حزب کار ایران (توفان) به حزب طبقه کارگر ایران بهپیوندید!
پنجم مه سال ۲۰۱۸ شهر کوچک تریِر Trier، واقع در استان راینلند فالس آلمان، زادگاه کارل مارکس، شاهد برگزاری مراسمی با هدف تجلیل از دویستمین سالگرد تولد وی بود. فعالین حزب کار ایران ( توفان) در این مراسم حضور فعال داشتند. بزرگداشت دویستمین سالگرد تولد کارل مارکس با صدها اما و اگر از طرف سیاستمداران و مسئولین برگزار شد. ابتکار این مراسم و هزینه آن را «حزب کمونیست چین» به عهده گرفته بود. تندیس کارل مارکس به وزن دو تُن و سیصد گرم و به بلندی ۵،۵ متر در میدان زیمئونس پلاتز، یکی از میادین نه آنچنان بزرگ، اما در نزدیکی خانه محل تولدش و در وسط میدان نصب شد. اطراف میدان را پلیس محاصره کرده بود و تمامی افرادی را که قصد حضور در این مراسم داشتند، کنترل می‌کرد. سرتاسر تندیس را با پارچه‌ای قرمز رنگ پوشانده بودند. در روبروی تندیس و در برابر چشمان کارل مارکس ۱۵۰۰ تن از مقامات دولتی و احیاناً حزبی، که رسماً دعوت شده بودند، حضور داشتند. تنی چند از جمله نماینده «حزب کمونیست چین» شهردار شهر، استاندار استان، یکی از نمایندگان شهر و دو سه تن دیگر با سخنرانی‌های خسته کننده خود از او «تجلیل» کردند.
پشت جایگاه ویژه مهمانان رسمی، بیش از ۱۰۰۰ نفر از شهرهای مختلف آلمان حضور داشتند. در سمت راست حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ تن از احزاب چپ آلمان، از جمله حزب کمونیست آلمان با پرچم‌های سرخ ایستاده بودند. در انتهای جمعیت شرکت‌کنندگان غیررسمی نیز تعدادی از مخالفین مارکس با شعارها و تراکت‌های خود گاه‌گداری مزاحمت ایجاد می‌کردند. در هوای آفتابی و نسبتاً داغ تمامی مردم با دوربین‌های در دست منتظر پرده‌برداری از تندیس این آموزگار بزرگ بودند. سخنگویان همگی از کارل مارکس، نه به عنوان آموزگار زحمتکشان و کمونیست‌های جهان، که در تئوری و عمل قدم در راه جهانی بدون استثمار نهاد، بلکه به عنوان یک فیلسوف و فرزند شهر تریِر، که چند اثر فلسفی از خود به جای گذاشته است و با کمک مالی و همیاری رفیق وهمرزمش انگلس به شهرت بی‌نظیری قائل شد، معرفی گردید. پس از پایان سخنرانی‌های بی‌محتوا، همزمان که پرده سرخ رنگ از پیکر کارل مارکس گشوده می‌شد، تمامی مردم از این صحنه به یادماندنی، عکس می‌گرفتند و یا فیلمبرداری می‌کردند. شاید قصد آن داشتند که به فرزندانشان و به نسل‌های آینده هدیه دهند.
سه مسئله نظر ما را به خود جلب نمود. شاید نیمی از شرکت‌کنندگان غیر دعوتی را خارجیان و به خصوص زنان و جوانان تشکیل می‌دادند. نکته دیگر که خیلی هم به چشم می‌خورد، حضور همسایگان و اهالی این میدان بود، که با پنجره‌های باز، با دوربین‌های در دست و با خوشحالی بی‌نظیری از هر طرف شاهد برگزاری این مراسم و پرده‌برداری از فرزند شهرشان بودند. نکته دیگر، بر روی تراکت‌هایی که توسط احزاب حمل می‌شد، چیز روشنی و ندای خاصی به چشم نمی‌خورد.
حزب کار ایران ( توفان) تنها حزبی بود که بر روی تراکت‌هایش نه فقط عکس مارکس، بلکه در کنار او تصاویر انگلس، لنین و استالین نیز نقش بسته بود و این تنها موردی بود که در کنار تندیس کارل مارکس نظر بسیاری از شرکت‌کنندگان را به خود جلب نمود. به جز یک تن که با دیدن عکس استالین در کنار مارکس به فعالین حزب کار ایران (توفان) پرخاش نمود، بقیه شرکت‌کنندگان و به خصوص خبرنگاران و عکاسان دستگاه‌های فیلمبرداری را متوجه تصاویر چهار تن کرده بودند و تعدادی نیز با دیدن این تصاویر دست می‌زدند.
خدمات ارزشمند مارکس و آنچه او برای نجات بشریت از فقر و استثمار به جای نهاده است، ارزشی جاودانه دارد. گرچه مارکس از کمون پاریس، که پرولتاریا در آن شهر دو ماه قدرت را در دست داشت، پشتیبانی نمود، ولی بر آن بود که کمون ثابت کرد که طبقه کارگر به سادگی و بدون ابزار لازم قادر نیست ماشین دولتی را به چنگ آورد. لذا برای نقش «حزب پرولتاریا» در مبارزه علیه بورژوازی اهمیت ویژه و اساسی قائل بود. مارکس و همینطور همرزم او انگلس بر این باور بودند که حاکمیت حزب کمونیست در دولت پرولتاریا همان حاکمیت پرولتاریاست زیرا پرولتاریا از حزب‌اش جدا نیست.
برگرفته از نشریه توفان الکترونیکی شماره ۱۴۳ خرداد ۱۳۹۷
