حزب کار ایران (توفان) به حزب طبقه کارگر ایران بهپیوندید!
رژیم ضد کارگری اسلامی، بار دیگر اعتراض کارگران برای دریافت چند ماه حقوق معوقه را با دستگیری و زندان پاسخ گفت. تو گویی این نظام نامقدس خیال ندارد تا بهفهمد که با داغ و درفش نمیتواند اعتراض و مبارزه کارگران را از صحنه اجتماع پاک کند.
روز سه شنبه۲۲ خرداد ماه نیروهای مسلح و ضد کارگری رژیم، اینبار با حمله به تجمع آرام کارگران فولاد اهواز بیش از ۵۰ نفر را دستگیر و زندانی کردند. این تجمع که به دنبال فراخوان کارگران «گروه ملی صنعتی فولاد اهواز» انجام گرفت، با خشونت نیروهای مسلح اسلامی سرکوب گشت، ولی این خیال باطلی است که گمان شود مبارزه کارگران برای زندگی بهتر و انسانی خاتمه یافته است.
چگونه میشود وقتی کارگران و زحمتکشان ایران که با سختی تمام برای امرار معاش خود به کار و تلاش می پردازند و سفرهاشان خالیست و حداقل حقوق حقه خود را نیز دریافت نمیکنند، از تلاش برای رسیدن به حقشان دست بهکشند؟ وقتی حقوقی را که چندین برابر زیر خط فقر است، نیز دریافت نمیکنند و شرمنده خانواده خود میشوند، مگر میتوانند حتی به تظاهرات و تجمع مسالمتآمیز نیز اقدام نکنند؟
یک مقام قضایی در اهواز گفت: «اتهام کارگران بازداشتی گروه ملی فولاد اخلال در نظم عمومی و تحریک سایر کارگران در اجتماعات اخیر است». و ایشان به عمد فراموش میکند که کارگران و زحمتکشان و دیگر اقشار مردم ایران سالهای مدیدی است که با عدم دریافت حقوق اولیه خود روبرو هستند و به تمام سازمانها و ادارات دولتی برای شکایت روی آورده و نتیجهای نگرفتهاند و امروز با توجه به تجربه سالهای گذشته به کمک تشکلات مستقل خود به تجمع، اعتصاب و تظاهرات روی آوردهاند.
فرامرز توفیقی، نماینده کارگران در شورای عالی کار، (تو بخوان شورای وابسته به سرمایه) میگوید: «هر سال دستمزد کارگران بر اساس تورم سال گذشته تعیین میشود، یعنی بر اساس تورم سال گذشته برای سال آینده تصمیمگیری میکنیم. … هیچ دولتی طرح جدیدی را برای بهبود قدرت معیشت کارگران یا ارتقای دستمزد آنها ارائه نکرده است. … پیشبینی میشود تا اول مرداد ماه تورم ناشی بر سبد معیشت، رشد خیره کننده داشته باشد. جهش ۴۰ درصدی در قیمت مرغ، جهش ۳۰ درصدی در قیمت گوشت، جهش ۱۸ درصدی در قیمت برنج و روغن و جهش ۲۸ درصدی در مسکن و… نشان دهنده این است که مسئولان اجرایی کشور، مردم را رها کردهاند».
حال این آقایان که خود فارغ از دغدغههای زندگی در کاخها و باغها و املاک نجومی، مردم را به حال خود رها کرده و به خوش گذرانی مشغولاند و اموال به غارتبرده مردم را «سهم خود از انقلاب» و یا «غنائم مسلمانان» در جنگ با کفار میدانند، از مردم میخواهند که بعد از چهل سال کماکان صبر پیشه کنند و به دنبال «نان و پیاز و خربزه» نهباشند، زیرا انقلاب برای شکم نبوده است و گویا هدف اسلام عزیز بوده است. (البته برای مردم و نه برای خودیها) زهی بیشرمی! در حالی که اکثریت مردم ایران در زیر خط فقر هستند. با سقوط ۵۰ درصدی ارزش ریال خط فقر سال ۹۷ چه مقدار خواهد بود؟ و چه میزان از مردم شریف و زحمتکش ایران به زیر خط فقر پرتاب خواهند شد، وقتی که حداقل حقوق، فقط و فقط « یک میلیون و صدوچهارده هزار و صد و چهل تومان» تعیین میشود؟ در این حالت فاصله مدیران و مسئولان و سرمایهداران با کارگران و زحمتکشان تا چه حدی افزایش خواهد یافت؟
واقعیت این است که جهنم جمهوری اسلامی اگر چه برای مسئولان نظام بهشت روی زمین است، ولی برای مردم، روز به روز جهنمی سوزانتر از گذشته میشود و هیچ کسی غیر از خود کارگران و تشکلات صنفی و سیاسی آنها، فریادرسشان نیست. نه از آسمان برای نجات مردم کسی میآید و نه از درون جناحهای وابسته به رژیم و نه از خارج از مرزها!
جمهوری اسلامی که از مردم ایران بیش از امپریالیستها میترسد، به هیچ وجه نمیخواهد بر دردی از دردهای مردم مرحم گذارد. نمیخواهد جلوی دزدیهای آقایان و آقازادهها را بهگیرد، تا از «سهمشان از انقلاب» کم شود و نانی هم به سفره مردم برسد. ولی در همان حال به سرکوب مردم حق خواه میپردازد و برایشان روضه خوانی میکند که انقلاب برای خربزه نبوده است!
این رژیم فاسد هر مقدار که در مقابل مردم سینه سپر میکند و خود را پهلوان مینمایاند، در مقابل دشمنان ایران و مردماش تن به خواری میدهد و به سازش روی میآورد و نشان میدهد که پهلوان پنبه هم نیست. و این رفتار دوگانه باعث میشود که نه امپریالیستها راحتاش بگذارند و نه از قهر انقلابی مردم در امان باشد. و از آنجائی که اجازه فعالیت تشکلات مستقل کارگری و مردمی را نمیدهد و فعالیت سازمانهای سیاسی کارگری را نیز مشکل ساخته است، این خیال ناپاک را در سر امپریالیستها و وابستگانشان برای دزدیدن رهبری کارگران بهوجود آورده است که این نیز از جرائم نابخشودنی رژیم است. ولی کارگران انقلابی و تشکلات مستقل کارگری و تمامی آحاد مردم زحمتکش ایران به پیش خواهند رفت و فریب «گرگهای در لباس میش» را نهخواهد خورد و در «جبهه دوگانه» علیه دشمنانش به مبارزه ادامه خواهند داد.
تنها راه نجات مردم ایران از شر جهنم سرمایهداران نئولیبرال داخلی و خارجی، پذیرش رهبری کارگران متشکل و آگاه و حزب پیشتاز کارگران است.
برگرفته از نشریه توفان الکترونیکی شماره ۱۴۴ تیر ماه ۱۳۹۷
