حزب کار ایران (توفان) به حزب طبقه کارگر ایران بهپیوندید!
روز جهانی کارگر
۴ اردیبهشت
سندیکای شرکت واحد با انتشار اطلاعیه‌ای به استقبال روز کارگر رفته است. در این اطلاعیه آمده است: «… این استثمار و خشونت نه تنها بر کارگران صنعت، معدن و کشاورزی بلکه بر سطح معیشت و شرایط اسفبار زندگی کارکنان رشته‌های مختلف خدمات و از جمله معلمان، پرستاران، بازنشستگان و … نیز وارد گشته و صف بندی مشترک و مبارزه پیگیر در جهت کسب مطالبات را متمرکزتر ساخته است».
۵ اردیبهشت
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، پیشاپیش فرا رسیدن روز جهانی کارگر را به کارگران نیشکر هفت تپه و تمامی کارگران جهان، شادباش گفت و در اطلاعیه خود بر اتحاد و تشکل‌یابی کارگران تأکید کرد.
۶ اردیبهشت
دوازده تشکل مستقل کارگران، معلمان، بازنشستگان، دانشجویان، زنان و مراکز کارگری به مناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر قطعنامه مشترکی انتشار دادند. در این قطعنامه آورده‌اند: «امسال ما کارگران و معلمان و بازنشستگان و همه حقوق‌بگیران زحمتکش در حالی به مناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر، کیفرخواست خود را در برابر ستمگران قرار می‌دهیم که مرگ و وحشت ناشی از ویروس کرونا و مصائب بی‌شمار و لاینحل اقتصادی و معیشتی و نبود کوچک‌ترین روزنه‌ای برای بهبود شرایط موجود و بی‌تفاوتی حکومت‌گران در برابر این وضعیت جهنمی، چنان سایه خود را بر بالای سر هست و نیست میلیون‌ها انسان در سراسر کشور گسترانیده است که برای ما کارگران و معلمان و بازنشستگان و دیگر توده‌های زحمتکش و رنج دیده مردم ایران چاره‌ای جز درهم‌شکستن این وضعیت به نیروی متحد و سراسری اعتراضات‌مان باقی نگذاشته است…».
پانزده تشکل کارگری، معلمان، بازنشستگان و مدافعین حقوق زنان به مناسبت روز جهانی کارگر بیانیه مشترکی منتشر ساختند. در این بیانیه آمده است: «… امسال هم در حالی به استقبال اول ماه مه، روز همبستگی بین‌المللی طبقه کارگر می‌رویم که بحران جهانی سلامت، زندگی کارگران را تحت‌الشعاع قرار داده است. … راه چاره این مشکلات و رهائی از این وضعیت نمی‌تواند از جانب کسانی که خود در ایجاد آنها نقش اصلی را تحت این یا آن نام ایفا کرده و می‌کنند، مطرح شود. کارگران دیگر فریب دروغ‌ها و از جمله وعده و وعیدهای انتخاباتی را که هر چند سال یکبار تکرار می‌شود، نمی‌خورند.
راه چاره، همچنین از دل‌بستن به قدرت‌های بزرگ جهانی (از هر رنگ و قماشی که باشند) و سیاست‌بازی میان آنها نیز به دست نمی‌آید. چنین دلبستگی‌هائی به قدرت‌هائی در جغرافیای سیاسی، چه جهانی و چه منطقه‌ای، در واقع گروگذاری و بخشیدن پیشاپیش دسترنج توده‌های زحمتکش و جاده صاف‌کنی برای سلطه‌گران جهت بهره‌برداری از منابع کشور و همین‌طور نفوذ تعیین‌کننده بیگانگان در تصمیم‌گیری‌های کلان اقتصادی، سیاسی و سوق‌الجیشی است. … اکنون فقدان تشکیلات درون واحدهای کار و تشکیلات منطقه‌ای و سراسری کارگران با شدتی بیش‌تر از پیش، خود را نمایان ساخته و مبارزه خستگی‌ناپذیری را برای ایجاد آنها را می‌طلبد. بدون چنین تشکیلات منسجم و سراسری، تاثیرات حضور و مبارزه کارگران خیلی چشم‌گیر نبوده و نتایج کار، حداقلی، بی‌پشتوانه و شکننده خواهد بود. …».
۱۰ اردیبهشت
کانون نویسندگان ایران به مناسبت روز کارگر بیانیه‌ای منتشر ساخت که در آن آمده است: «… کانون نویسندگان ایران خواهان به رسمیت شناختن عملی و رسمی حق آزادی بیان و اعتصاب برای همه گروه‌های اجتماعی و همچنین آزادی بی‌درنگ و بی‌قید و شرط تمام زندانیان سیاسی از جمله کارگران و فعالان کارگری زندانی است، و ضمن تأکید بر این خواسته‌ها، روز اول ماه مه را به کارگران ایران شادباش می‌گوید».
