حدوداً صد سال پیش در جریان جنگ جهانی اول دولتهای انکلیس، روسیه و عثمانی به ایران علیرغم بیطرفیاش حمله کردند و دولت انگلستان با به وجودآوردن قحطی مصنوعی و پدیدآوردن شرایط بیماریزا در ایران، باعث شد تا بیش از نیمی از جمعیت ایران، رقمی حدود ۹ میلیون انسان کشته شوند. و امروز مردم ایران در تحریمهای غیرقانونی و ضدبشری قرار دارند و با وجود ویروس همهگیر«کرونا» و عدم دسترسی مردم به دارو و خدمات بهداشتی و درمانی، که از یک طرف نتیجه تحریمهای امپریالیستی و از طرف دیگر بیکفایتی مسئولان نظام است، مردم ایران را در شرایط دهشتناکی قرارداده است. روحانیونی که در صد سال پیش در کنار طبقات فوقانی جامعه بر گرده کشاورزان و طبقه نوپای کارگر سوار بودند و در مقابل بلایای طبیعی و هم چنین بلایای ساخته دست دشمنان داخلی و خارجی، مردم را با عقاید خرافی و ضدانسانی خود خلع سلاح میساختند، امروز در رأس حکومت سرمایهداری قرار دارند و با همان سلاح زنگارگرفته و ضدانسانی خرافی مذهبی، زحمتکشان را به مسلخ راهنما میشوند و سعی میکنند تا تحریم و ویروس و سیل و بحران و بیکاری و … را هنوز هم بیرحمتر بر سرنوشت کارگران و زحمتکشان به کرسی بنشانند.
در سال گذشته علاوه بر تمامی سیاستهای نابخردانه و سودجویانه سرمایهداران اسلامی و سیاستهای ضدمردمی و ضدایرانی امپریالیستها انواع و اقسام بلایای طبیعی، که میشود با برنامهریزی علمی و مردمی به جنگشان رفت و پیروز شد، به واسطه سودجوئی و نابخردی نظام مقدس! زندگی را بر مردم شریف ایران سختتر کرد.
از طرفی تمام سازهای منحوس امپریالیستها و نئولیبرالهای داخلی و قهر طبیعت اما نتوانستند کارگران، زحمتکشان، زنان، دانشجویان، بازنشستگان و جوانان را از مبارزه برای به دست آوردن یک زندگی شرافتمندانه و انسانی بازدارند . مردم بویژه کارگران وزحمتکشان جامعه بهرغم تمام مشکلات و مصیبتها، سرکوب و زندان و شکنجه و شلاق و … به مبارزاتشان ادامه دادند و همچنان بهرغم همه محدودیتها ادامه میدهند. کارگران و زحمتکشان با درسآموزی از مبارزات سال ۹۸ و تجارب سالهای گذشته آگاهانهتر خود را برای مقابله با بحرانهای آتی آماده میکنند و از پای نخواهند نشست.
در ادامه نگاهی به مبارزات کارگری در اسفند ماه میاندازیم: