حزب کار ایران (توفان) به حزب طبقه کارگر ایران بهپیوندید!
کارگران دیگر
۷ فروردین
کارگران آب و فاضلاب اهواز در اعتراض به پرداخت نشدن مطالبات مزدی خود، اولین تجمع اعتراضی خود را در سال جدید، در برابر استانداری خوزستان برگزار کردند. مطالبات حدود ۷۰۰ نفر از کارگران شبکه آب و فاضلاب اهواز، دو ماه است پرداخت نشده است.
۱۰ فروردین
جمعی از کارگران شهرداری چرام در استان کهگیلویه و بویراحمد، در اعتراض به تبعیض در پرداخت حقوق و مزایا، در مقابل ساختمان شهرداری این شهر دست به تجمع اعتراضی زدند.
۱۱ فروردین
به دنبال فراخوان برای تجمع در اعتراض به اخراج «حسین رضایی» و «غریب حویزاوی»، جمعی از کارگران شاغل در بخشهای مختلف فولاد اهواز، در برابر تالار اجتماعات دست به تجمع زده و خواهان بازگشت به کار فوری همکاران خود شدند.
۱۵ فروردین
کارگران گروه ملی صنعتی فولاد صبح امروز (پانزدهم فروردین) در حمایت از همکاران اخراجی خود اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی نمودند. در این تجمع پرشور شماری از کارگران با حضور مقابل دروازه نگهبانی بخش دو علیرغم ممانعت نیروهای حراست همکاران اخراجی را وارد شرکت نمودند.
نزدیک به ۱۲۰۰ تن از کارگران شرکت معدن فاریاب در اعتراض به تعطیلی معدن و بیکارشدن کارگران تجمع اعتراضی برگزار کرده و محور کهنوج به بندرعباس که جاده ترانزیتی استان هرمزگان به کرمان و سیستان است، را به مدت ۲ ساعت بستند. کارگران خواستار پرداخت عیدی، پاداش عقبافتاده و بازگشت به سرکار خود میباشند.
کارگران شهرداری کارون در اعتراض به عدم پرداخت ۴ ماه حقوق و حق بیمه و اخراج تعدادی از همکارانشان در برابر استانداری خوزستان تجمع اعتراضی برگزار کردند.
۱۷ فروردین
شماری از کارگران آبفای خرمشهر در اعتراض به پرداختنشدن ۴ ماه حقوق و مزایای خود، مقابل ساختمان اداره آب و فاضلاب این شهر تجمع کردند.
تعدادی از کارگران اپراتور آب و فاضلاب اهواز در اعتراض به استمرار مطالبات معوقه خود، مقابل ساختمان استانداری این شهر تجمع کردند.
۱۹ فروردین
سومین روز تجمع کارگران واگن سازی زرند در اعتراض به میزان حقوق دریافتی و عملینشدن وعدههای مدیرعامل برای افزایش حقوق، در ورودی این مجموعه برگزار شد.
۲۱ فروردین
جمعی از نیروهای اخراجی آتشنشانی شهرکُرد، در مقابل استانداری چهارمحال و بختیاری، تجمع اعتراضی برگزار کردند. تجمعکنندگان که به اسم تعدیل نیرو، از کار اخراج شدهاند، خواستار بازگشت به کارند. این نیروها یکسال است که تعدیل شدهاند و علیرغم موافقت مسئولین با ابقا به کارشان، اما هنوز اقدامی در این راستا صورت نگرفته است.
۲۲ فروردین
حدود ۱۹۶ نفر از کارگران حراست و قسمت اداری جهاد کشاورزی استان خوزستان، برای انعکاس صدای اعتراض خود نسبت به اخراج از کار در پایان فروردین ماه، دست به تجمع اعتراضی در برابر ساختمان استانداری این استان زدند.
۲۳ فروردین
برای دومینبار در سال ۱۴۰۰، کارگران پسماند شهرداری بجنورد نسبت به تبدیلنشدن وضعیت شغلی و بلاتکلیفی استخدامی، در برابر ساختمان فرمانداری این شهرستان در استان خراسان شمالی تجمع اعتراضی برگزار کردند.
۲۵ فروردین
سندیکای کارگران شرکت واحد با انتشار اعلامیهای خواستار واکسیناسیون رانندگان شرکت واحد شد. در این اعلامیه آمده است: «با وجود همهگیرشدن ویروس کرونا در اکثر شهرهای کشور و سه رقمی شدن قربانیان این ویروس مهلک و با توجه به مرحله قرمز و سیاه این بیماری در تهران و تعدادی از شهرهای کشور، متأسفانه نه تنها روزانه شاهد جان باختن صدها تن از هموطنانمان هستیم بلکه بیشتر این قربانیان مربوط به شهر تهران میباشد. … سندیکای کارگران شرکت واحد اعلام میدارد با وعده وعید نمیتوان با بیماری مهلک و کشنده کرونا مقابله کرد هر همکار زحمتکشی، که امروز جانش را بخاطر تأمین معاش از دست میدهد، مقصر اصلی آن مدیریت شرکت واحد است. لذا یکی از اولین کسانی که در شهر سیاه کرونایی تهران باید واکسیناسیون شوند رانندگان زحمتکش شرکت واحد هستند که در شرایط وضعیت سیاه کرونایی همچنان جانشان را در راه تهیه نانشان به خطر میاندازند».
