کاراکاس، ژانویه ۲۰۱۹
چند سالی است که در ونزوئلا کشمکش بین نیروهای مترقی و انقلابی و بورژوازی وابسته به امپریالیسم آمریکا، بین انقلاب و ضدانقلاب در جریان است و این جدال بعد از مرگ هوگوچاوز و روی کارآمدن نیکلاس مادورو تشدید شده است. سرمایهداران کمپرادور در ونزوئلا هنوز قدرت اقتصادی وسیعی دراختیار خود دارند، هنوز رسانههای وسیعی را کنترل میکنند، هنوز با هزاران وابستگی به بورژوازی جهانی توسط این جهانخواران حمایت شده و کمک دریافت میکنند، هنوز امید برگشت به بهشت گذشته را از دست ندادهاند. امپریالیسم آمریکا امروز قصد تجاوز مستقیم نظامی به کشور مستقل ونزوئلا را دارد و در پوشش کمکهای انسانی پشت مرزهای ونزوئلا کمین کرده است.
در چنین شرایطی، هدایت جنبش تودهای در ونزوئلا در مسیر انقلاب و سوسیالیسم بر دوش نیروهای کمونیست و انقلابی ونزوئلا و آمریکای لاتین گذاشته شده است. منطق وجودی سرمایهداری و تجارب تاریخی نشان میدهند که بورژوازی مغلوب تمام توان خود را، هزاران بار بیشتر از گذشته به کار میگیرد تا آنچه را که از دست داده است، مجدداً به دستآورد. همه تجارب تاریخی نشان میدهند که رفرمیسم و آشتی طبقاتی نمیتوانند تضاد بین تودههای سرکوب شده و سرمایهداران را به نفع تودهها حل کنند. تجارب گرانبهای خلقهای اندونزی در دوران سوکارنو، ایران در دوران دکتر محمد مصدق، شیلی در دوران آلنده، نیکاراگوئه در دوران سندانیستها و ….همه گواه بر این مدعاست که کوچکترین لغزش و گذشت نسبت به دشمنان سوگند خورده مردم و وابستگان به امپریالیسم، که برای نابودی دستآوردهای خلق کمین کردهاند، سیاستی کُشنده و غیر قابل بخشش است.
حزب ما فعالیت ضدانقلابی نیروهای راستگرای وابسته به امپریالیسم و طرح کودتای ضدمردمی در ونزوئلا را شدیداً محکوم میکند و بر این باور است که تنها راه حل تضاد بین نیروهای انقلابی و بورژوازی از قدرت سیاسی رانده شده در ونزوئلا، تعمیق جنبش انقلابی و بسیج کارگران و زحمتکشان و خلع ید تمام عیار از سرمایهداران از تمامی عرصههای اقتصادی، سیاسی، ایدئولوژیک است. حزب کمونیست، مارکسیست – لنینیست ونزوئلا که بطور پیوسته در صحنه این مبارزات حضور داشته است، با انتشار بیانیه سیاسی در اواخر ژانویه ۲۰۱۹ به مردم و نیروهای انقلابی در مورد فعالشدن ضدانقلاب در ونزوئلا هشدار داده و رهنمودهای اصولی برای پیشبرد مبارزه تودههای زحمتکش و دستیابی به آزادی و زندگی بهتر را برشمرده است. حزب ما بنابر وظیفه انترناسیونالیستی و ابراز همبستگی با مبارزات مردم ونزوئلا مبادرت به ترجمه این بیانیه سیاسی ارزشمند مینماید، به این امید که خوانندگان گرامی توفان الکترونیکی اطلاعات صحیحی در مورد مبارزه طبقاتی در ونزوئلا و نکات قوت و ضعف این جنبش کسب نمایند.
