دوشنبه , ۱۴ آبان ۱۴۰۳
برگ نخست / مجموعه مقالات / مقالات توفان الکترونیکی / چه بر سر همبستگی با سالمندان رفته است؟
© Beispielfoto: dpa-tmn / Oliver Berg

چه بر سر همبستگی با سالمندان رفته است؟

مقاله‌ای از فعالین حزب کار ایران (توفان) در سوئد.

مقاله‌ای که از نظر خوانندگان گرامی می‌گذرد، از سوی فعالین حزب کار ایران (توفان) در سوئد، در نقد شیوه برخورد غیرمسئولانه دولت سرمایه‌داری سوسیال دمکرات سوئد در مقابله با «ویروس کرونا»، «کوید- ۱۹»، انتشار یافته است. شیوه برخورد سوئد به این ویروس تاکنون مورد اعتراض شدید صدها متخصص سوئدی و خارجی قرار گرفته است. ترجمه این مقاله کوتاه، که در چند نشریه از جمله روزنامه «کورن» و «هفته‌نامه حزب کمونیست سوئد (پرولتر)» انتشار یافته است، به صراحت سیاست ارتجاعی دولت سوئد را به چالش گرفته و با مردم سوئد به ویژه سالمندان ابراز همبستگی نموده است:

هر روز خبر مرگ شماری از سالمندان و نزدیکان و عزیزان‌مان را می‌شنویم. طبق آمار منتشره در تاریخ بیستم ماه مه، تعداد مرگ و میر در سوئد ۶/۰۸ درصد در هر میلیون نفر بوده است که بالاترین رقم در جهان در خلال یک دوره هفت روزه بود. پس از سوئد، بریتانیا با مرگ و میر متوسط ۵/۵۷ درصد در هر میلیون مقام دوم را در همین دوره دارد.

شمار جانباختگان در اثر «ویروس کرونا» در سوئد تا این تاریخ، سوم ژوئن، ۴۵۴۲ بوده است. برخی‌ها امیدوارند هرچه سریع‌تر و با یک «مصونیت گله‌ای» مُنحنی مرگ تغییر کند، تا این امر ما را در مقابل موج دوم «ویروس کرونا» مصون و لذا تأثیر کمتری بر کسب و کار و اقتصاد داشته باشد. اما، امید به این امر فقط یک رویاست، رویای حفظ تجارت و کاسبی!

ما بر این باوریم که استراتژی و شیوه‌ای که در کشورهای کره جنوبی (تعداد جانباختگان ۲۷۳ نفر)، کوبا (تعداد جانباختگان ۸۲ نفر)، نروژ (تعداد جانباختگان ۲۳۷ نفر)، چین (تعداد جانباختگان ۴۶۳۴ نفر)، دانمارک (تعداد جانباختگان ۵۸۰ نفر)، فنلاند (تعداد جانباختگان ۳۲۱ نفر) اتخاذ شده است، معقول‌تر و انسانی‌تر و تلفات مرگ و میرنسبت به سوئد به مراتب کمتر بوده است.

حقیقت این است که طول عمر انسان به یُمنِ پیشرفت بهداشت و درمان نسبت به دوره قرون وسطی افزایش چشم‌گیری داشته است. طول عمر متوسط در عصر کهن بیش از ۴۰ سال نبوده است. شماری از دول سرمایه‌داری با سیاست نئولیبرالی سن بازنشستگی را افزایش دادند و در نتیجه بر ساعات کاری مزدبگیران افزودند. این اقدام برای صرفه‌جویی در هزینه بازنشستگی صورت گرفته است. این سیاست اما تاکنون با موفقیت همراه نبوده و موثر واقع نگردیده است. بازدهی مثبت و سلامت انسان با سیاست افزایش سن بازنشستگی و همزمان با کاهش حقوق بازنشستگی در تضاد قرار دارد و با واقعیت زندگی مردم نمی‌خواند.

