برای اینکه به انساندوستی و حقوقبشرخواهی اتحادیه اروپا بیشتر پیبهبریم، یعنی شیرفهم بشویم که چرا اروپا (یعنی ناتو) به ضرب زور یوگوسلاوی را تجزیه کرد، تا «صربها را از دست میلوسویچ نجات دهد»! و چرا اوکراین را زیر نفوذ خود کشیدند، بد نیست بهدانیم که:
امروز تنها در صربستان ۱۸۰۰ کارگاه و کارخانه برای فروشگاههای بزرگ زنجیرهای در اروپا لباس و کفش تولید میکنند. محیط کار آنها در زمستان آنچنان سرد است، که کارگران ناچارند با لباس ضخیم و دستکش کار کنند. آنها در زمستان برای نشستن روی نیمکت فلزی محل کارشان مجبورند از کارتون استفاده کنند.
شرکتهای بزرگ مُد نظیر پرادا، آستور، اسپری، سارا، اسپنسر و… در آنجا تولید میکنند. خوب توجه کنیم که حداقل حقوق در صربستان حدود ۲۹۰ یورو است، ولی این شرکتها حداکثر ۲۵۰ یورو در ماه به کارگران میپردازند. هرکس هم که عضو سندیکا بهشود، فوراً اخراج میشود.
امروز در اوکراین سطح دستمزد کارگران کارگاههای لباس و کفشدوزی از کشورهای آسیایی نازلتر است. برای نمونه در شهر لمبرگ، واقع در مرز لهستان، برخی از کارگران در کارگاهها و کارخانجات لباس و کفشدوزی فقط ۱۸۸ دلار در ماه اُجرت دریافت میکنند، برخی نیز ۲۵۰ دلار. در صورتی که حداقل دستمزد در این کشور ۷۵۰ دلار تعیین شده است. کارگران در محیط کار در زمستان از سرما و در تابستان از گرما در رنج و عذابآند. اگر در نظر داشته باشیم که کارگران باید ۶ روز در هفته و روزی ۹ تا ۱۰ ساعت کار کنند، دستمزد آنها به حداکثر ۱/۲۵ دلار در ساعت خواهد رسید. درحالی که حداقل دستمزد در آلمان ۸/۸۴ یورو در ساعت است.
یکی از مدیران این کارخانهها میگوید: شرکتهای اروپایی ما را تحت فشار قرار میدهند. برای مثال آنها برای تولید مثلا یک بلوز رکابی از ۳ دلار بیشتر میپردازند، در جائی که همان بلوز را در فروشگاههای خود به ۶۹/۹۹ یورو به فروش میرسانند و یا برای یک بلوز آستین بلند ۵ یورو میپردازند، ولی آن را ۱۰۹ یورو میفروشند. این شرایط برای ما تلخ است. برای کل کشور تلخ است. به همین دلیل خیلی از مردم به کشورهای دیگر اروپایی مهاجرت میکنند. (بر گرفته از برنامه «فرُونتال ۲۱» ۱۳/۳/۲۰۱۸ zdf )
برگرفته از توفان الکترونیکی شماره ۱۴۱ فروردین ماه ۱۳۹۷