گزارشی کوتاه از فعالین حزب کار ایران (توفان) در آمریکا
دونالد ترامپ در روز جمعه ۲۰ ژانویه به قانون اساسی آمریکا سوگند وفاداری خورد و آغاز بکار نمود.
مراسم تحلیف ترامپ در شهر واشنگتن در شرایط بسیار امنیتی برگزار شد. با وجودی که طبق گفته وزیر امنیت داخلی هیچ تهدید مشخصی برای مراسم وجود نداشت، علیرغم آن نزدیک به ۳۰ هزار نیروی امنیتی از نهادهای مختلف با هزینهای بیش از ۱۰۰ میلیون دلار به شهر واشنگتن گسیل شده بودند. پلیس، شهر را به بخشهای مهم و غیر مهم تقسیم کرده بود. برای شرکت در مراسم تحلیف باید دعوتنامه ارائه داد و از چند لایه بازرسی عبور نمود. حمل چتر و سوت و طبل و تراکت و …. در مراسم ممنوع شده بود. از نیروهای امنیتی خواسته شده بود، تمام شهر را در زیر کنترل داشته باشند و هر حرکتی را که مشکوک بنظر میرسید، متوقف کنند. چندین بیمارستان را در حالت آماده باش قرار داده بودند و از آنها خواسته بودند که پرسنل بخش اورژانس خود را چند برابر کنند.
رسانههای وابسته به محافل قدرت در بوق و کرنا دمیدند که نزدیک به یک میلیون در مراسم تحلیف شرکت خواهند کرد . میانگین شرکت در مراسم تحلیفهای گذشته نزدیک به ۹۰۰ هزار نفر است. در روز جمعه ۲۰ ژانویه از یک میلیون نفر خبری نبود. شاید همه دیر از خواب بیدار شده بودند! کمتر از ۲۰۰ هزار نفر در این مراسم شرکت کردند.
تظاهرات در روز جمعه ۲۰ ژانویه:
در شهر واشنگتن بیش از ۵۰ تظاهرات ضد رئیس جمهوری ترامپ توسط سازمانها و نهادهای اجتماعی برای روز تحلیف برنامهریزی شده بود و برای روز بعد، تظاهرات وسیعتر و سراسری تدارک دیده شده بود. انتخاب ترامپ عوامفریب که با چنگانداختن بر معاملات ملکی میلیاردها دلار، ثروت اندوخته است خشم و نفرت میلیونها مردم آمریکا را برانگیخته است.
در روز تحلیف ، جمعه ۲۰ ژانویه ، نزدیک به ۵۰۰ هزار نفر در شهر واشنگتن بر علیه ریاست جمهوری دونالد ترامپ دست به تظاهرات زدند. مردم، مراسم بر اریکه قدرت گذاشتن یک فاشیست را به مسخره گرفتند. گسیل بیش از ۳۰ هزار نیروی امنیتی به شهر بیشتر برای تهدید و سرکوب معترضین بود. پلیس بیش از ۲۰۰ نفر را دستگیر نمود و برای متفرق کردن تظاهرکنندگان از اسپری فلفل استفاده کرد و چندین خبرنگار را که در حال پوشش تظاهرات بودند، مورد اهانت و تهدید قرار داد. بسیج این سطح از نیروی امنیتی برای کنترل تظاهرات نشان دهنده بریدن بخش وسیعی از مردم از روند انتخابات در آمریکا و از دست دادن توهم نسبت به نظام دو حزبی است.
باید توجه داشت که بکارگیری نیروهای امنیتی و پلیس مسلح برای سرکوب اعتراضات مردم در آمریکا سابقه طولانی دارد و بطور مشخص در دورههای اوباما و جرج بوش بطور واضح و سنگین شدت یافت. قدرتمندان واشنگتن صرفنظر از اینکه از کدام دو حزب آمده باشند، اعتراضات مردم به شکاف روزافزون طبقاتی را با هرچه بیشتر مسلح کردن پلیس و نیروهای امنیتی پاسخ داده و میدهند.
در بسیاری از شهرهای آمریکا اعتراضات وسیعی بر علیه مواضع فاشیستی و ارتجاعی ترامپ صورت گرفت. در شیکاگو چندین سازمان چپ و مترقی تظاهرات مشترک و وسیعی برگزار کردند و در آن ماسک دروغین ترقیخواهی حزب دمکرات را دریدند. در نیویورک و لوسآنجلس و بوستون و …..تظاهرات متعدد مشابهی برگزار شد.
