حزب کار ایران (توفان) به حزب طبقه کارگر ایران بهپیوندید!
کشورهائی که خود را به «جامعه بین‌ا‌لملل» متعلق می‌دانند، در سال ۲۰۰۵مشترکا تصویب کردند که تا سال ۲۰۱۵، ۵۰٪ از تعداد گرسنگان جهان به‌کاهند! همان زمان حزب ما کذب بودن این ادعا را که صرفا برای منحرف ساختن و فریب اذهان عمومی طرح گشته بود، مستدل افشاء نمود و امروز واقعیات غیر قابل انکار، متاسفانه صحت نظریات حزب ما را ثابت می‌کند.
«سازمان تغذیه جهانی FAO» و «کمیسیون پارلمان اروپا» روز جمعه ۳۱ مارس سال ۲۰۱۷ در گزارش مشترکی از رشد فاجعه‌آمیز تعداد انسان‌هائی که از گرسنگی با خطر مرگ مواجه گشته‌‌اند، خبر دادند. طبق این گزارش «در سال گذشته ۱۰۸ میلیون نفر به علت عدم دسترسی به مواد غذایی، گرسنه به‌سر‌بردند. این تعداد نسبت به سال گذشته یک سوم افزایش نشان می‌دهد». این روند به ویژه در مناطق جنگ‌زده، نظیر جنوب سودان، شمال نیجریه، یمن، عراق و سوریه که دست‌پروردگان امپریالیسم و ارتجاع، نظیر گروه‌های النصره، داعش، الشباب و بوکوحرام با حمایت امپریالیسم و ارتجاع، جان و مال مردم را بهنابودی می‌کشانند، بیشتر مشهود و محسوس است. هم‌اکنون ۲۰ میلیون انسان در کشورهای آفریقائی از فرط گرسنگی با خطر مرگ مواجه‌اند. تنها در مرکز و غرب قاره آفریقا هیولای گرسنگی ۷ میلیون انسان را به مرگ تهدید می‌کند. در شمال نیجریه مردم این کشور جنگ‌زده نه قادر به کشت محصولات غذائی‌اند و نه قدرت خرید مواد غذائی را دارند. تاکنون بسیاری از مردم فقیر این کشور به علت گرسنگی در کام مرگ فرورفته‌اند. این رشته سر دراز دارد. گرسنگی پدیده‌ای نیست که ناشی از «قهر الهی» و یا نادانی و کاهلی ذاتی افراد در کشورهای فقیر و عقب‌مانده باشد، افزایش روزافزون تعداد انسان‌هائی که از گرسنگی رنج می‌برند و یا از بین می‌روند، دلایل متعددی دارد که بیشتر آنها را باید در نظام جابر سرمایه‌داری جهانی جستجو کرد. از جمله افزایش روزافزون دمای زمین. کشورهای سرمایه‌داری و در رأس آن آمریکا و چین به علت متصاعد ساختن حجم عظیم گازهای گلخانه‌ای در صنعت، نقش موثری در افزایش دمای زمین ایفاء میکنند که اثرات مخربی در عرصه کشاورزی از خود به جای می‌گذارد. برای نمونه مردم کشورهای ساحلی غرب آفریقا بدون اینکه نقشی در تغییر دمای زمین در اثر تولید گازهای گلخانه‌ای داشته باشند، مضرات دما، تغییر فصل‌های بارانی و نیز کمبود باران را در زندگی خود حس میکنند. لذا مردم این منطقه پیوسته در معرض خشک‌سالی و لاجرم در معرض خطر گرسنگی قرارمی‌گیرند.
در دنیای امروز که دسترسی به محصولات غذایی برای مردم فقیر روز به بروز سخت‌تر می‌شود، دسترسی به زمین و آب جهت تولید مواد غذایی مسأله مرگ و زندگی به شمار می‌آید. کنسرن‌های بزرگ کشاورزی و سرمایه‌گذاران قدر قدرت با خریدن و یا اجاره نمودن درازمدت میلیون‌ها هکتار زمینهای کشاورزی مرغوب، به قیمت نازل، در کشورهای عقب نگه‌داشته‌شده، از جمله کشورهای قاره آفریقا، عملا کشاورزان خرده مالک را از زمین‌هایشان رانده و به دست بی‌رحم گرسنگی می‌سپارند. اشک تمساح بورژوازی نئولیبرالیسم در غم گرسنگانی که تعداد آنها رو به تزاید است، نه تنها سالوسانه که توهین به شعور بشریت است.
زمانی که کشورهای امپریالیستی و دولت‌های وابسته به آنها با جنگ‌افروزی، ویرانی، کشتار و آواره سازی مردم کشورهای آسیائی، آفریقائی و آمریکای لاتینی، آنها را از هستی ساقط و گرسنه و تشنه آواره بیابان‌ها می‌سازند؛ زمانی که زمین و آب را از روستائیان، اغلب با کمک دولت‌های مرتجع محلی، این نوکران و همدستان غارتگران و راهزنان بین‌المللی می‌ربایند و عملا امکان تولید را از مردم سلب میکنند؛ زمانی که مواد اولیه غذایی نظیر ذرت و حبوبات در بازارهای بورس کشورهای سرمایه‌داری روزبه‌روز با قمار در بورس و پیشفروشی، قیمت‌شان افزایش می‌یابد و روستائیان فاقد زمین و مردم فقیر کشورهای عقب‌‌نگاه‌داشته شده فاقد قدرت خرید آنها هستند، آیا راهی به جز درغلطیدن در بیکاری، فقر، آوارگی و گرسنگی برای آنها باقی می‌ماند؟
