کارگران دیگر
۱ اردیبهشت
کارگران سرویس و نگهداری شبکه برق و تأسیسات آبفا و تهویه اداره کل بنادر و دریانوردی خوزستان (منطقه ویژه اقتصادی بندر خمینی) برای به نمایشگذاشتن اعتراض خود نسبت به ادامه اذیت و آزار ۲ همکار حقطلب از جمله ممنوعورودکردن یک نفر و ابلاغ قطع همکاری با یک نفر دیگر، شرایط بدکاری، نداشتن امنیت شغلی و سکوت اداره کار دست از کار کشیده و در برابر ساختمان این اداره در شهرستان بندر امام تجمع کردند.
۴ اردیبهشت
کارگران ابنیه فنی راه آهن شمال مازندران که حدود ۲۰۰ نفر هستند، با تجمع اعتراضی خود در برابر اداره کل راهآهن شمال در شهر ساری، خواستار اجرای طرح تجمیع و قرار رفتن این کارگران در این طرح شدند.
۵ اردیبهشت
تجمع اعتراضی پرستاران مقابل ساختمان ریاست قوه قضائیه در اعتراض به عدم اجرای قانون تعرفهگذاری پرستاری و عدم اجرای مفاد قانون مشمولیت پرستاران به عنوان مشاغل سخت و زیانآور برگزار شد.
۸ اردیبهشت
تجمع کارگران بازنشسته مخابرات راه دور شیراز همزمان با ورود دادستان فارس به این شرکت، در محل کارخانه، در اعتراض به مطالبات معوقه ۱۵ ساله قبل برگزار شد.
۹ اردیبهشت
تجمع کارگران سامان کاشی بروجرد با خشونت و سرکوب نیروهای انتظامی مواجه شد. تجمع کارگران در اعتراض به معضل ۹ ساله این شرکت و مطالبه حقوق معوقه آنها بود. کارگران در اعتراض به تعطیلی شرکت و عدم رسیدگی به وضعیت معیشتی آنها در مقابل درب کارخانه تجمع کردند. برای خفه کردن صدای حقطلبانه آنها، و ایجاد فضای رعب و وحشت، کارگران را به بازداشتگاه منتقل کردند. اما در نهایت با مقاومت کارگران و گرفتن تعهدنامه مجبور به آزاد کردن آنها شدند. در تعهدنامه از پیشآمادهشده از کارگران خواسته شده که نسبت به وضعیت معیشتی خود تجمع اعتراضی برگزار نکنند. زهی بی شرمی!
۱۴ اردیبهشت
اعتصاب رانندگان خودمالک اتوبوسرانی ارومیه بیستمین روز خود را پشت سر گذاشت. رانندگـان خودمـالک شرکـت اتوبوسرانـی ارومیه نسبت به عدم پرداخت مطالبات خود و وعدههای توخالی مسئولان معترض هستند. این اعتصاب، که از روز پنجشنبه ۲۶ فروردین ماه ۱۴۰۰ شروع شد و معترضین خواستار پرداخت مطالبات عقبافتاده خود هستند. اما تاکنون آن چه در برابر سه هفته اعتصاب دریافت کردهاند، جز وعدههای توخالی مسئولان نبوده است.
۱۵ اردیبهشت
پرسنل راهبر متروی تهران در محوطه شرکت بهرهبرداری مترو تجمع کردند. راهبران مترو خواهان اعمال حق جذب و سختی کار، قرارگرفتن در اولویت واکسیناسیون، اصلاح عناوین شغلی، اجرای کامل بخشنامههای افزایش دستمزد کارگری مصوب شورای عالی کار، عدم اجرای طرح حذف راهبر کمکی قطار، اصلاح فرمول و نحوه محاسبه مالیات بر حقوق پرسنل، رفع تبعیض میان کارکنان عملیاتی و پرسنل ستادی، احیا و اجرای دستورالعمل تأمین تجهیزات انفرادی راهبران هستند.
