حزب کار ایران (توفان) به حزب طبقه کارگر ایران بهپیوندید!
بیانیه حزب کار ایران (توفان) به مناسبت اول ماه مه
طبقه کارگر در سراسر جهان قریب به ۱۳۱ سال است که این روز را به مناسبت تظاهرات عظیمی که کارگران شیکاگو در روز اول ماه مه سال ۱۸۸۶ برپا داشتند، گرامی میدارد. تظاهرات کارگران شیکاگو آن روز توسط پلیس سرمایه به خاک و خون کشیده شده، ولی یاد این روز از خاطرهها محو نگشت و اول ماه مه جلوهای از همبستگی جهانی پرولتاریا در سراسر جهان گردید. در این مدت سرمایهداری جهانی کوشش بسیار کرد، تا این روز را از میان بردارد، زیرا هراس سرمایهداری از اتحاد و همبستگی و تشکل پرولتاریاست. آنجا که این دسیسه با مقاومت کارگران روبرو شد، بر این روز، روز کار نام نهاد و با این عمل وحشت خود را از نام کارگر عیان ساخت.
در این روز، کارگران همه کشورها، سوای رنگ، ملیت و مذهب، فرارسیدن زندگی آگاهانه خویش را در پیکار علیه بیکاری، گرسنگی، استثمار و بینوائی جشن میگیرند و در این پیکار مشترک دو جهان در برابر هم صفآرایی میکنند. جهان سرمایه و جهان کار، جهان استثمار و بردگی، جهان برابری و برادری. خواست همه کارگران جهان محو و نابودی استثمار و بنانهادن جهانی بَری از جنگ و فاشیسم و راسیسم، جهانی بَری از فقر و فحشا و همه آن مظاهر وجودی نظام انگلی سرمایهداری است.
رفقای کارگر! امسال در شرایطی اول ماه مه فرا میرسد که بحران کرونا به جهانیان ثابت کرد که نظام اقتصادی سرمایهداری نئولیبرالیسم حاکم بر جهان نه تنها در غلبه بر این بحران درمانده است، بلکه باعث شیوع روزافزون آن و جانباختن دهها هزار انسان نیز گردیده است. قریب به چهل سال است که نئولیبرالیسم به تدریج خود را بر کلیه عرصههای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی جوامع بشری حاکم گردانیده است. طبیعی است که عرصه بهداشت و درمان نیز از این تهاجم افسارگسیخته در امان نبوده است. خصوصیسازی بیمارستانهای دولتی، تعدیل کادر درمانی، کاهش و انجماد دستمزدها، کاهش تخت و وسائل و استانداردهای ذخیره برای بیماران اورژانس، انجام خدمات تمیزکاری توسط شرکتها و مقاطعهکاران خصوصی، واگذاری تهیه غذای بیماران به آشپزخانههای خصوصی، انجام جراحیهای غیرضروری و … عملاً بیمارستانها و کل نظام درمان را به تجارتخانهای تبدیل کرده است که تنها و تنها افزایش نرخ استثمار و کسب سود حداکثر را مدّ نظر دارد. جان انسان فدای سود حداکثر گردیده است. به همان نسبت که دولت در کشورهای امپریالیستی از اختصاصدادن بودجه کافی برای بهداشت، درمان و آموزش طفره میرود و بیمارستانها را به بخش خصوصی وامیگذارد، دست و دلش برای تقویت زرادخانههای تسلیحاتی باز است.
مسئولیت مرگ مردمی، که جنازه آنها را کامیونهای ارتشی از گوشه و کنار خیابانهای ایتالیا و اسپانیا و آمریکا … به علت عدم امکان نجات آنها در بیمارستانها، جمع میکنند، یا در بیمارستانهای آلمان، فرانسه و انگلستان و یا تهران در اثر کمبود وسایل درمانی و تنفسی و پرسنل و … جان میبازند، به گردن دولتهای در خدمت نئولیبرالیسم این کشورهاست. چهل سال نئولیبرالیسم در سرتاسر جهان مردم را آسیبپذیر کرده و سبب گشته است که آنها در مواجه با چنین بحرانی در سلامت عمومی، امکان مقاومت و مواجه نداشته باشند.
