روز جمعه چهارم خرداد ۱٣۹۷ مأموران امنیتی و انتظامی با یورش وحشیانه به جشن پنجاهمین سال تأسیس کانون نویسندگان ایران، مانع از برگزاری آن شدند و ضمن بازداشت اعضا گروه تدارک جشن، اموال کانون را به غارت بردند. حزب کار ایران (توفان) این عمل وحشیانه را، که نقض ابتداییترین حقوق شهروندی و انسانی است به شدت محکوم میکند. رژیم سرمایهداری جمهوری اسلامی، که در بحران عمیق سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بهسرمیبرد، به سیم آخر زده است و برای خروج از این مخمصه راهی جز تشدید سرکوب معترضین و شکستن قلمها و خفهکردن هر صدای حقطلبانه و آزادیخواهانهای نمیبیند. رژیم کوراندیش و ضدبشر جمهوری اسلامی همان راه سلف خود، رژیم منفور پهلوی را میپیماید و سرانجام به همان گورستانی پرتاب خواهد شد که شایسته اوست. در بخشی از بیانیهای که کانون نویسندگان ایران در ۵ خرداد ۱٣۹۷ بدین مناسبت انتشارداده است چنین آمد:
«….چنین برخوردهایی که بیانگر نقض آشکار ابتداییترین حقوق شهروندی است، بیسابقه نیست؛ از آن میان میتوان به ممانعت از برگزاری مراسم یادبود احمد شاملو، محمد مختاری، محمد جعفر پوینده و علی اشرف درویشیان در سالهای اخیر اشاره کرد. یورش به مراسمی در مکانی خصوصی و بدون اعلام عمومی با حضور جمعی از نویسندگان، ناشران، هنرمندان و کنشگران فرهنگی و اجتماعی و قرق چندین ساعتهی یک منزل مسکونی و کوچه و خیابان اطراف آن نشان از تشدید اعمال سرکوبگرانهی حکومت جمهوری اسلامی دارد. طُرفه اینکه چنین برخوردهایی در شرایطی صورت میگیرد، که حکومت پس از اعتراضهای مردمی دیماه گذشته، مدعی به رسمیت شناختن حق اعتراض و تجمع مخالفان و معترضان شده بود. بدیهیست کانون نویسندگان ایران که نیم قرن است در راه سانسورستیزی و دفاع از آزادی اندیشه و بیان بیهیچ حصر و استثنا، متحمل رنجها و زخمهای فراوان شده و حتی شماری از اعضای فعال و سرشناس خود را از دست داده است، با چنین یورشهایی از ایفای نقش آزادیخواهانه و فرهنگی خود بازنمیماند و نخواهد ماند. سرکوبگرانی که در نیم قرن گذشته کمر به نابودی کانون بسته بودند، اکنون کجایند؟ کانون اما همچنان هست، پنجاه سالگی خود را پشت سر گذاشته، به حیات سرفراز خود ادامه میدهد و شادا که با نسل جوانِ نویسندگان آزادیخواه روز به روز شکوفاتر و شادابتر میشود.
کانون نویسندگان ایران هجوم به مراسم یادشده، غارت اموال کانون و ایجاد مزاحمت برای ساکنان خانه، همسایگان، مدعوین و پیامد آن را، که همانا چیزی جز سرکوب آزادی بیان و آزادی گردهمایی نیست، محکوم میکند. کانون برگزاری این گونه مراسم و گردهماییها را حق اولیهی هر انسان و هر تشکلی میداند و از مجامع فرهنگی و اهل قلم و آزادیخواه در سراسر جهان میخواهد به برخوردهای سرکوبگرانهی حکومت ایران اعتراض کنند و به دفاع از کانون نویسندگان ایران برخیزند.»
برگرفته از نشریه توفان الکترونیکی شماره ۱۴۳ خرداد ۱۳۹۷