«ویروس کرونا» و این آلودگی جهانی بار دیگر این پرسش را مطرح کرده است که چگونه می‌توان به بهترین وجهی با آن مقابله کرد و از شر آن خلاص شد. دولت‌های نئولیبرال با سوء‌استفاده از «ویروس کرونا» با چهره‌ای «معصوم و بی‌گناه» ظاهر می‌شوند، ولی در عمل از این ویروس به عنوان ابزاری برای خلاص‌شدن از شر افراد «غیر اقتصادی و پیر»، که اکنون فقط برای دولت هزینه دارند، سود می‌جویند. چنین سیاستی وحشیانه و غیرانسانی است.

براساس گزارش‌های رسمی، فقط یک کارگر از هر چهار کارگر در بخش مراقبت از سالمندان شهرداری دارای اشتغال ثابت هستند و در بخش خصوصی حتی تعداد بیشتری نیز وجود دارد. اکنون شرایط کار و خصوصی‌سازی در مراقبت از سالمندان به عنوان دلیل مرگ و میر بالای «ویروس کرونا» در خانه‌های سالمندان سوئدی برجسته می‌شود. شرایط نامناسب اشتغال، استخدام موقت و کمبود تجهیزات به عنوان عامل مؤثری در گسترش عفونت و مرگ و میر بالا مطرح شده است.

متاسفانه امروز کسی نمی‌تواند «ویروس کرونا» را  تحت پیگرد قانونی قرار دهد و آنرا محکوم کند! کسی نمی‌تواند «ویروس کرونا» را به عنوان یک قاتل محاکمه کند. زیرا عده‌ای آن را به عنوان یک فاجعه طبیعی، مانند زلزله و سیل جلوه می‌دهند و از کنار آن به سادگی می‌گذرند و لذا این بحران را جدی نمی‌گیرند. چنین سیاستی جز کشتار مردم، بویژه سالمندان ما که برای بنای این جامعه زحمت کشیدند، منجر نخواهد شد. متأسفانه بار این بحران را باید زحمتکشان بپردازند!

اکنون مرگ سالمندان ما فقط به یک رقم تبدیل شده است که در رسانه‌های رسمی اعلام می‌شود و این جنایت وحشتناک را عادی جلوه می‌دهند. از قضا کسی هم نسبت به این جنایت واکنش نشان نمی‌دهد و به نظر می‌رسد همه بر سر این مرگ و میر بالا و وضعیت کنونی توافق دارند! چنین سیاستی، القای غیرمستقیم به جامعه است که «طبیعت چنین حکم کرده است و ما محکوم به پذیرش قوانین و قانومندی‌های طبیعت هستیم»!

صریح می‌گوئیم که استراتژی سوئد اشتباه است. سیاست «مصونیت رمه‌ای» نباید سد راه مبارزه جدی با «کووید ۱۹» قرار گیرد. ما شاهدیم هر روز پیشرفت‌هائی در تحقیقات صورت می‌گیرد تا داروهای معالجات بیماری و در نهایت واکسن تهیه گردد. در هر حال باید با قاطعیت با بیماری «کرونا» مبارزه شود، تا اینکه پیشرفت پزشکی امکان کنترل بیماری را فراهم نماید؛ تا جایی که ممکن است باید جان مردم را نجات داد و از سالمندان محافظت شود. با قول دادن به جامعه مبنی بر اینکه وضعیت در نهایت پایدارتر خواهد شد و استراتژی سوئد برای مبارزه با «ویروس کرونا» تنها و بهترین استراتژی ممکن است، فاقد هرگونه اعتبارعلمی و پزشکی است.

به هیچوجه پذیرفتنی نیست که کارمندان روزمزد را بدون وسائل ایمنی و تجهیزات اولیه نظیر ماسک راهی خانه‌های سالمندان کرد. باید جلوی این روش غلط و غیرانسانی را گرفت و نخستین گام در این مورد اجباری‌کردن ماسک در دیدار با سالمندان است. پرستیژ را کنار بگذارید و استراتژی خود را تغییر دهید!