یازده تشکل دانشجویی به مناسبت روز کارگر بیانیه مشترکی منتشر ساختند. در این بیانیه آمده است: «… اما لازم است به عنوان گام اول و در راستای حمایت از تمام مبارزین و فعالین سیاسی، قویاً اعلام کنیم؛ یکی از اساسی‌ترین خواسته‌های امروز ما این است که تمام زندانیان سیاسی از بند آزاد شوند و احکام ظالمانه بریده شده برای فعالین و معترضین نسبت به وضع موجود سریعاً بی‌اعتبار اعلام شوند. …».
کنفدراسیون سراسری ایتالیا برای کار، «سی جی آی ال»، طی بیانیه‌ای حمایت خودش را به مناسبت روز جهانی کارگر از کارگران در ایران اعلام کرد.
۱۱ اردیبهشت
تجمع کارگران و بازنشستگان در مقابل وزارت کار و خیابان‌های اطراف، که به مناسبت روز جهانی کارگر فراخوان شده بودند، مورد تهاجم وحشیانه نیروهای امنیتی – انتظامی قرار گرفت و ۳۰ نفر از تجمع‌کنندگان در تهران و چند نفر از فعالان کارگری در سنندج دستگیر شدند. تجمعات روز کارگر در شهرهای مختلف از جمله تهران، کرج، مشهد، اراک، رشت، شوش، اهواز، خرم‌آباد، کرمانشاه، تبریز، مریوان، سروآباد، سنندج، هفت‌تپه، و … برگزار شد. تجمع‌کنندگان کارگران و بازنشستگانی بودند که به دلیل سیاست‌های غارت‌گرانه حاکمیت در زیر خط فقر قرار دارند. کارگران خواستار امنیت شغلی و معیشت بالای خط فقر می‌باشند. در پایان بازنشستگان و کارگران به مناسبت روز جهانی کارگر بیانیه‌ای منتشر ساختند که در آن می‌خوانیم: «… در بزرگداشت روز جهانی کارگر در ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۰، صدها کارگر و پیشکسوتان ضد ظلم و چپاول در شهرهای مختلف کشور، این روز بزرگ را گرامی داشتند و با صدای رسا، خواسته‌های برحق خود را به گوش همه رساندند. … ما ضمن محکوم کردن اعمال ضد کارگری گردانندگان غاصب خانه کارگر، اعلام می‌کنیم در شرایطی که حداقل حقوق حقه کارگران و زحمتکشان توسط جناح‌های مختلف حاکمیت پایمال شده و ما علی‌رغم کارهای سنگینی که انجام می‌دهیم، اما چیزی جز خجالت پیش خانواده خود نداریم، اعلام می‌کنیم در این انتخابات شرکت نخواهیم کرد و همچنان‌که بارها اعلام کرده‌ایم: ما دیگه رای نمی‌دیم، عدالتی ندیدیم! …».
دست‌اندرکاران خانه کارگر و ایادی آن تحت حفاظت نیروهای امنیتی در محل درب پشتی وزارت کار، در یک حرکت ضد کارگری و برای ایجاد تفرقه، تجمع فرمایشی خود را برگزار کردند. این مراسم با تعظیم و تکریم از مسئولین صندوق تأمین اجتماعی همراه بود.
کارگران نیشکر هفته تپه روز جهانی کارگر را گرامی داشتند. جمعی از کارگران این شرکت، با در دست داشتن پلاکارد بزرگی در محوطه شرکت تجمع کردند. و نمایندگان کارگران به سخنرانی پرداختند و بر اتحاد و تشکل‌یابی کارگران برای رسیدن به اهدافشان تأکید کردند. کارگران هفت تپه در پایان تجمع خویش بیانیه‌ای به مناسبت روز کارگر منتشر کردند. در این بیانیه آمده است: «… تجربه ما می‌گوید که ایجاد اتحاد گسترده کارگری ساده نیست، اما عملی است. هرگاه کارگران با خرد جمعی وارد عمل شوند، می‌توانند به قدرت اتحادشان تکیه کنند و به اهداف خود برسند. ما تاکنون اساساً با اتکا به خرد جمعی و شورائی حرکت کرده‌ایم، چرا که ما کارگریم و منافع واحد داریم و ناچاریم به یکدیگر تکیه کنیم. …».