۹ تشکل مستقل کارگران، معلمان و بازنشستگان (سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفتتپه، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، کانون صنفی معلمان اسلامشهر، گروه اتحاد بازنشستگان، شورای بازنشستگان ایران، اتحاد بازنشستگان، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری و کانون گفتگوی بازنشستگان تامین اجتماعی) در بیانیه مشترکی با نام (تداوم «مرگ با ویروس کرونا» در ایران) آوردهاند: «… انتظار بهبود سلامت عمومی بویژه مبارزهی واقعی با همهگیری کرونا از نظام سیاسی حاکم بیهوده است. واقعیت این است که آنان صلاحیت و اراده برای حل اساسی این بحران را ندارند. تنها مبارزهی پیگیر و همگانی میتواند مقامات را مجبور به انجام وظایفی کند که اپیدمی ابتلاء و قربانی شدن را متوقف کند. بدون حضور تشکلها، گروهها و جنبشهای اجتماعی، و بدون همراه ساختن افکار عمومی جهان و جامعه پزشکی و درمانی شرافتمندِ کوشا در نجات جان مردم، فجایع هولناکتری رقم خواهد خورد! قدرتِ دخالتگری مردم، انسانیت و افکار عمومی میتواند از گسترش و تکرار این فجایع جلوگیری کند! تنها با اعتراض و عمل عمومی و با مطالبه واکسیناسیون فوری، عمومی، رایگان و استاندارد میتوان منابع را برای مبارزه با بحران کرونا بسیج کرد و سیاست مرگ آفرین را متوقف کرد.»
۲۸ فروردین
کارگران شهرداری خرمشهر و سازمانهای واسطه در اعتراض به چندین ماه دستمزد عقبافتاده و پرداخت نشده، در برابر ساختمان فرمانداری تجمع کردند. بیتوجهی مسئولان شهرداری و شورای شهر خرمشهر نسبت به پرداخت مطالبات کارگران باعث شده تا آنها برای دریافت مطالبات خود بارها دست به تجمع اعتراضی بزنند.
۲۹ فروردین
کارگران شهرداری شهر ویس در شمال اهواز در استان خوزستان، به دلیل عدم دریافت ۵ ماه حقوق معوقه خود در مقابل درب شهرداری این شهر تجمع اعتراضی برگزار کردند.
۳۰ فروردین
کارگران شهرداری سوسنگرد برای تعیین تکلیف وضعیت مطالباتشان در مقابل ساختمان استانداری خوزستان تجمع اعتراضی برگزار کردند. پیش از این نیز چندینبار این کارگران مقابل شهرداری سوسنگرد و فرمانداری شهرستان دشت آزادگان تجمع کرده بودند.
رانندگان خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه در اعتراض به پرداختنشدن مطالبات خود و توخالی بودن وعدههای مسئولان، مجددا دست به تجمع اعتراضی و اعتصاب زدند.
۳۱ فروردین
کارگران گروه ملی صنعتی فولاد ایران (اهواز) به مناسبت اول می روز جهانی کارگر بیانیه منتشر ساختند که در آن آمده است: «… در طول این تاریخ پرغرور برای مطالباتی نظیر کاهش ساعات کاری یا بیمه و حقوق شناخته شدهای مثل حق تشکل یا حق برگزاری مجمع عمومی، خونهای زیادی ریخته شده و اجازه نمیدهیم که این دستاوردها به فراموشی سپرده شوند. این تاریخ ثابت کرده است تنها نیرویی که میتواند پرچمدار عدالت اجتماعی در جامعه باشد، طبقه کارگر متحدی است که کمیتهها و شوراهای سرتاسریاش به همین منظور قد علم میکنند…».
***
مبارزه طبقاتی را پایانی نیست مگر با رسیدن به جامعهی بیطبقه و آن به دست نمیآید مگر با مبارزه متحد و متشکل تحت رهبری تشکلات مستقل و سراسری طبقه کارگر. روز جهانی کارگر را در پیش داریم و میتوانیم با اتحاد در عرصه عمل و در آینده نزدیک در عرصه تشکیلاتی به پیروزیهای بزرگ دست یابیم و چه زیباست اگر به جای صدور بیانیههای مشترک، همگان را به نام تشکیلاتی سراسری، به مبارزه دعوت کنیم. به امید آن روز!
برگرفته از «توفان الکترونیکی» شماره ۱۷۸ نشریه الکترونیکی حزب کارایران اردیبشهت ماه ۱۴۰۰