هیأت تحریریه
بهمن ماه ۱۳۹۷
«همانطوری که رهبری حزب ما در اسناد و برنامههای مختلف ملی و بینالمللی بیان کرده است، تضادهای عمده در حال حادشدن هستند. این تغییرات را میتوان در روزهای اخیر در اقدامات گستاخانهتر دولت آمریکا و نوکرانش دید. سیاست امپریالیستی هر لحظه واضحتر میشود و موجبزدودن هر نوع شک و تردیدی در مورد اثرات اقدام مداخلهگرانه، تهاجمی و ضدمردمی علیه جهان، منطقه و در حال حاضر علیه مردم ونزوئلا میشود. این سیاستها مسبب آسیب جدی به اقتصاد و تودهها شدهاند و برای به اجرا درآوردن آنها بر بورژوازی بومی و ابزار محلی و منطقهای، که بیشتر از همه بر اکثریت زحمتکشان اثر میگذارند، اتکا شده است.
دولت مافوق ارتجاعی دونالد ترامپ بر روی حمایت بعضی از دولتهای خودفروختهای که بر علیه حق تعیین سرنوشت ملتها عمل میکنند، حساب باز کرده و اقدامات محکوم شدنی عروسک آلماگرو (Almagro) را در سازمان کشورهای آمریکائی ( OAS) و همچنین همه ابزاراهائی که در خدمت به انحصارات عمل میکنند، تأیید میکند. در عین حال، رهبران این کشورها اقدامات ضدمردمی را، که توسط صندوق بینالمللی پول برای افزایش استثمار و سرکوب علیه اکثریت مردم طراحی شده اند، در کشورهای خود اعمال میکنند. این باعث میشود که هر روز برای انقلابیون روشنتر شود که در کدام طرف باید در این لحظه قرار گیرند.
تضاد اصلی در این وضعیت منطقهای، به طور کلی، بین ستم امپریالیستی و مبارزه برای آزادی از وابستگی است. مشخصاً این مبارزهای، بین امپریالیسم، عمدتاً امپریالیسم آمریکا، که به طور سنتی سلطه خود را حفظ کرده است، و منافع اکثریت استثمارشدگان، که گاهی اوقات از پروژههای اصلاحطلبی و رویزیونیستی و گاهی زمانها از خط انقلابی حمایت میکنند، است. این عمدتا بستگی به کاربرد تاکتیکهای صحیح دارد که برای کمونیستهای راستین همان خط بینالملل سوم است. ۱۰۰ سال پس از بینانگزاری آن بینالملل، آن هنوز به قوت خود باقی است، تاکتیکی که وحدت نیروها را برای مقابله با سرمایه کلان امپریالیستی و نطفه فاشیسم تبلیغ میکند، و پرولتاریا را در رژه به سوی آزادی کامل ستمدیدهگان جهان گرد هم میآورد.
در ونزوئلا، مبارزه علیه بلوک امپریالیستی آمریکا – اتحادیه اروپا – مبارزه مستقیم و مستقل و فزایندهای که طبقات مختلف اجتماعی در آن درگیر هستند، پیشروی خوبی دارد. در رسانههای اصلی، این مبارزه به طور عمده در مبارزه بین بورژوازی سنتاً طرفدار یانکی، که قصد کنترل دولت را به هرهزینهای دارد، و جریان چند گرایشی با خواستههای ملی بیان میشود. این جریان خود را نزدیک به بلوک چین – روسیه نشان داده و هدف پرولتاریا و تودههای مردمی را در جایگاه دوم قرار داده است. اما ما باید اعلام کنیم که ما در خیابان هستیم، در مبارزات اصلی، در بحث و بسیج. این فرصت بزرگی برای تقویت خط مردمی مبارزه برای آزادی ملی و سوسیالیسم را باز میکند. این یک چالش عظیم برای نیروهای انقلابی است، ما به طور مداوم برای تثبیت سطح بالاتری از سازماندهی و بسیج جنبش انقلابی مردمی تلاش میکنیم.
