصد جمعیت ٨٠ میلیونی کشور دچار فقر معیشتى هستند، چگونه می‌شود آنان را متقاعد ساخت که در حین بحران کرونا در خانه بمانند؟». نظریات ایشان با آنچه می‌خواستیم بر کاغذ آوریم، هم‌خوانی دارد و نشانه این است که اگر صمیمانه، پژوهشگرانه و علمی به وضعیت جامعه ایران برخورد شود، همه پژوهشگران در بررسی‌های خویش به نتایج واحد می‌رسند. این است که صلاح را در آن دیدیم که از همان گفتار آقای «جام‌ساز»، که در میدان است و فشار حاکمیت را تحمل می‌کند، استفاده کنیم، تا ایشان و دوستانشان بدانند که تنها نیستند. البته به صراحت بیان می‌کنیم که ایشان کوچک‌ترین رابطه و وابستگی به حزب کار ایران (توفان) ندارند و جرم ایشان بیان واقعیات …

مقاله‌ای که از نظر خوانندگان گرامی می‌گذرد، یکبار به مناسبت اول ماه مه در اردیبهشت ماه ۱۳۸۶ در شماره ۸۶ «توفان، ارگان مرکزی حزب کار ایران» به چاپ رساندیم و مورد استقبال بسیاری از علاقمندان قرار گرفت. امسال نیز این مقاله ارزشمند را که مقابله با شعار بی‌حزبی و آوتوریته‌ستیزی است، به مناسبت اول ماه مه منتشر می‌کنیم به این امید که گامی ولو کوچک در تنویر افکار و تأکید بر حزبیت، که اساس آزادی طبقه کارگراست، برداشته باشیم. مطالعه این مقاله ارزنده را به همه کارگران و رهروان آزادی طبقه کارگر توصیه می‌کنیم:  حتماً این سخنان را در سرود انترناسیونال کمونیستی شنیده‌اید و بسیاری کمونیست‌ها نیز از این گفتار به نقل از مقدمه «مانیفست حزب کمونیست» بسیار نقل کرده‌اند و یا اینکه حتماً این جملات مارکس را در «انترناسیونالیسم اول» در ۱۸۷۱ بخاطر می‌آورید که در جمع‌بندی از کمون پاریس می‌گفت: «طبقه کارگر آزادی خود را باید در میدان …

مسلماً هجوم «ویروس کرونا» مدتی دوام خواهد آورد و نقش مخربی در اقتصاد و جامعه ایفاء خواهد کرد و صدها هزار انسان جان خویش را در مبارزه با این ویروس به علت نظام حاکم سرمایه‌داری سودطلب از دست خواهند داد. عده‌ای مُصرّند که این ویروس را ساخته آمریکائی‌ها دانسته که برای مبارزه با اقتصاد جمهوری چین توزیع کرده‌اند. حتی سخنگوی وزرات امور خارجه چین نیز بعد از سکوت نخستین، به این امر توسط حضور نظامیان آمریکائی در چین اشاره کرد. دولت روسیه نیز از نقش آزمایشگاه‌های جنگ بیولوژیک آمریکا در گرجستان در همسایگی ایران، علیه ایران، روسیه و ترکیه پرده برداشت. البته از دست امپریالیسم آمریکا نه تنها این جنایت، بلکه هر جنایت غیرقابل تصوری، که ابعاد تخیل انسان‌ها به آن قد نمی‌دهد، برمی‌آید و آنها این تبهکاری‌ها را بارها در جهان و نه تنها در چین، ژاپن، کُره، ویتنام و.. به اثبات رسانده‌اند، ولی اگر استناد درست یا نادرست …

بحران کرونا به جهانیان ثابت کرد که نظام اقتصادی نئولیبرالیسم حاکم بر جهان نه تنها در غلبه بر این بحران درمانده است، بلکه باعث شیوع روزافزون آن و جان‌باختن انسان‌ها نیز گردیده است. قریب به چهل سال است که نئولیبرالیسم به تدریج خود را بر کلیه عرصه‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی جوامع بشری حاکم گردانیده است. طبیعی است که عرصه بهداشت و درمان نیز از این تهاجم در امان نبوده است. خصوصی‌سازی بیمارستان‌های دولتی، تعدیل کادر درمانی (از پزشک و پرستار گرفته تا کارمند و کارگر)، کاهش و انجماد دستمزدها، کاهش تخت و وسائل و استانداردهای ذخیره برای بیماران اورژانس (که زمان بروز بحران کرونا به وضوح خود را نشان می‌دهد)، انجام خدمات تمیزکاری توسط شرکت‌ها و مقاطعه‌کاران خصوصی، واگذاری تهیه غذای بیماران به آشپزخانه‌های خصوصی، انجام جراحی‌های غیرضروری و … عملاً بیمارستان‌ها و کل نظام درمان را به تجارت‌خانه‌ای تبدیل کرده که تنها و تنها افزایش نرخ استثمار و …

رفیق فریبرز رئیس دانا، یار مردم ایران، دوست کارگران و زحمتکشان، آماج آزار دشمنان مردم ایران، چه دشمنان داخلی و چه دشمنان بی‌شرم خارجی بود. وی بعد از مدتی ابتلاء به بیماری سینه‌پهلو و بستری‌شدن در بیمارستان ما را ترک کرد. حزب ما، که در بسیاری از زمینه‌ها با این رفیق هم‌نظر و هم‌صدا بود، غم وی را به نیرو بدل می‌کند، تا جای خالی وی را در میدان مبارزه انقلابی پُر کند و مانع شود که کوچک‌ترین تزلزلی در جبهه مبارزان انقلابی میهن ما بر علیه دشمنان داخلی و خارجی کشورمان ایجاد شود. کانون نویسندگان ایران در تجلیل از این رفیق، که عضو این کانون بود، نوشت: «… چنین ویژگی‌هائی سبب شد که حاکمیت، حضور او را که از مجرب‌ترین استادان علم اقتصاد بود، در دانشگاه‌های کشور تاب نیاورد؛ با احضارها و بازجویی‌های مکرر آزارش دادند و به جرم انتقاد از سیاست‌های اقتصادی کشور و پیش‌بینی عواقب زیان‌بار اجرای …