حزب کار ایران (توفان) به حزب طبقه کارگر ایران بهپیوندید!
«محمد حبیبی» عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان ایران (تهران)، سرانجام پس از تحمل نزدیک به ۳ سال حبس، روز ۲۰ آبانماه ۱۳۹۹ از زندان تهران بزرگ آزاد شد. آزادی این معلم شریف نمی‌تواند موجب شادمانی آزادیخواهان ایران نگردد. «محمد حبیبی» جرمی مرتکب نشده بود که بازداشت و زندانی شود. وی آخرین بار در ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۷ و در جریان شرکت در تجمع سراسری معلمان بخار دفاع از حقوق معلمان و دانش آموزان و بهبود زندگی فرهنگیان توأم با ضرب و جرح بازداشت و به قرارگاه ثارالله متعلق به سپاه پاسداران منتقل شد. «محمد حبیبی» در اواسط مرداد ۱۳۹۷ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست «ماشاالله احمدزاده» بابت اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به هفت سال و شش ماه حبس تعزیری، به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به ۱۸ ماه حبس تعزیری و به اتهام «اخلال در نظم عمومی» به ۱۸ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد. در رابطه با آزادی «محمد حبیبی» کانون صنفی معلمان ایران (تهران) بیانیه‌ای مورخ ۹۹/۸/۲۴ صادر کردند که بخشی از آن را در زیر می‌خوانید:
«محمد_حبیبی عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان ایران (تهران) پس از تحمل نزدیک به ۳ سال حبس روز ۲۰ آبان ماه ۱۳۹۹ از زندان تهران بزرگ آزاد شد. کانون صنفی معلمان ایران (تهران) آزادی ایشان را به همسر صبور و مقاوم، جامعه معلمان کشور و مردم آزادیخواه ایران تبریک و تهنیت می‌گوید.
ما نه تنها بر این باوریم که فعالان صنفی مانند «محمود بهشتی»، «علی اکبر باغانی»، «رسول بداقی»، «محمود باقری»، «اسماعیل عبدی»، «محمد حبیبی»، «محمدتقی فلاحی» و … که هدفی جز اعتلای آموزش و فرهنگ این جامعه نداشته و ندارند، نباید با کوچک‌ترین ناملایمتی روبرو شوند، بلکه شایسته می‌دانیم که اینگونه کنشگران صنفی، به عنوان بازتاب‌دهندگان کاستی‌های نظام آموزشی، قدر بینند و بر صدر نشینند.
با این وجود تمامی این عزیزان، احکام ناعادلانه زندان خود را در جهت تحکیم مناسبات جامعه مدنی پذیرفتند و دوران طولانی آن را کم و بیش، صبورانه تحمل کرده‌اند تا به بهترین شکل نشان دهند که قانون‌شکنان واقعی و برهم‌زنندگان امنیت اجتماعی چه کسانی هستند.
در همین راستا، از «اسماعیل عبدی» می‌توان نام برد که اگرچه دوران زندان خود را به پایان رسانده و با بیماری و مشکلات جسمی مختلف دست به گریبان است، اما به بهانه‌‌های واهی از آزادی او، ممانعت به عمل می‌آورند. «محمد حبیبی» نمونه دیگری است که دوران حبس تحمیلی را به تأیید مسئولان زندان با بالاترین درجه از بردباری و متانت گذرانده است.
لازم به یادآوری است آنچه در کنار درخشش نام این معلمان آزاده، معمولاً نادیده می‌ماند، مسئولیت‌پذیری، بردباری، عقلانیت، مداومت درپیگیری‌های حتی روزانه‌ی مسائل حقوقی توسط همسران و پر کردن جای خالی پدر برای فرزندان در حساس‌ترین مراحل زندگی است و هر کدام از این بانوان گرانقدر، می‌توانند الگو و نمونه‌ای باشند برای سایرین.
کانون صنفی معلمان تهران ضمن تأکید بر قانونی‌بودن فعالیت‌هایش، عملکرد مستقل، صنفی و مدنی خود و حفظ موضع همواره این سال‌ها در نفی برخوردهای امنیتی با فعالان صنفی؛ از رویکرد جدید قوه قضاییه در کاهش مجازات حبس استقبال می‌نماید ….».
توفان الکترونیکی شماره ۱۷۳ نشریه الکترونیکی حزب کارایران آذر ماه ۱۳۹۹