آندرس تِگنل، همه‌گیرشناس (اپیدمیولوژیست) در سوئد: «با ممانعت از قرنطینه، مردم زیادی را به کُشتن دادم»

 

«آندرس تِگنل»، همه‌گیرشناس (اپیدمیولوژیست) سوئدی طی مصاحبه‌ای با رادیوی دولتی سوئد مورخ ۳ ژوئن اعتراف کرد که با متقاعد کردن دولت این کشور برای عدم اجرای سیاست قرنطینه عمومی در عمل به مرگ بیش از حد مبتلایان به «ویروس کرونا» دامن زده است.

آقای «تگنل» که این روزها مغز متفکر دولت سوئد برای اعمال سیاست‌های مقابله با شیوع «ویروس کرونا» بوده، در این مصاحبه  اظهار داشت که «اگر با دانش و اطلاعات امروز قصد مبارزه با این ویروس را می‌داشت، حتما سیاستی را مابین آنچه که سوئد به آن عمل کرد و آن چیزی که سایر کشورهای جهان از آن پیروی کردند، انتخاب می‌کرد و سطح پایین محدودیت‌های عمومی را پیشنهاد نمی‌کرد».

دولت «استفان لوفون»، نخست‌وزیر سوئد، بر پایه توصیه «آندرس تگنل»، مدیر آژانس بهداشت عمومی سوئد، زیر بار قرنطینه عمومی این کشور نرفت، به طوری که به جز ممنوعیت گردهمایی‌های بالای ۵۰ نفر، سوئدی‌ها در طول بحران شیوع «ویروس کرونا» آزادانه به رستوران و خرید می‌رفتند و انجام فعالیت‌های ورزشی منعی نداشت و درِ مدارس این کشور نیز به روی دانش‌آموزان زیر ۱۶ سال باز بود. در پی اجرای این سیاست، نرخ مرگ و میر ناشی از «بیماری کووید-۱۹» در سوئد به ۴۴ مورد در هر صدهزار نفر رسیده که یکی از بالاترین نرخ تلفات «ویروس کرونا» در جهان به شمار می‌رود و بسیار بالاتر از همسایگان این کشور است. این نرخ در دانمارک و نروژ، که از همان آغاز سیاست «قرنطینه عمومی» را به اجرا گذاشتند، در حال حاضر به ترتیب ۱۰ و ۴ است.

همچنین شمار مبتلایان به «ویروس کرونا» در سوئد به ازای هر صد هزار نفر به ۳۸۲ رسیده، ولی این نرخ در دانمارک و نروژ به ترتیب ۲۰۲ و ۱۵۶ مورد است.

اکنون آقای «تگنل» برای نخستین‌بار و به طور علنی اعتراف کرده که استراتژی پیشنهادی او کشته‌های بسیار زیادی به بار آورده است. او همچنین به مردم سوئد وعده داده که امکان بهبود سیاست مبارزه با «ویروس کرونا» در سوئد هنوز وجود دارد. او پیش‌تر معتقد بود که برای مبارزه با «بیماری کووید-۱۹»، که ماهیتی طولانی‌مدت دارد، باید سیاستی پایدارتر از «قرنطینه عمومی» شدید و ناگهانی اتخاذ کرد. هر چند این امیدواری وجود داشت که شیوه متفاوت مبارزه سوئد با «ویروس کرونا» اقتصاد این کشور را از رکود سنگین نجات دهد، ولی اظهارنظر اخیر «ماگدالنا آندرسون»، وزیر دارایی این کشور، خلاف این پیش‌بینی اولیه را نشان داد. خانم «آندرسون» هشدار داد که سوئد با بدترین بحران اقتصادی خود از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون مواجه شده، به طوری که تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۲۰ نزدیک به ۷ درصد کاهش خواهد یافت.

بر این اساس، احزاب مخالف دولت آقای «لوفون» این روزها بر شدت انتقادهای خود از عملکرد دولت در مهار شیوع «ویروس کرونا» افزوده‌اند و خواستار اصلاح رویه سریع دولت و جبران خسارت‌های حاصل از رویکرد خطای گذشته شده‌اند.

برگرفته از توفان الکترونیکی شماره ۱۶۸ تیرماه ۱۳۹۹

Print Friendly, PDF & Email