«ویروس کرونا»، آنطور که ترامپ جارمیزند، «چینی» نیست، «سرمایهداری» است که با آلودگی محیطزیست، نابودی جنگلها، از بینبردن محیط زندگی حیوانات و چپاندن آنها در مناطق تنگ و محدود، که امکان رشد و حرکت آنها را میگیرد، خطرات سرایت ویروسهای حیوانی به انسان و جهش خطرناک آنرا افزایش میدهد.
هر چقدر بحران «کرونا» بیشتر طول بکشد، به همان نسبت بر تعداد بیکاران افزوده خواهد گشت. بدون شک کشورهای امپریالیستی بعد از کرونا تضعیف خواهند گشت. گرچه مواضع و عملکرد سران دولتهای امریکا، فرانسه، اسپانیا و آلمان از شکست تئوری نئولیبرالیسم خبر میدهد، ولی در عین حال نشان از گرایش شدید ناسیونالیسم دارد که با فاشیسم فقط یک گام بیشتر فاصله ندارد. این وظیفه کمونیستها و نیروهای مترقی و انقلابی است که با این پدیده شوم به صورت جدی و دامنهدار به مبارزه برخیزند و از حقوق و آزادیهای دموکراتیک، که در حال مسخشدن هستند، دفاع نمایند و اجازه ندهند مقابله با ویروس کرونا ابزاری گردد، تا نظام خفقان در جامعه مستقر شود. قطعاً پس از «کرونا» نئولیبرالیسم تضعیف و نقش دولتهای سرمایهداری پررنگتر خواهد شد. احتمالاً بخشی از اقتصاد موقتاً به دست «دولتهای نجات» خواهد افتاد، ولی در نهایت «دولت» در خدمت به نظام سرمایهداری و سرمایهدار باقی خواهد ماند. تکاملی که در بهترین حالت به نمونه چین ختم خواهد شد. گرچه عرصههای آموزش و درمان در کشور مذکور رایگان است – که البته از دوران سوسیالیستی این کشور به یادگار ماندهاند- ولی سرمایهداری دولتی چین در خدمت به نظام سرمایه و سرمایهداران انجام وظیفه میکند. در صورتی که در سوسیالیسم، اقتصاد دولتی در خدمت پرولتاریا و زحمتکشان عمل مینماید. دولت سوسیالیستی با اجتماعیکردن تولید، آنرا بر مبنای رفع نیازمندیهای مادی و معنوی جامعه و رفاه عمومی سازمان میدهد. کار و مسکن حق مسلم اعضای جامعه بشمار میآید. آموزش و بهداشت و درمان برای کلیه اعضای جامعه رایگان است و …. در اینجاست که در صورت بروز فاجعه و بحران، دولت سوسیالیستی برعکس دولت بورژوائی دغدغه سود و زیان سرمایهداران را ندارد، از اینرو میتواند کلیه امکانات خود را صرفاً مصروف خدمت و حمایت و حفاظت از آحاد جامعه بهکاراندازد. سوسیالیسم تنها راه نجات بشریت از چنگال سود و سرمایه است. سوسیالیسم تنها نظامی است که قدرت مبارزه با بیماریهای همهگیر جهانی را دارد، و سرمایهداری مولد این ویروسهای ضدبشری است.
رفقای کارگر! اول ماه مه در شرایطی فرا میرسد که در ایران علاوه بر وخیمترشدن وضعیت معیشتی و ادامه سیاستهای نئولیبرالی و سرکوب خونین فرودستان جامعه، سیل و ویرانی در منطقه سیستان و بلوچستان و زلزله «خوی» و از طرفی گسترش شیوع فاجعه ویروس کرونا و ترس و وحشت در سراسر ایران زندگی را بر کام مردم تلخ کرده است. ویروس کرونا در زمانی گسترش مییابد که بیکفایتی و سستی مسئولان مکتبی با الهام از مصلحتجوئی سلطهگرانه مافیای حاکم، هر روز بیشتر در شرایط بحرانی آشکار فرو میرود و این بیمسئولیتی، بیکفایتی، بیتفاوتی نسبت به سرنوشت مردم ایران، بویژه کارگران و زحمتکشان، میدان را برای اپوزیسیون و جبهههای رنگارنگ بورژوایی، که در خدمت امپریالیسم و صهیونیسم جهانی افسارگسیخته فعالیت میکنند، فراهم آورده است. در حالی که در سراسر جهان مردم در همبستگی با یکدیگر با حفظ روحیه بالا و مبارزهجویانه در پی پیکاری مشترک بر ضد این بیماری نامرئی هستند و خود را برای دفاع از دستآوردهای دموکراتیک و بر ضد ترور و خفقان دولتی آماده میکنند، اپوزیسیون ارتجاعی و نوکر امپریالیسم در پی ایجاد نفاق، تفرقه، آشوب و شیوع یأس در میان مردم کوشاست، و در تلاش است تا از آب گل آلود ماهی بگیرد. ما ایقان داریم که کارگران امروز ایران، کارگران انقلاب بهمن هستند و از روحیه همبستگی و رفتار انسانی در این انقلاب سرشارند و با وحدت و همبستگی یکپارچه در مقابل دسیسه دشمنان، تحریمهای ضدبشری و هرگونه مداخله خارجی خواهند ایستاد و توطئههای آنها را نقش بر آب خواهند کرد.