ما مارکسیست – لنینیستها وظیفه داریم که به کسب اعتماد مردم برای تقویت جریان سیاسی استقلال طبقاتی ادامه دهیم. این به انباشت نیروهای خود و ایجاد اتحاد برای سازماندهی مقاومت در برابر بلوک امپریالیستی آمریکا – اتحادیه اروپا، و همچنین به تلاش برای بهبود شرایط زندگی اکثریت مردم نیاز دارد. این به مردم کمک میکند تا دشمنان خود، سرمایهداری و بالاترین مرحله آن امپریالیسم را که مسبب درد و رنج آنهاست و همچنین همدستان داخلی و خارجی آنرا شناسایی کنند. پرولتاریای ونزوئلا علیرغم مواجهه با مشکلات عدیده در حال پیشروی است و درمورد دستیابی به اهداف استراتژیک طبقه کارگر، دهقانان و مردم آگاهی روشنی دارد و از دولت مورد حمله امپریالیسم بطور انتقادی و همراه با مطالبات حمایت میکند.
ما تاکتیکهای خود را در پس عینیترین ارزیابی شرایط تعدیل میکنیم و حزب ما، از درون حوزه مبارزه، به این درک رسیده است که ما در یک وضعیت پیچیده سیاسی، ناشی از نه تنها پیامدهای بحران اقتصادی و افزایش تهاجم امپریالیستی، بلکه از اشتباهات سیاستهای دولت گذشته و حال و ضعفهای جنبش انقلابی، به سر میبریم. با وجود این، جنبش انقلابی طی ۲۰ سال گذشته رشد کرده، اما علاوه بر وضعیت کنونی، مشکل ساختاری دولت بورژوایی وجود دارد. این دولت فرآیند فروپاشی خود را نشان داده است و میتوان آنرا در عدم توانایی دولت در به زیرکشیدن نیروی رقیبی که به عنوان یک قدرت موازی ظاهر میشود، دید. این به ما نشان میدهد که مشکل پایه ساختاری در کوتاه مدت حل نخواهد شد و این امکان را برای تغییرات اساسی ایجاد میکند. به همین دلیل است که ما باید بر روی دورنمای راهبردی هم کار کنیم.
حوادث این روزهای اخیر نظرات ما را در مورد فروپاشی دولت و همچنین در مورد نقش بلوک امپریالیستی آمریکا – اتحادیه اروپا و نوکران آن تأیید میکند. هر چند ضد و نقیض، که نتیجه تناقضات درونی بلوک است، اما آنها خط سوء استفاده از آشفتگی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را که ونزوئلا درگیر آن است، حفظ میکنند و این به روند تجزیه دولت کمک میکند. این روند روز به روز عمیقتر میشود و منجر به مذاکره برای توزیع ثروت کشور در میان قدرتهای امپریالیستی، تجاوز خارجی، کودتا یا حتی یک وضعیت انقلابی میشود. همانطور که در دورههائی در تاریخ کشور اتفاق افتاده است، این نتیجه مبارزه گرایشات گوناگون درگیر و به صحنهآمدن بازیگران مردمی خواهد بود.
در مواجه با این سناریوهائی که دارند به سوی وضعیتی قهرآمیز هدایت میشوند، ما همه انقلابیون، میهندوستان و دموکراتها، کارگران جهان، دهقانان و مردم فرهیخته را فرامیخوانیم که شرایط یک همبستگی مشخص با مردم ونزوئلا را، با اطمینان به مبارزه و مقاومت مردمشان، آماده کنند. مردم ونزوئلا مقاومت و مبارزه را در هر سناریوئی ادامه خواهند داد، طبقه کارگر و ما مارکسیست – لنینیستها و به ویژه حزب ما برای سازماندهی دفاع از کشور، بر پایه مشروعیت اقداماتی که پرولتاریا برای حفظ منافع خود و اکثر اعضای جامعه باید انجام دهد، فعالیت میکنند. این نیروها بر این باورند که تناقضاتی که در منطقه وجود دارند، شرایط را برای مبارزه روز افزون و برای وحدت طبقه کارگر و مردم بر اساس تاکتیکهائی که خصلت منطقهای دارند، ایجاد میکنند تا با دشمن اصلی و مشترک مردم بدون پراکندگی نیروها با حمله به مترسک مقابله کنند».
سوسیالیسم تنها با اتحاد کارگران و دهقانان در قدرت و خلق مسلح ساخته میشود!
برگرفته از نشریه الکترونیکی شماره ۱۵۲ اسفند ۱۳۹۷