سیاستهای نئولیبرالی برای بیحقوقساختن کارگران و زحمتکشان در راستای اجرای برنامههای سازمانهای مالی و تجاری امپریالیستی با شدت تمام در حال اجراء هستند و به قول سردمداران رژیم سرمایهداری اسلامی: «قطاری است که ترمز ندارد»! اما در سوی دیگر این پدیده شوم، مبارزات کارگران و زحمتکشان است که هر لحظه نیروی بیشتری مییابد و برای تحقق مطالبات خود میرزمد و برای برسمیت بخشیدن اتحادیههای صنفی خود از هیچ فداکاری دریغ نمیکند. واقعیت آن است که رژیم اسلامی به واسطه ضعف جنبش کارگری، که نتیجه سرکوب دو نظام فاسد شاه و شیخ است، هیچ نیروی متشکل قدرتمندی را در مقابل خود نمیبیند و به همین دلیل، دست از سیاست «ایران بر باده» خود نمیکشد. طبقه کارگر برای رهایی خود و دیگر زحمتکشان تنها یک راه در پیش پای خود دارد و آن هم «وحدت و تشکلیابی سراسری» در سازمانهای صنفی و سیاسی طبقه کارگر است. با سلاح تشکیلات میتوان تعرض سرمایهداری را درهم شکست.
اتحادیههای کارگری باید هوشیار باشند و از طرح شعارهای زودرس پرهیز کنند. شعارهای راستروانه و یا چپروانه، هر دو به جنبش کارگری ضربه میزنند و پیروزی مقطعی و نهایی را عقب میاندازد و لطمات جبرانناپذیری را به طبقه کارگر و زحمتکشان وارد میسازد. طبقه کارگر با «تشکل، وحدت و دانش طبقاتی»، قدرتمند است و بدون آنها هیچ!
در مرداد، که ماه انقلاب مشروطه و جنبش ملی نفت است، طبقه کارگر همچنان در مقابل دشمنان طبقاتی داخلی و خارجی پیکار میکند؛ مبارزه علیه «سیاست نئولیبرالیستی، خصوصیسازیها و کاهش دستمزد و قراردادهای پیمانی و غیر جمعی در اولویت قرار دارد. طبقه کارگر ایران ضمن مقابله با «رژیم سرمایهداری اسلامی هرگونه تحریم و تجاوز خارجی را محکوم میکند.
در مرداد ماه مبارزات قهرمانانه کارگران هفت تپه که اعتصاب کنونیشان از اواخر خرداد ماه آغاز گردیده بود، با قدرت و همت فراوان بدون وفقه ادامه یافت و به شهریور کشیده شد و کارگران بخشهای مختلف صنعت نفت و گاز، پتروشیمی، هپکو، شهرداریهای شهرهای مختلف، معلمان، پرستاران و پزشکان، بازنشستگان و اصناف دیگر با خواستههایی مشابه کارگران هفت تپه و در دفاع از یکدیگر برای رسیدن به خواستههای بر حق خود به اعتصاب پیوستند. این اعتصابات نوید بخشند، باید تداوم یابند، تا سرانجام رژیم را وادار به عقبنشینی نمایند. در زیر خلاصهای از اعتصابات کارگری در مرداد ماه از نظر خوانندگان میگذرد:
***
اخبار سرکوب و مقاومت
۱ مرداد
«زینب جلالیان» با خواست بازگرداندنش به زندان خوی در سی و سومین روز اعتصاب غذا بهسرمیبرد.
۲ مرداد
«سهیلا حجاب»، محبوس در زندان قرچک ورامین، در سی و ششمین روز اعتصاب غذا همچنان محروم از خدمات درمانی است.
۵ مرداد
احکام اعدام علیه «مهدی صالحی قلعه شاهرخی»، «محمد بسطامی»، «مجید نظری کندری»، «هادی کیانی» و «عباس محمدی»، پنج تن از بازداشتشدگان اعتراضات دیماه تأیید شد. انتشار این خبر، موجب واکنش بسیاری از کاربران تویتری شده که خواستار آن شدند که با هشتک «اعدام نکنید»، نسبت به این حکم ظالمانه اعتراض شود.
۶ مرداد
حکم سه سال حبس برای «کیوان صمیمی» بدون حضور وی و وکیلش در دادگاه، تأیید شد. «کیوان صمیمی» در کانال تلگرامی خود نوشت: «هیچوقت از گفتن حق منصرف نشدهام و پس از کشیدن این سه سال هم چنانچه زنده بمانم، منصرف نخواهم شد». سندیکای کارگران شرکت واحد با انتشار اطلاعیهای تأیید حکم سه سال زندان برای «کیوان صمیمی» را محکوم ساخت. در این اطلاعیه آمده است: «… سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه تأیید حکم سه سال زندان «کیوان صمیمی» و همچنین تمامی احکام دادگاههای انقلاب علیه کارگران، معلمان، دانشجویان، بازنشستگان و فعالان صنفی و مدنی را محکوم میکند. از نظر این سندیکا احکامی که علیه تلاشگران جامعه مدنی صادر میشود، درواقع چراغ سبزی برای ادامه روند ناکارآمدی مدیریتی در کشور و گسترش فقر و فساد در جامعه است و برای داشتن جامعهای عاری از فساد و رانت مافیایی، اتحاد و همبستگی تمامی تشکلهای مستقل کارگری و صنفی (معلمان و دانشجویان و روزنامهنگاران و پرستاران و….) لازم میباشد».
