حزب کار ایران (توفان) به حزب طبقه کارگر ایران بهپیوندید!
در اعتراض به ابلاغ ده سال حکم زندان به «اسماعیل عبدی»، عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان
رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی که مرگش را در تشکلات مستقل صنفی، اتحاد طبقاتی و آگاهی کارگران و معلمان و سایر زحمتکشان می‌بیند، بار دیگر ده سال حکم زندان به «اسماعیل عبدی»، عضو هئیت مدیره کانون صنفی معلمان داده است. رژیم تلاش دارد با فشار روحی و در تنگناقرادادن اقتصادی بر خانواده او و سایر یاران و همکاران دربندش، مقاومت این معلم شریف را درهم‌شکند، تا بلکه مانع رشد و گسترش و هرگونه تشکل‌یابی صنف معلمان گردد. لیکن این تلاش‌های مذبوحانه بیهوده است، چنین شرایطی موقتی است و نمی‌تواند ماندگار باشد. هراس رژیم سرمایه‌داری اسلامی از تشکل معلمان بی‌دلیل نیست؛ او از یگانگی و تشکیلات واحد صنفی و سراسری معلمان ایران وحشت دارد و از همین‌رو برای بقای منحوس خود دست به هر جنایت و تهدید و ارعابی می‌زند. حزب ما از مبارزه معلمان شریف ایران حمایت می‌کند و حکم ده سال زندان برای «اسماعیل عبدی» را قویاً محکوم می‌کند و خواهان آزدای فوری و بی قید و شرط او و سایر معلمان در بند است. در زیر بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) را ملاحظه فرمائید:
«پس از شیوع بیماری کرونا و خطرات جانی ناشی از آن، با تبلیغاتی پُر سر و صدا اعلام شد که زندانیان از جمله زندانیان سیاسی به مرخصی خواهند رفت و برخی از آنها نیز مشمول عفو خواهند شد. انتظار می‌رفت این اقدام دست کم تا زمان رفع خطر جانی و تثبیت اوضاع ادامه داشته باشد و این زندانیان به زندان فراخوانده نشوند؛ اما متأسفانه باز هم با خُلف وعده و عدم پایبندی به آنچه در تبلیغات رسانه‌های رسمی اعلام می‌شود، ابتدا اسماعیل عبدی هنگام مراجعه به دادسرای اوین برای تمدید مرخصی بازداشت و به زندان برگردانده شد و سپس محمود بهشتی. این مسأله در حالی رخ داد که مقامات قضایی در مراجعات قبلی به اسماعیل عبدی و محمود بهشتی، دیگر معلم زندانی و عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان اعلام کرده بودند که با توجه به بخشنامه‌ی اسفندماه، آنها به زندان برنخواهند گشت.
قوه قضاییه بر خلاف بخشنامه اسفند ماه و با توجه به بحران کرونا نه تنها معلمان زندانی را آزاد نکرد، بلکه در کمال شگفتی، پس از آنکه اسماعیل عبدی را به زندان برگرداند، در آستانه هفته معلم، به جریان افتادن حکم زندان ده سال مربوط به پرونده‌ای مختومه را به وی ابلاغ نمود. این حکم در حالی به عبدی ابلاغ می‌شود که نماینده شاکی اصلی آن پرونده، از به جریان‌افتادن مجدد آن اظهار بی‌اطلاعی می‌کند. ما ابلاغ حکم جدید و فعال‌نمودن یک پرونده مختومه را نه تنها اقدامی در راستای سرکوب فعالان صنفی و نهادهای مدنی می‌دانیم، بلکه نوعی عنادورزی از جانب کارشناسان و مسئولان رده‌های میانی با این فعالان، و نوعی مخالفت آشکار با هرگونه اقدام مثبت در جهت بهبود شرایط زندان و زندانیان به ویژه فعالان صنفی و سیاسی ارزیابی می‌کنیم.