حاکمیت در ایران، مردم را به حال خود واگذار کرده و سخنانش بیمحتوی و بیبرنامه است و مسئولیت حفاظت از جان مردم را به عهده خود آنها گذاشته است. پیشنهاد سر زبانیِ «درخانهماندن» آنها، عملی نیست، زیرا نیازمندیهای مردم را برآورده نمیکنند و فقط حرف توخالی است. حاکمیت به فکر جان مردم نیست به فکر عوامفریبی برای انصراف افکار عمومی از خود سلب مسئولیت میکند.
رفقای کارگر! در شرایطی به استقبال اول ماه مه میرویم که نشست شورای عالی کار برای تعیین حداقل دستمزد کارگران، با اعلام «۲۱ درصد افزایش مزد کارگران» در حالی پایان یافت که حداقل دستمزد کارگران نیز یک میلیون و ۸۳۵ هزار تومان تعیین شد که نسبت به سال گذشته فقط ۳۱۸ هزار تومان افزایش یافت.
با تعیین حداقل حقوق ماهانه یک میلیون و ۸۳۵ هزار تومانی برای کارگران در سال ۱۳۹۹ و بر مبنای قیمت ۱۵ هزار و ۵۰۰ تومانی دلار در بازار ارز ایران، حداقل حقوق یک کارگر در ماه معادل ۱۱۸ دلار تعیین شده که در مجموع دوازده ماه سال حدود یک هزار و ۴۲۰ دلار است. این سند گرسنگی و بردگی کارگران است؛ سیاستی ارتجاعی و ضدکارگری و نئولیبرالی که معیشت و سلامت و موجودیت کارگران و فرودستان را تهدید میکند؛ ویروسی است خطرناکتر از ویروس کرونا!
برای چیرهشدن بر این ویروس سرمایهداری باید به ایدئولوژی طبقه کارگر، یعنی مارکسیسم – لنینیسم مسلح شد، حزبیت و تشکیلات را درسرلوحه کار خود قرار داد و به سازماندهی اردوی کار و زحمت و وسیعترین اقشار فرودست جامعه روی آورد. راه رهایی از ویروس نظام سرمایهداری جمهوری اسلامی و راه پیروزی بر ویروس کرونا و بلایای طبیعی استقرار سوسیالیسم است! هرگونه مخالفت با حزبیت و تشکیلات و در عوض تبلیغ فردگرایی و آنارشیسم و اوتوریتهستیزی، موجب تداوم این وضعیت مصیبتبار، فقر و گرسنگی و مرگومیر خواهد گشت و دشمنان کمونیسم و حزبیت در این فجایع شریکاند!
حزب کار ایران (توفان) اول ماه مه، روز کارگر را به همه کارگران شادباش میگوید و برایشان در پیکار متحدانه برعلیه سرمایهداری و امپریالیسم، علیه جنگ و خونریزی و فاشیسم و برای نان، صلح و آزادی پیروزی آرزو میکند. تنها از طریق راهی که لنینیسم نشان میدهد قادریم قدرت سیاسی را به کف گیریم و آینده تابناک بشری را رقم زنیم. این راه رهائی بشریت و راه تحقق حقوق بشر برای همه کارگران و زحمتکشان سراسر جهان است.
زنده باد انترناسیونالیسم پرولتری!
سرنگون باد رژیم سرمایهداری جمهوری اسلامی، به دست کارگران و زحمتکشان ایران!
زنده باد سوسیالیسم، این پرچم نجات بشریت!
دست امپریالیسم آمریکا از ایران و منطقه کوتاه باد!
حزب کار ایران (توفان)
اردیبهشت ماه ۱۳۹۹
