رفیق مهدﯼ شیرخدا

رفیق مهدی شیر خدا در سال ١٣٤٢ در روستای بیزکی از توابع کیاکلای شهرستان بابل در خانوادهﺍﯼ زحمتکش و بی زمین چشم به جهان گشود. او دوران تحصیلات ابتدائی را در این روستا گذراند و پس از آن جهت تحصیل متوسطه به قائمشهر رفت. او در سال ١٣٥٨ با حزب کار ایران (توفان) آشنا شد و آغاز به مبارزه در صفوف آن کرد. پس از ایجاد تشکیلات دانش آموزی شنبه سرخ٬ رفیق به عضویت آن در آمده و با کوشش و فعالیت به وسعت دادن این تشکیلات و بسیج دانش آموزان در آن پرداخت. کارهای شبانه روزی وی در حول تشکیلات شنبه سرخ و حزب و فروش نشریات آنها به طور علنی در این شهر باعٽ شد تا به وسیلهﯼ ارتجاع شناسائی و سرانجام در آبان ١٣٥٩ دستگیر گردد.

رفیق در طول هفت ماه در بند بودن٬ از زندانی به زندان دیگر و سرانجام به سیاهچالی در اطراف بیابانﻫﺎﯼ سیستان و بلوچستان تبعید گشت.

تمام فشارها و تبعید کردنﻫﺎ به خاطر مقاومت بی نظیر رفیق مهدی بود. او پس از ٧ ماه زندانی٬ سرانجام در اردیبهشت ٦۰ از زندان آزاد می گردد. رژیم در مدت زندانی بودن رفیق ازهیچ جنایتی در قبال خانوادهﯼ وی فرو گذار نکرد.

بعد از خرداد ٦۰ که دیکتاتوری عریان و فاشیستی بر جامعهﯼ ما حاکم شد٬ رفیق درست ٣ ماه پس از آزادی مجدد دستگیر و روانهﯼ زندان قائمشهر گردید. عمق کینهﯼ رژیم نسبت به رفیق و اندیشهﯼ پاکش٬ مارکسیسم ــ لنینیسم٬ باعٽ گشت که او را پس از سه ماه تحمل شکنجه و مقاومت قهرمانانه در شهریور ٦۰ به شهادت برسانند. رفیق مهدی جان خویش را در راه آرمان والای طبقهﯼ کارگر و حزبش (توفان) فدا نمود. او بین مرگ سرخ و شرافتمندانه و زندگی ننگین٬ مرگ سرخ را با سینهﯼ باز به آغوش کشید.

آری او از بین ما رفت با این امید که رفقا راهش را ادامه داده و پرچم ظفرنمون مارکسیسم ــ لنینیسم را همواره سر پا نگهدارند. او در راه رسیدن به این هدف جان باخت و ما رفقای متشکل در حزب کار ایران ضمن گرامی داشت خاطرهﯼ او و با درس آموزی از مقاومت٬ شجاعت٬ جسارت و پذیرفتن مرگ سرخ به جای زندگی ننگین از رفیق٬ راهش را تا استقرار سوسیالیسم ادامه خواهیم داد.

یاد رفیق مهدی گرامی و راهش پررهرو باد

پیروز باد مارکسیسم ــ لنینیسم