این حکم در حالی به این معلم زندانی ابلاغ گردید که معلمان و دوستانش انتظار داشتند آقای عبدی در سال تحصیلی آینده در مدرسه و کلاس درس حاضر شود. اما دریغ از کژاندیشانی که کمترین نشانی از تحمل و مدارا ندارند، با تمکین در برابر حقوق ملت در قانونی که مدعی تبعیت از آن هستند، بیگانه‌اند و جز بازداشت و زندان و تبعید، هنر دیگری ندارند. آزموده سال‌ها را بازمی‌آزمایند و درک نمی‌کنند که زندان، اخراج و تبعید راه حلی برای نابرابری و تبعیض نیست و معلمان را از مطالبه‌گری بازنمی‌دارد.
کانون صنفی معلمان ضمن محکوم‌نمودن حکم جدید علیه اسماعیل عبدی، خواهان آزادی تمام معلمان دربند است. از نظر ما در کنار این حکم ظالمانه، بازگرداندن محمود بهشتی لنگرودی به زندان و جلوگیری از آزادی وی، حکم اخراج و مخالفت با مرخصی محمد حبیبی، احضار و بازجویی محمد تقی فلاحی دبیر کانون صنفی معلمان، احضار جعفر ابراهیمی در تهران و اجرای حکم محمدعلی زحمتکش در شیراز و احضار اسکندر لطفی به دادگاه در مریوان، بازداشت خانم ناهید فتحعلیان از معلمان بازنشسته تهران بخشی از چرخه‌ی معیوب سرکوب فعالیت صنفی و تشکل‌های مستقل و قانونی است.
این فشارها در طول دو دهه گذشته نه تنها موجب عمیق‌ترشدن پیوند معلمان با کانون گردیده، بلکه آنان را در گام‌برداشتن در مسیر عدالت‌خواهی و استقلال تشکل مصمم‌تر نموده است.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
۹۹/۲/۲۵
بیانیه مشترک و موفقیت‌آمیز اتحادیه‌ها و کانون‌های صنفی فرهنگی و بازنشستگان
بیانیه‌ای که از نظر خوانندگان گرامی می‌گذرد، به مناسب روز جهانی کارگر و با امضای یازده اتحادیه و کانون صنفی فرهنگی مستقل منتشر گردید. در این بیانیه امضاکنندگان به سرکوب و نقض حقوق کارگران و تشکل‌های صنفی و اجتماعی اشاره کردند و مطالبات دمکراتیک و اصولی را مسئولانه مطرح نمودند، که بیانگر خواست عاجل و فوری عموم کارگران و زحمتکشان در شرایط کنونی است. در بخشی از این بیانیه موفقیت‌آمیز چنین می‌خوانیم:
«بیانیه مشترک سندیکای کارگران شرکت واحد، تشکل‌های مستقل معلمان، تشکل‌های مستقل کارگران و بازنشستگان به مناسبت روز جهانی کارگر و روز معلم»
……هرچند امسال شرایط تجمع و برگزاری مراسم جشن روز جهانی کارگر و معلم به علت شیوع ویروس کرونا فراهم نیست، اما فراموش نمی‌کنیم که ما در ایران همه‌ساله به خاطر برگزاری روز جهانی کارگر و روز ملی معلم، توسط عوامل امنیتی سرکوب و بازداشت می‌شویم و حتی اجازه برگزاری مراسمی مربوط به خودمان را نداریم. در سال گذشته ده‌ها تن از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد، تعدادی از فعالان کارگری، بازنشسته، دانشجویی و صنفی فقط به دلیل شرکت در مراسم اول ماه مه و ده‌ها تن از معلمان عضو تشکل‌های صنفی در سراسر ایران به خاطر شرکت در مراسم روز معلم بازداشت، توبیخ و بعضاً به حبس‌های طولانی‌مدت محکوم شدند، که این محکومیت‌ها و روند سرکوب همچنان ادامه دارد.
ما، تشکل‌های صنفی، مدنی اعم از معلمی یا کارگری به عنوان امضاکنندگان این بیانیه اعلام می‌داریم که حق داشتن تشکیلات مستقل، تجمع، اعتراض و حق اعتصاب، سندیکایی و کانون‌های صنفی را برای همه‌ی کارگران، فرهنگیان و حقوق‌بگیران دیگر به رسمیت می‌شناسیم و برگزاری مراسم روز جهانی کارگر، روز ملی و روز جهانی معلم، روز دانشجو و روز جهانی زن را از حقوق مسلم خود می‌دانیم.