تظاهرات در روز شنبه ۲۱ ژانویه :
در شهر واشنگتن بین ۷۰۰ هزار تا یک میلیون نفر با پلاکاردها و مطالبات گوناگون دور هم جمع شدند، تا به لمپنی بنام ترامپ به گویند که اجازه نخواهند داد تا سیاستهای ضد کارگری، ضدزن، ضد مهاجران خود را بر جامعه تحمیل کند. این تظاهرات آنچنان وسیع بود که رسانههای جمعی آمریکا و جهان را شگفتزده کرد. این بزرگترین تظاهرات پس از تظاهرات اعتراضی سال ۲۰۰۳ به تجاوز نظامی به عراق بود.
در لوسآنجلس نزدیک به ۷۰۰ هزار، در شیکاگو ۲۵۰ هزار، در بوستون ۱۵۰ هزار، در نیویورک ۱۰۰ هزار، در ویسکانسین ۷۰ هزار، در مینه سوتا ۶۰ هزار و در صدها شهر کوچک و بزرگ دیگر صد ها هزار نفر به خیابان آمدند.
اعتراضات در روز شنبه تنها به کشور آمریکا محدود نبود، بلکه بیش از ۶۰۰ شهر جهان مانند لندن، پاریس، توکیو، پراگ، مکزیک، سیدنی و … شاهد تظاهرات عظیم بودند.
رسانههای جمعی تلاش فراوان کردند که این تظاهرات را به مسئله حقوق زنان محدود کنند، ولی بخش بزرگی از این تظاهرات بر علیه سیاستهای میلیتاریستی، سرکوبگرانه، مدافع سرمایهداران کلان، ضد کارگری، نژادپرستانه، و عوامفریبانه صورت گرفت.
در تظاهرات شهر واشنگتن، بخشی از سازماندهندگان سعی کردند خطر اصلی دولت ترامپ را به مسئله نژاد و جنسیت خلاصه کنند. چندین نماینده حزب دمکرات در سخنرانیهای خود از رهبری “درخشان” اوباما صحبت کردند. برخلاف گفتههای این نمایندگان، بخش بزرگی از جمعیت که از جوانان تشکیل شده بود، برعلیه تمامی کابینه فاشیستی ترامپ و کل نظام سیاسی که جاده صافکن قدرتیابی او بود، آشکارا با پلاکاردهای خود موضع داشتند.
گفتگو با هزاران جوان تظاهرکننده این مسئله را بخوبی آشکار میکند. چند معترض میگویند که:
” دو حزب در قدرت که ترامپ را به ریاست جمهوری رساندند، هر دو مسئول این وضعیت زشت و خطرناک هستند. ….”
” … فکر میکنم بزرگترین مسئله دروغهائی است که ترامپ به مردم تحویل میدهد. کابینه ترامپ را افرادی ناشایست و نامناسب تشکیل میدهند … “
” من در تظاهرات شرکت کردم برای آن که صدای اعتراض هزاران مکزیکی بر علیه سیاست ضد مهاجر دولت دونالد ترامپ را به گوش همه برسانم. در رستورانی که من کار میکنم چندین همکار مکزیکی دارم که از ترس اخراج شدن نتوانستند در تظاهرات شرکت کنند. ….”
“رئیس جمهوری ترامپ بسیار خطرناک است. من فکر میکنم که سوسیالیسم تنها سیستم اقتصادی معقول باشد. … دمکراتها تمایل به همکاری با ترامپ دارند. همه ایرادشان به ترامپ مسئله روسیه و پوتین است … “
فعالین سیاسی و خبرنگاران در گفتگو با شرکتکنندگان در تظاهرات با هزاران نمونه از این چنین مواضعی روبرو شدهاند.
جنبشی با گرایشات متفاوت بر علیه برنامه و سیاستهای دولت ترامپ در حال شکلگیری است. حزب دمکرات آمریکا سعی دارد که این جنبش را به زیر چنگالهای خود به کشاند و آن را به دنبالچهای بیخطر برای خود تبدیل کند. سیاستهای همین حزب به طرفداری موسسات مالی عظیمالجثه، والاستریت، صنایع غول پیکر نظامی، جنگ و ویرانی، نئولیبرالیسم افسار گسیخته، …. پیروزی دونالد ترامپ عوام فریب را تضمین نمود. اگر این جنبش در حال رشد نتواند بر علیه هر دو حزب جنایتکار دست به مبارزهای پایدار بزند، به همان سرنوشت جنبش والاستریت دچار میگردد.