«انتخابات» ریاست جمهوری ۱۴۰۰ در ایران و پیروزی از پیش مهندسی شده «ابراهیم رئیسی» در آن نه تنها دیگر نمایشی از «دموکراسی»چون چند دوره گذشته دربرنداشت، بلکه بیانگر چهره ارتجاعی واقعی حاکمان در جمهوری اسلامی بود. در منظر آگاهان سیاسی، که بسیار پیش از این از ماهیت ارتجاعی و قرون وسطایی رژیم سرمایهداری اسلامی مطلع بودند و از ابتدای شکلگیری نظام شیوههای حذف فیزیکی و یا انزوای فعالین سیاسی از سوی نو قدرتان برایشان روشن بود، نه تنها رد صلاحیتهای شورای نگهبان شگفتانگیز بهنظرنمیرسید، بلکه آنرا در راستای اعمال گذشته رژیم بدیهی میدیدند. آنچه امروز اسباب رنجش خاطر «اصلاح طلبان» را در عدم تأیید صلاحیت کاندیداهای مورد نظرشان آزرده ساخته است، چیز تازهای نیست، بلکه همان طریقی است که طی بیش از چهار دهه گذشته در کنار اسباب دیگری همچون اعدام و حبس و ترور مانع حضور هر اندیشه دیگری در مراکز تصمیمگیری شده بود. همان سبک و سیاقی که در سالهای …
ادامه....سیاست یکدست کردن سه قوّه. نامه ای از ایران
«جمهوری اسلامی نه یک کلمه بیشتر ونه یک کلمه کمتر» ، اولین وتنها گزینه «انتخابات» درابتدای انقلاب بود . درآن زمان ، برای درصد کمی ازمردم ، انتخابی «مسخره» وغیردموکراتیک بود . ازآن موقع تا به امروز همه انتخابات ، نه تنها مسخره ومضحک ، بلکه مهندسی شده بودند . زیراکه درساختار اقتصادی کشور وشرایط معیشتی مردم زحمتکش هیچ تغییر وگشایشی حاصل نشدکه هیچ ، فقر ، بیکاری ، تورّم ، گرانی ، فسادودزدی و بگیر وببند گسترش یافت . چرا ؟ برای اینکه انقلاب هنوزادامه داردوضدانقلاب درراه نجات تفکرات قرون وسطایی وموقعیت خوب مالی اش مقاومت میکند ! درتمام این مدت ۴۲ ساله ، ملّاهای حاکم ، که از دُم گربه گرفته تا کُره ی ماه حدیث وروایت دارندولذا در دودوزه بازی وشیّادی بی همتا هستند ، به طریقی و باتعویض مهره هاوکشتاربی رحمانه ، توانستند عجالتا تا به این جا ، جان سالم درببرند و «انتخابات» به ظاهر مسخره ای راهم مدیریت نمایند . این …
ادامه....مرغی، که انجیر میخوره، نوکش کجه!
تضاد ماهیت نظام اقتصادی و عملکرد جمهوری اسلامی با وعدههای انتخاباتی «ابراهیم رئیسی» کار پاکان را قیاس از خود مگیر گرچه باشد در نوشتن شیر، شیر آن یکی شیر است اندر بادیه و آن یکی شیر است اندر بادیه آن یکی شیر است که آدم می خورد و آن یکی شیر است کادم می درد نمایش رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری به پایان رسید و با مشخص شد نتیجه انتخابات، که از قبل روشن و قابل پیشبینی بود، «سید ابراهیم رئیسی» به عنوان رئیس دولت سیزدهم رسمیت یافت. حالا «رئیسی» مانده و وعدههائی که جز رودهدرازی و تکرار راه و روش همتایان پیشین خود حرف تازهای در آن نیست. بعد از گذشت ۴۳ سال از حاکمیت جمهوری اسلامی و تأیید و تصویب قانون اساسی آن توسط فقهای شیعه و شخص خمینی، ببینیم آیا در راستای اجرای اهداف اجتماعی و اقتصادی آن، مندرج در اصل ۴۳ و ۴۴ قانون اساسی حتی …
ادامه....تحریم عمومی «انتخابات» ریاست جمهوری و سیلی محکم به گوش جمهوری اسلامی
یکم، همان طور که قابل پیشبینی بود، پائینترین میزان نرخ مشارکت در چند دهه اخیر رقم خورد. عدم شرکت گسترده مردم در این نمایش نتیجه سالها حذف و سرکوب، نقض حقوق مردم و خواستهای دموکراتیک، اجرای سیاستهای نئولیبرالی، فقر و شکاف طبقاتی است، که جامعه را به پرتگاه سقوط سوق داده است. به جلو پرتابکردن عنصری منفور و معتمد رهبر، مانند «ابراهیم رئیسی»، که سابقه و تحصیلاتی جز قتلعام و آدمکُشی ندارد، از سر ضعف و استیصال رژیمی است که راه نجات نظام از این بنبست و خروج از بحران فعلی را چنین صلاح دانسته است. دوم، میزان مشارکت نهایی در «انتخابات» از سوی وزیر کشور ۴۸،۸ درصد اعلام شد. وزیر کشور جمهوری اسلامی، «رحمانی فضلی» شمار کل واجدین شرایط را ۵۹ میلیون و ۳۱۰ هزار و ۳۰۷ نفر اعلام کرد. با چشم پوشی از هرگونه رأیسازی و دستکاری در آمار، نتیجه نهایی آمار رسمی چنین است: تحریمکنندگان: ۳۰ میلیون و …
ادامه....زنده باد اعتصابات سراسری کارگران نفت!
