حزب کار ایران (توفان) به حزب طبقه کارگر ایران بهپیوندید!
یک انفجار اجتماعی جدید علیه سیاست‌های ضدمردمی بورژوازی، اینبار در کلمبیا رخ داده است. میلیون‌ها نفر از کارگران، دهقانان، جوانان، زنان، بیکاران، هنرمندان، بازنشستگان و با ساکنان محلات با اعتراضات رزمنده، که از ۲۸ آوریل گذشته آغاز شد، کشور را فلج کردند و باوجود کشتار ده‌ها مبارز توسط نیروهای «نظم و قانون» و صدها زخمی، شکنجه، و حتی تجاوز جنسی اعتراضات همچنان ادامه دارد. ارتش و پلیس برای مقابله با کسانی که دشمن داخلی می‌دانند، با سیاست معمول جنگی خود به آنها پاسخ می‌دهند.
قدرتمندی و شدت اعتراضات، که حتی از پیش‌بینی‌های سازمان‌هایی که اعتصاب را در ۲۸ مارس فراخوانده بودند، فراتر رفته بود، دولت دست راستی «ایوان دوکه» را مجبور کرد که لایحه اصلاح مالیات را، که با عوام‌فریبی و خودخواهی آن را «همبستگی پایدار» نامیده است، پس بگیرد. هدف این لایجه افزایش مالیات بر حقوق و بر مصرف بود که عمدتاً بر بخش‌های پائین و متوسط جامعه تأثیر می‌گذاشت و این در حالی است که دولت تدابیری برای کاهش مالیات بر درآمد شرکت‌های بزرگ اتخاذ کرده است. لایجه اصلاحات مالیاتی به تصویب نرسید؛ بسیج توده‌ای مجبور به استعفا وزیر دارایی، «آلبرتو کاراسکیلا» – مغز خاکستری پروژه – گردید و «ایوان دوکه» خواستار «گفتگوی ملی» برای غلبه بر بحران شد، اما مبارزه همچنان ادامه دارد. مردم کلمبیا فرصت تنفس به دولت نمی‌دهند، آنها آشکارا دولت سرکوبگر استبدادی را به چالش می‌کشند. کل جامعه می‌داند که روسای ارتش، پلیس و کل دستگاه‌های امنیتی دارای عقاید فاشیستی هستند، تحت سرپرستی دستگاه اطلاعاتی ایالات متحده قرار دارند، مروج گروه‌های شبه نظامی هستند، و با قاچاق مواد مخدر مرتبط‌اند. این مبارزه نمونه بارزی است از آن که وقتی اکثریت توده‌ها برای مبارزه متحد شوند، شدیدترین دشمن را به عقب می‌رانند. گستردگی، وسعت و رزمندگی اعتراضات بیانگر سطح نارضایتی و سرخوردگی مردم از شرایط زندگی‌شان است: نزدیک به ۱۰ درصد بیکاری آشکار، ۵۰ درصد شکل غیررسمی کار. کلمبیا به دلیل فقر، خشونت و ناامنی ایجاد شده توسط دولت، یکی از کشورهایی است که دارای بالاترین میزان آوارگان داخلی است؛ کشوری که در آن کرونا بی‌داد می‌کند و دولت‌اش ناتوان در اتخاذ برنامه‌ای روشن برای واکسیناسیونی مناسب؛ کشوری با دومین بودجه نظامی در آمریکای لاتین؛ کشوری که در آن در سه ماهه اول سال جاری ۲۳ قتل‌عام رخ داده و در طول سال ۲۰۲۰ بیش از ۲۵۰ دهقان و رهبر اتحادیه و جامعه ترور شدند. مردم کلمبیا در نوامبر ۲۰۱۹، در شیپور اعتراضات اجتماعی گسترده و رزمنده دمیدند. به طور کلی می‌توان گفت که بسیج بخش‌های مختلف توده‌ها به طور مداوم صورت گرفته است.
ما همبستگی خود را با این مبارزه ابراز می‌داریم و خواستار ادامه اقدامات همبستگی با کلمبیا در کشورهای مختلف و محکوم کردن دولت «ایوان دوکه» در سرکوب جنایتکارانه مردم هستیم. ما به خواست مردم برای استعفای رئیس جمهور «ایوان دوکه» ملحق می‌شویم.
ما به رفقا و رهبران حزب کمونیست کلمبیا (مارکسیست – لنینیست)، که در خط مقدم مبارزه هستند، می‌پیوندیم.
ما مرتجع‌ترین بخش‌های دولت کلمبیا: «اوریبه»، «دوکه»، سران ارتش و پلیس را که به اعتراضات اجتماعی و نیروهای درگیر در آن به عنوان اقدامات جنگی، به عنوان رویدادهای «بی‌ثبات‌سازی قدرت و پایان‌دادن به دموکراسی» نگاه می‌کنند، شدیداً محکوم می‌کنیم. با این نوع منطق، آنها با سبعیت و نفرت به خواسته‌های مردم پاسخ داده‌اند. نیروهای نظم و قانون دولت در وضعیت جنگی علیه مردم قرار دارند. ما پذیرش این وضعیت را رد می کنیم و خواستار محکومیت آن در سراسر جهان هستیم.
کمیته هماهنگی
کنفرانس بین‌المللی احزاب و سازمان‌های مارکسیست – لنینیست
۷ ماه مه ۲۰۲۱
برگرفته از توفان الکترونیکی شماره ۱۷۹ خرداد ۱۴۰۰
