حزب کار ایران (توفان) به حزب طبقه کارگر ایران بهپیوندید!
نامه رسیده ازایران
براساس قانون دیالکتیک، تمامی پدیدههای جهانِ هستی از تضادها تشکیل شدهاند. مبارزه لاینقطع بین اضداد در درون هر پدیده، چه در طبیعت و چه در اجتماع، نقش بنیادی و تعیینکننده در تکامل و دگرگونی طبیعت و جامعه دارند. لذا همه چیز همواره در حال شدن و نابودشدن است. هیچ چیزی هرگز ثابت نخواهد ماند. هر پدیدهای عمری مفید دارد بعضی پدیدهها عمری بسیار کوتاه دارند و بعضیها، مثلاً کوهها، میلیونها سال. سرمایهداری جمهوری اسلامی حاکم بر ایران از این قاعده خدشهناپذیر مستثنی نیست. بیاد بیاوریم ابتدای انقلاب ۵۷ و عشق دهها میلیون انسان ایرانی به خمینی و انقلاب «اسلامی» و ببینیم اکنون کینه و نفرت دهها میلیون انسان ایرانی از رژیم اسلامی حاکم بر ایران را. تضاد درون جامعه باعث چنین دگرگونی شِگفت و «آسمان آهنگ» گردید. اما دریغ که چنین دگرگونی «عینی» عظیم هنوز به مرحله «ذهنی» کامل و پخته و سازمانیافته نرسیده و لذا بخشی از این انسانهای جان به لب رسیده ولی نا آگاه از سر استیصال و بیداد بیش از چهل سال رژیم جور و فساد، خواهان تحریم بیشتر و حتی حمله نظامی امپریالیستها و صهیونیستهای جنایتکاراند. سخنم با خائنان، وطنفروشان، تجزیهطلبان و مزدبگیران داخل و خارج نیست، بلکه با کسانی است که هیچگونه وابستگی به اغیار ندارند و در صورت حمله نظامی هیچ نفعی هم عایدشان نخواهد شد و فقط ازسرِ خشم و نفرت و استیصال چنین «امیدی» را در سرمیپرورانند! شاید فکر میکنند که آمریکاییها و اسراییلیها موشکهای مخصوص «عمّامه زن» دارند و فقط آخوندها و حوزههای «علمیه» را مورد هدف قرار میدهند! اینان مشکل را در آخوندها و ملاها و اسلام میبینند و نه در سیستم سرمایه داری رانتخوار و فاسدِ نئولیبرالی، که آخوندها به نام اسلام، تعزیهگردان آن هستند. لابد خیال میکنند اگر روحانیت برود و به جایش فوکل کراواتیها بیایند، مشکلات حل خواهند شد!؟ در حالی که واضح است که اصل و اساس تباهیها، سیاست «بازار آزاد» سرمایهداری است، چه با آخوند چه بیآخوند!
اینان شاید ندانند که جنگ احتمالی امپریالیستها و صهیونیستها علیه ایران، تنها برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی نیست – تازه اگر بتوانند با بمباران هوایی رژیم را سرنگون کنند – بلکه اشغال ایران، تجزیه ایران و غارت منابع نفت و گاز و ثروتهای ملی کشور است.
باید این حقیقت را دریافت، همانگونه که رژیم صدام، سرزمین عراق نبود و قذافی هم لیبی نبود، جمهوری اسلامی هم سرزمین ایران نیست و نخواهد بود. نباید نابودی ایران و چه بسا تجزیه ایران را فدای رژیمی قدّارهبند نمود. وطندوستی و دفاع از سرزمین مادری یکی از فضایل ستودنی مردان و زنان ایراندوست در طی قرون بوده است. رژیمها برفاند و ایران کوه. «بسی برف رفت و بجا ماند کوه».
کمونیستها با عشق به میهن و در راه آزادی و استقلال و حفظ تمامیت ارضی، با هر متجاوزی در هر شکلی که ظاهر شود، پیکار میکنند. آنها بخوبی میدانند که ریشه تمامی رنجها و تباهیها در نظام سرمایهداری، چه از نوع سرمایهداری جمهوری اسلامی و چه از قماش سرمایهداری غربی به رهبری امپریالیسم آمریکا، نهفته است. کمونیستها به دنبال تغییر نظام بهرهکش سرمایهداری در ایران و جهان و در تلاش استقرار سوسیالیسم از طریق انقلاب قهرآمیز مردمی هستند. نظام بردهداری انسانها را به برده و بردهدار، نظام فئودالی آدمها را به ارباب و رعیّت، سیستم سرمایهداری هم انسانها را به کارگر و «کارفرما» تقسیم کرد. اما در سوسیالیسم چنین تقسیمبندی وجود ندارد و در آن تمام کارگران و زحمتکشان، یعنی تولیدکنندگان واقعی ثروت، قدرت برابر دارند و همه با هم صاحبان کار خود هستند و به گفته سعدی: «نه خداوند رعیّت، نه غلام شهریارند». اقتصاد و بازار سرمایهداری بنیادش براساس مقدار پول پرداختی است. «هر چقدر پول بدی، همانقدر آش میخوری» پولی نباشد آشی هم نیست! اما اقتصاد درسوسیالیسم یکسره به گونه دیگری است. توزیع ثروتها و منابع و کالاها، بر اساس نیاز جامعه است. تمام تلاش سرمایهداری بهرهکشی و انباشت سود سرمایه است که پایانی بر آن متصوّرنیست. ولی تمام تلاش سوسیالیسم برای بهبود و رفاه حال انسانها و حفاظت از طبیعت و محیط زیست استواراست.
اگرچه شناخت از سوسیالیسم، به دلیل تبلیغات زهرآگین مخالفان ریز و درشتاش، بویژه رویزیونیستها و ترتسکیستها، در رسانههای جهنمی و قدرتمندشان، باعث تشتت و سردرگمی شده، اما جویندگان حقیقت میدانند که خودباید آن را بمانند علم فیزیک و یا شیمی بیاموزند. زیرا که تنها سوسیالیسمِ راستین راه نجات بشریت از شرّ نظام انسانکُش و ضدطبیعت سرمایهداری است.
توفان الکترونیکی شماره ۱۷۶ نشریه الکترونیکی حزب کار ایران (توفان) اسفند ماه ۱۳۹۹