– ما خواستار آزادی تمامی کارگران، معلمان، دانشجویان و همه فعالان مدنی و سیاسی دربند هستیم و از مقامات قضایی و امنیتی می‌خواهیم که به سرکوب‌ها پایان دهند و منع تعقیب تمامی بازداشت‌شدگان روز جهانی کارگر سال ۹۸ و فعالان صنفی معلمان را صادر نمایند.
– ما خواستار حقوق برابر برای زنان و مردان در همه زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی هستیم.
– ما خواهان افزایش حداقل دستمزد، متناسب با تورم واقعی و هزینه‌های معیشتی واقعی خانوارهای کارگران و همسان‌سازی حقوق معلمان شاغل و بازنشسته با سایر حقوق‌بگیران هستیم.
– ما معتقدیم، در حالیکه خط فقر حدود هشت میلیون تومان است، تعیین حداقل دستمزد به میزان یک‌میلیون و هشت‌صد هزار تومان، بی‌توجهی آشکار به معیشت وزندگی اکثریت زحمتکشان است.
– ما خواستار فراهم‌کردن شرایط لازم برای دستیابی تمام کودکان به آموزش رایگان، با کیفیت و عادلانه، خدمات بهداشتی رایگان و امکانات ورزشی و تفریحی مناسب هستیم.
– ما خواهان لغو سیاست‌های خصوصی‌سازی، سیاست‌های ارزان‌سازی و بی‌ثبات‌سازی نیروی کار، تعدیل اقتصادی، تعطیلی کارگاه‌ها و اخراج‌های بی‌رویه، توقف خرید خدمات آموزشی و برخورداری از امنیت شغلی معلمان خرید خدمت و نیروی کارآموزشی در بخش خصوصی هستیم.
– ما خواستار توقف فوری کار کودکان و بازگرداندن کودکان بازمانده از تحصیل به چرخه مدرسه هستیم.
– ما خواهان اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری به صورت کامل، بخصوص برای بازنشستگان فرهنگی و تأمین بیمه پایه فراگیر، کارآمد و رایگان برای تمام بازنشستگان هستیم.
– ما ضمن قدردانی از خدمات کادر درمانی در شرایط دشوار کنونی، خواهان پرداخت همه مطالبات پرستاران و کارکنان کادر درمانی فداکار، افزایش دستمزد و کاهش ساعات کار آنان و همچنین دراختیارگذاشتن تمامی امکانات ایمنی و بهداشتی برای مقابله با ویروس کرونا هستیم.
– ما خواستار برخورداری همه کارگران، معلمان و به‌ویژه معلمان بازنشسته و دیگر حقوق‌بگیران از تأمین اجتماعی کارا و مؤثر، از جمله بیمه بیکاری کافی هستیم.
– ما تمام کارگران، معلمان، بازنشستگان، دانشجویان و حقوق‌بگیران را به همبستگی بیشتر فرامی‌خوانیم و تنها راه احقاق حقوق پایمال‌شده آنان را، گسترش و تقویت تشکل‌های مدنی مستقل و اتحاد عمل بین تشکل‌ها بر سر مطالبات اساسی و مشترک می‌دانیم.
بی‌شک مطالبات فوق در گرو برخورداری از آزادی بیان و آزادی حق تشکل‌یابی است. ما با هر نوع سرکوب آزادی به شکل آشکار و پنهان مخالف هستیم.
به امید تحقق جامعه‌ای آزاد و برابر به همراه صلح و شادی و رفاه».
۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۹
اسامی تشکل ها صنفی فرهنگیان و تشکل‌های کارگری امضاء کننده بیانیه:
- کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
- سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
- کانون صنفی معلمان اسلامشهر
- کانون معلمان همدان
- کانون صنفی فرهنگیان استان بوشهر
- انجمن صنفی معلمان کردستان مریوان
- انجمن صنفی معلمان کردستان سقز و زیویه
- انجمن صنفی بازنشستگان کشوری
- انجمن صنفی فرهنگیان شاغل و بازنشسته کرمانشاه
- کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری
- کمیته پیگیری ایجاد تشکل‌های آزاد کارگری
برگرفته از توفان اکترونیکی شماره ۱۶۷ خرداد ماه ۱۳۹۹