۷ مرداد
گروه اتحاد بازنشستگان با انتشار بیانیهای صدور و اجرای احکام ناعادلانه علیه فعالان و مردم مبارز و حقطلب را محکوم ساخت. در این بیانیه آمده است: «… ما بازنشستگان، که عمر خود را در راه شکوفایی زندگی و آسایش و رفاه عامه سپری کردهایم، ضمن محکومیت قاطع احکام اعدام صادره، به درستی میدانیم ارادهی جمعی کنشگرانه، در دورهی عزیمت به سمت فروپاشی اقتصادی و اجتماعی تنها بازدارندهی موثر ماشین اعدام است».
۸ مرداد
«میلاد جنت»، شاعر، مترجم و عضو کانون نویسندگان ایران با کفالت ۸۵ میلیون تومانی به طور موقت از بازداشتگاه اوین آزاد شد.
خانواده زندانیان محکوم به اعدام در مقابل ساختمان دادگستری اصفهان دست به تجمع اعتراضی زدند و نسبت به وضعیت پرونده فرزندانشان اعتراض کردند و خواهان برگزاری دادگاه عادلانه با حضور رسانهها شدند.
۱۰ مرداد
کانون صنفی معلمان تهران در محکومیت دو سال زندان برای «محمد تقی فلاحی» بیانیهای منتشر کرد که در آن آمده است: «… محمدتقی فلاحی در حالی به دو سال حبس محکوم میشود که فعالان صنفی در سراسر کشور بارها شاهد صدور احکام این چنینی بودهاند و این روزها شدت صدور احکام اعدام، زندان، شلاق و … بیشتر از گذشته برای فعالان مدنی و صنفی جایز شمرده میشود. احکامی که بازخورد عکس در جامعه داشته و به جای ایجاد فضای خفقان، بسیاری از همکاران و فعالان صنفی عرصه آموزش را برمسیر حق و حقیقت استوارتر کرده است. …»
۱۱ مرداد
«جعفر عظیم زاده» به جرم تبلیغ علیه نظام به ۱۳ ماه حبس جدید محکوم شد.
۱۲ مرداد
صد سندیکا و تشکل کارگری در سراسر دنیا با انتشار بیانیهای کشتن کولبران را محکوم ساختند. در این بیانیه آمده است: «…ما سازمانهای سندیکایی، سیاستهای سرکوبگرانه رژیم ایران نسبت به کولبرها و به طور کلی در مورد کردها را محکوم میکنیم. ما توجه زنان و مردان کارگر، و جامعه بینالمللی را به فاجعه انسانی و اجتماعی کولبران جلب میکنیم. دولت ایران باید به سرکوب و کشتار کولبران پایان دهد، به اصول حقوق بشر احترام بگذارد و راه توسعه آلترناتیوهای واقعی اقتصادی برای مردم روژهلات را هموار سازد.»
۱۵ مرداد
«مصطفی صالحی»، از بازداشتشدگان اعتراضات سراسری دیماه ۹۶ به اتهام قتل اثبات نشده یک بسیجی به نام «سجاد شاه سنایی» به دست حکومت خونریز اسلامی اعدام شد.
۱۹ مرداد
حکم آزادی معلم زندانی «محمود بهشتی لنگرودی» از دادیاری اوین ابلاغ شد. به امید آزادی تمامی فعالان صنفی و سیاسی دربند!
۲۰ مرداد
سندیکای شرکت واحد با انتشار اطلاعیهای احکام ظالمانه برای فعالان صنفی را محکوم ساخت. در این اطلاعیه آمده است: «… سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه عدم مرخصی پزشکی برای اسماعیل عبدی و جعفر عظیمزاده برای درمان عوارض مهلک ویروس کرونا را قویا محکوم میکند و خواهان آزادی فوریشان برای درمان میباشد. سندیکا همچنین دگربار احکام ظالمانه زندان برای کارگران، معلمان را محکوم میکند و خواهان لغو این احکام ظالمانه میباشد».
در پی شیوع «ویروس کرونا» در بین زندانیان بند ۸ زندان اوین ۲۷ نفر از زندانیان سیاسی این زندان با تحصن در حیاط این زندان خواستار رسیدگی فوری به شرایط وخیم پیشآمده در این زندان شدند.
۲۶ مرداد
هفتاد و دو زندانی سیاسی بازداشت شده در اعتراضات سراسری آبانماه ۹۸، در اعتراض به جلوگیری مقامات قضائی از اعزام آنها به مرخصی در شرایط «کرونا» و وضعیت غیربهداشتی زندان تهران بزرگ، دست به اعتصاب غذای جمعی زدند.
۲۸ مرداد
«جعفر عظیمزاده» در اعتراض به فریب و انتقال به انفرادی زندان رجایی شهر به جای بیمارستان دست به اعتصاب غذا زد. سندیکای کارگران شرکت واحد ضمن ابراز تأسف و نگرانی از وضعیت «جعفر عظیمزاده»، که در وضعیت ویژه و اورژانسی پزشکی قرار دارد، هرگونه تحت فشارگذاشتن خانواده فعالین کارگری و سیاسی را به شدت محکوم ساخت.