اعتصاب کارگران صنایع نفت و پتروشیمی ایران از آغاز هفته گسترش بیشتری یافته و دامنه آن به شهرهای دیگر هم کشیده شده است. همزمان عزم و اراده کارگران در وحدت و همبستگی با ۷۰۰ کارگر پیمانی، که در پالایشگاه نفت تهران بعد از اعتصاب اخراج شدهاند، بیشتر از هر زمان شده است. فیلمهای منتشر شده در صفحات مجازی نشان میدهد که کارگران معترض پالایشگاه نفت تهران، که روز سهشنبه اول تیرماه به همکاران اعتصابکننده خود پیوسته بودند، در همان روز برگه «تسویه حساب» دریافت کردهاند. با این حال روز چهارشنبه دوم خرداد، بر میزان اعتصابها افزوده شده و گزارش شده که کارگران پروژهای پتروشیمی دماوند، کارگران شرکت تهران جنوب در بندر ماهشهر، کارگران پیمانی پالایشگاه آبادان، کارگران عسلویه، کارگران شرکت راژان در پالایشگاه آدیش، کارگران کیهان پارس در اصفهان هم به اعتصاب سراسری کارگران به نام «کمپین ۱۴۰۰» پیوستهاند. اعتصابات کنونی در این ابعاد گسترده ادامه اعتصابات صنایع نفت و …
ادامه....مزد، بها، سود (۱)
نیروی کار در جامعه سرمایهداری کالائی است همانند سایر کالاها، منتها با این تفاوت که این کالا ارزشآفرین است؛ منشأ ارزش است، بدون آن ارزشی به وجود نمیآید. «ارزش بیان دیگری برای کار است. بیان دیگری که نشاندهنده مقدار کار اجتماعاً لازمی است که در هر کالای مشخص متجسم شده است». (نقل از مقدمه انگلس به مقاله :کار مزدوری و سرمایه»، کارل مارکس). مزد بخشی از ارزش اضافی است که سرمایهدار با پرداخت آن به کارگر در واقع نیروی کار او را میخرد. در پروسه تولید کالا توسط کارگر با استفاده از مواد خام و ابزار تولید خلق می گردد و. سرمایهدار آن را در بازار به فروش میرساند. اگر فرض کنیم که قیمت یک کالا ۱۰۰ دلار است و در پروسه تولید ۸۰ دلار هزینه مواد خام، ساختمان، ماشینآلات و … بَرمیدارد و کارفرما به کارگر ۱۰ دلار مزد میپردازد، ۱۰ دلار باقیمانده سودی است که نصیب کارفرما میشود. …
ادامه....در جبهه نبرد طبقاتی اخبار، گزارشات و اعتراضات کارگری اردیبهشت ماه ۱۴۰۰
ماه اردیبهشت برای طبقه کارگر و زحمتکشان ایران علاوه بر روز جهانی کارگر، روز معلم را نیز در دل خود دارد و یادآور مبارزان و عزیزان دربند و همچنین عزیزان جانباخته هر دو روز است. عزیزانی که یادشان گرمیبخش مبارزه بیوقفه طبقات فرودست است و یا خواست آزادیشان به صدر مطالبات مبارزه طبقاتی کارگران و زحمتکشان تبدیل شده است. در حالی که کارگران، معلمان، بازنشستگان و دیگر زحمتکشان هر روز برای به دستآوردن حقوق معوقه و دیگر مطالبات بر حق خود سینه سپر میکنند و در صحنه مبارزه حضور مییابند و تلاش میکنند تا زندگی شایستهای را، که زیر خط فقر نباشد، به دستآورند. رئیس جمهور خندان و کلید به دست و البته بیتدبیر و ناامیدکننده، «حسن روحانی» با بلاهت تمام از مردم میخواهد که قناعت کنند و به جای گوشت قرمز و مرغ، از ماهی و میگو استفاده کنند. چنین کسانی چه میدانند که گرسنگی چیست؟ از کجا متوجه …
ادامه....یک پیروزی مهم برای کارگران هفت تپه
کارگران نیشکر هفت تپه سرانجام پس از فراز و فرودهای فراوان، سرکوب، زندان، شکنجه، اخراج، رژیم را وادار به عقبنشینی کردند و شرکت به دولت واگذار شد. بیتردید خلع ید از بخش خصوصی یک پیروزی و گامی به پیش است، دستآورد مبارزه همه کارگران است و باید بدان ارج نهاد و به پیکار متحد ادامه داد. در این میان اما فرقههای «چپ کارگری» هستند که به غرولند و اندرزهای کودکانه مشغولاند که بله! دولتیشدن دردی را دوا نمیکند، یعنی محدود ماندن در نظام سرمایهداری و این در تناقض با اداره شورایی و لغو کارمزدی است! این فرقههای عجق وجق، که پشت شعارهای اداره شورایی پنهان شدند، در بهترین حالت در جهل و نادانی بسر میبرند و نقش مخرب و تفرقه افکنانهای در مبارزه کارگران ایفا میکنند. «شورا» و یا «اتحادیه» یکی از نقاط مهم اختلاف در برخورد به چکونگی فعالیت در میان کارگران است و شعار«شورا» در شرایط امروز در …
ادامه....