در ۱۶ آذر امسال دانشجویان با شعارهای «بانک جهانی – دولت، پیوندتان مبارک»، « دانشجو آگاه است، با کارگر همراه است»، « مسکن و کار و درمان، آموزش رایگان، خواسته زحمتکشان»، «تدبیر دولتمردان، ستم علیه زنان»، «با تهدید، با احضار، ساکت نمیشیم اینبار» «تدبیر این وزارت علم است یا تجارت»، «با سنوات و وامها، شدیم برده بانکها» نه تنها به وضعیت موجود اعتراض کردند، بلکه نشان دادند که تمامی تلاش مداوم و چند ده ساله بورژوازی برای دورساختن دانشجویان از طبقه کارگر و زحمتکشان، بیهوده بوده است و این شاخکهای حساس و آگاه مردم ایران را نمیتوان فریب داد. زیرا این روز تاریخی نماد مقاومت و مبارزه دانشجویان علیه امپریالیسم و استبداد بوده و میباشد. آنها برای عدالت و آزادی مبارزه کردهاند و تلاش شاه و شیخ در همراهی با نئولیبرالها برای منحرف کردن دانشجویان از ماهیت تاریخی این روز و به فراموشی سپردناش و یا دورکردن آنها از اهداف اصلی این روز، با توسل به نیرنگ و فریب و یا سرکوب و اختناق، راه به جایی نبرده است و نخواهد برد.
تجمعات دانشجویی امسال و بیانیه سراسری دانشجویان پیشرو دانشگاههای کشور نشان داد که آنها، این فرزندان آگاه و مبارز ایران در موضع برابری طلبی و عدالتخواهی، آزادیخواهی و میهنپرستی، طرفداری از زحمتکشان، ضدیت با استبداد و سرکوب، و ضدیت با امپریالیسم از مواضع تاریخی و بر حق دانشجویان پیش از خود، قدمی عقب نخواهند نشست و آگاهاند که بدون هماهنگی و ارتباط با جنبش دیگر اقشار زیرین جامعه و مخصوصاً بدون ارتباط با جنبش رو به رشد طبقه کارگر و زنان نمیتوانند حتی به خواستههای صرفاً صنفی خود دست یایند.از اینرو دانشجویان پیشرو ایران با تحلیلی صحیح و مسئولانه، ریشه مشکلات اجتماعی، اقتصادی ،سیاسی و مشکلات دیگر جامعه را ناشی از فشارها و اوامر نئولیبرالهای بانک جهانی و سازمانهای امپریالیستی از طرفی و همراهی بی چون و چرای دولتها و طبقات حاکمه با خواستههای ویران کننده آنان و سرکوب مقاومتهای ضد نئولیبرالی و آزادیخواهانه از طرف دیگر، دانستهاند و در تمامی بیانیههای خود این رابطه دیالکتیکی را بازتاب دادهاند.
تلاش دانشجویان برای ایجاد اتحاد بین دانشگاههای سراسر ایران و حتی طرح خواسته ایجاد اتحادیه سراسری، نشان از آگاهی آنان از ضرورت تشکل و مبارزه مشترک است و در این راه همگام با کارگران و سایر اقشار تحت ستم جامعه نظیر معلمان، بازنشستگان، پرستاران ومالباختگان و غیره … شجاعانه علیه مستبدین ضد علم و دانش، که دانشگاه را به پادگان تبدیل کردهاند، پیکار میکنند.
مواضع و تجمعات روز شانزده آذر امسال نشان داد که جناحهای سیاسی حاکم، علیرغم فشارها و ضرباتی به صفوف دانشجویان معترض واردکردهاند، ولی نهتوانستهاند رهبری دانشجویان مبارز و آگاه را به دست گیرند و آنان را از مسیر مبارزه و اتحاد با زحمتکشان خارج سازند.در این میان صفوف دانشجویان دمکرات و رادیکال و مستقل از دانشجویان وابسته به جناحهای مختلف رژیم هر سال آشکارتر و شفافتراز سال پیش شده است و نمیتواند مایه دلگرمی جنبش دمکراتیک و عدالتخواهانه مردم ایران نباشد.
علاوه بر وابستگان نظام، که سعی و تلاش فراوان برای به بیراههبردن اعتراضات دانشجویی دارند، عوامل امپریالیسم نیز درهیبت «چپ» و یا راست «نئولبرال دمکراسی» در قالب اپوزیسیون رژیم جمهوری اسلامی، با شعارهای فریبنده، بیکار نهنشسته سعی به انحرافبردن مبارزه دانشجویان دارند. از اینروی هوشیاری تشکلات مستقل دانشجویی و دانشجویان آگاه و مبارز درمقابل این گرایشات منحرف یک ضرورت مبرم برای رشد و ارتقاء پیکار دانشجویی است.
در واقع آنچه جنبشها و مبارزات اجتماعی و سیاسی اقشار و طبقات سرکوب شده و زیرین جامعه، از جمله دانشجویان انقلابی و مبارزات آنها را در مقابل سرکوب و توطئههای امپریالیسم و جناحهای متفاوت بورژوازی حاکم مصون نگاه میدارد و پیروزی آنان را تضمین میکند، باقیماندن متشکل و مستقل در دو سنگر تاریخی «ضدامپریالیستی–ضداستبدادی» و «ارتباط با جنبش کارگری و طرفداری از زحمتکشان» است.
ارتباط و دفاع از مبارزات کارگران و زحمتکشان برای دانشجویان و مبارزات آنها هم طرفداری تمامی مردم ایران از آنها را به دنبال دارد و هم امکان ارتباط و شرکت در مبارزات سازمانهای کارگری را برایشان فراهم میکند و این هر دو به رشد سطح مبارزات دانشجویی کمکی چشمگیر خواهد کرد و امکان به بیراههبردن آن را از طرف دشمنان مردم ایران از بین خواهد برد.
پیروزی مبارزات اقشار مختلف مردم ایران، از جمله مبارزات دانشجویان، مستلزم ارتباط و رهبری طبقه کارگر و حزب پیشتاز آن است، تا در انقلابی سوسیالیستی بساط تمامی دشمنان ریز و درشت مردم ایران را جاروب کند. راهی غیر از این متصور نیست!
برگرفته از نشریه توفان الکترونیکی شماره ۱۳۸ دیماه ۱۳۹۶
حزب کار ایران (توفان)