۱۷ اردیبهشت
پیکر بیجان کارگران محبوس در معدن طرزه دامغان (میلاد روشنائی و سید اصغر افضلی) پس از ۶ روز از زیر آوار بیرون آورده شد. حوادث کارگری به دلیل نبود امکانات ایمنی و بیتوجهای صاحبان سرمایه و مسئولان حکومت بیوقفه ادامه دارد. این حادثه همزمان با روز جهانی کارگر و در تونل شماره ۴۲ معدن طرزه دامغان بدلیل ریزش ناگهانی سقف کارگاه رخ داد. کارگران در قبال دستمزدی زیر خط فقر جانشان را کف دست گذاشتهاند. سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در اطلاعیهای به همین مناسبت آورده است: «… جان کارگران برای صاحبان سرمایه هیچ ارزشی ندارد. سرمایهداران میدانند که لشکر ذخیره بیکاران همیشه در پشت درب کارخانهها و معادن به صف شدهاند و مهم نیست که جان کارگر در حین تولید سود برای کارفرمایان و سرمایهداران گرفته شود. سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه به خانواده قربانیان این فاجعه تلخ تسلیت گفته و باور ما این است که سرمایهداران و صاحبان سرمایه عامل قربانیشدن این کارگران هستند. در مقابل تمام جنایت و ستمگریهای صاحبان سودپرست باید متحدانه ایستاد و اجازه ندهیم که این چنین هم سرنوشتان ما برای داشتن لقمهای نان، جان عزیزشان قربانی شود».
۱۹ اردیبهشت
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با انتشار اطلاعیهای واقعه هجوم چماقداران خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار به محل سندیکای نوپای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در تاریخ ۱۹ اردیبهشت سال ۱۳۸۴ را برای بهخاطرسپردن حافظه تاریخ محکوم ساخت در این اطلاعیه آمده است: «یادآوری همه ساله ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۴ یکی از ضروریاتی است که جنبش کارگری باید همواره آن را به جامعه کارگری یادآوری کند. … جنبش کارگری باید آگاه باشد یکی از موانعی که بسیار در سرکوب کارگران و استقلال تشکلهای کارگری و از بهم پیوستن اعتراضات امروز بازنشستگان جلوگیری کرده و نقش به سزایی داشته است، همین عناصر و عوامل خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار و کانونهای هماهنگی شوراها بوده اند، که رد پایشان در تمام سالهای گذشته و امروز به طور مشهود به چشم میخورد. سندیکای کارگران شرکت واحد اعلام میدارد تنها راه برون رفت از این وضعیت اسفناک حاکم در جامعه ایجاد یک شورای متحد و یکپارچه مابین تمامی زحمتکشان و مزد بگیران و ایجاد تشکلهای سندیکایی و مستقل کارگری در محیطهای کار برای سازماندهیکردن اعتراضات کارگران تا رسیدن به مطالبات واقعی فرودستان و مزدبگیران در جامعه میباشد».
۱۸ اردیبهشت
کارگران بخشهایی غیرتولیدی در ذوب آهن در ساعت ١١ صبح دست از کار کشیده و اعتراض خود را نسبت به حقوق کم، پاداش، طبقهبندی کاملاً ناقص، ندادن خارج از مرکز، کارانه، هزینه اشل بیماریزایی، ساعات اضافه شیفت و … اعلام کردند. این اعتراض نشسته تا ساعت ١٢ ادامه داشت.
۲۲ اردیبهشت
چند تن از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد، درخواستنامه مطالبات عقبافتاده کارگران و رانندگان را در شورای شهر و شهرداری به ثبت رساندند. در این درخواستنامه آمده است: «… ما رانندگان و کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه تقاضای رسیدگی و دستورات لازم برای اجرای درخواستهای خود را داریم و اعلام مینماییم که برای احقاق حق قانونی از تمام ظرفیت قانونی برای هرگونه اعتراض مانند روشنکردن چراغ اتوبوسها در خطوط، پیگیری دسته جمعی در مقابل ساختمان شورای شهر و شهرداری و همچنین اصل ۲۷ قانون اساسی را برای خود محفوظ میداریم. …».
۲۳ اردیبهشت
کارگران پیمانی مترو شیراز، برای سومین روز در اعتراض به پرداختنشدن ۳ ماه حقوق و تبعیض در پرداخت آن، در برابر ساختمان قطار شهری شیراز دست به تجمع زدند.
۲۵ اردیبهشت
پنجمین روز اعتصاب و تجمع کارگران کارخانه سیمان جوین سبزوار در اعتراض به پرداخت معوقات، حقوق پایین و شرایط کاری دشوار و همچنین تهدید بە اخراج کارگران معترض توسط حراست در محوطه کارخانه تجمع کردند. پس از تأسیس کارخانە، کارانە و بهرەوری کارکنان بطور مداوم پرداخت میشد، اما از وقتی کە هلدینگ غدیر مالک سیمان سپاهان شد، تمام مزایای پرسنل قطع شدە است و کارگران در معرض اخراج و بیکاری قرار گرفتهاند.
نیروهای خدماتی شهرکهای صنعتی آبادان و خرمشهر در اعتراض به عدم پرداخت حقوقهای معوق دست به اعتصاب زدند. در مقابل اعتراض کارگران، مسئولین و مدیران تنها اقدامی که انجام دادهاند، تهدید به اخراج کارگران بوده است.
تجمع پرسنل بیمارستان امام خمینی کرج مقابل سازمان همیاری شهرداریها در اعتراض به عدم پرداخت حقوقهای معوقه و دیگر مطالبات خود.
۲۸ اردیبهشت
تعدادی از رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران برای پیگیری عدم بازنگری طرح طبقهبندی مشاغل و سایر مطالبات عقبافتاده دست به تجمع زدند و خواستار اجرای بازنگری طرح طبقهبندی مشاغل شدند. یک هفته قبل از این تجمع نیز، تعدادی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد درخواست اجرای بازنگری طرح طبقهبندی مشاغل را در شورای شهر و شهرداری تهران به ثبت رسانده بودند.
۳۰ اردیبهشت
در چهارمین روز از اعتراضات وسیع کارگران شرکت معادن «آسمینون»، کارگران به همراه خانوادههای خود دست به تجمع و راهپیمایی زدند. در روزهای ۲۸ و ۲۹ اردیبهشت ماه کارگران محدوده تونل محور کهنوج به بندرعباس را به طور کامل بستند. هر دو شب نیز در تونل ماندند تا امکان تحقق خواستههای خود را فراهم کنند. کارگران خواهان پرداخت حقوق معوقه و بستانکاریهای خود و بازگشت به کار کارگران اخراجی هستند. واگذاری معدن به بخش خصوصی باعث تعطیلی بخشهای زیادی از معدن و اخراج تعداد زیادی از کارگران شده است. به دنبال وعدههایی که مسئولان فرمانداری شهرستان رودان برای پیگیری مطالبات کارگران دادند، کارگران معدن به اعتراضات صنفی خود خاتمه دادند.
سرمایهداران و حکومت سرکوبگرشان، سیستماتیک و با تشکلات سیاسی و نظامی و امنیتی خود بیوقفه علیه کارگران و زحمتکشان در فعالیتی دیوانهوار بهسرمیبرند و در مقابل کارگران و زحمتکشان و مدافعان آنها نیز علاوه بر از خودگذشتگی و حفظ روحیه مبارزاتی میبایست متحدانه در تشکلات مستقل سراسری صنفی و سیاسی به امر مبارزه طبقاتی بپردازند. تشکلات سراسری زحمتکشان آن چیزی است که کمبود آن حس میشود و لازمه مبارزات کنونی رنجبران است.
چاره رنجبران وحدت و تشکیلات است!
برگرفته از توفان الکترونیکی شماره ۱۷۹ خرداد ۱۴۰۰