حزب کار ایران (توفان) به حزب طبقه کارگر ایران بهپیوندید!
سکوت اتحادیه‌های مستقل کارگری ایران در قبال بمباران غزه به چه معناست؟
اتحادیه‌های بزرگ کارگری در کشورهای جهان از جمله در آمریکا، اسپانیا، استرالیا، آفریقای جنوبی حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی و متجاوز اسرائیل به غزه را محکوم کردند و با خلق فلسطین ابراز همبستگی نمودند.
در آمریکا شبکه «ان بی سی» آمریکا اعلام کرد: حدود هزار تظاهرکننده موفق به واداشتن کشتی اسرائیلی به دورشدن از بندر شدند». این موضوع پس از آن روی داد که سندیکای کارگران بندر‌های آمریکا در سطح زیادی با حامیان فلسطین اعلام همبستگی کرده بودند. شبکه «ان بی سی» آمریکا به نقل از رئیس این سندیکا، اعلام کرد که کارگران تصمیم به بستن اسکله گرفته‌اند. چندین اتحادیه کارگری آمریکایی پیش از این اعلام کرده بودند که فعالیت‌های اعتراضی در سه بندر نیویورک، کالیفرنیا و اوکلند براه خواهند انداخت، تا جلوی تخلیه کشتی‌های اسرائیلی را در بنادر آمریکایی بگیرند.
در اسپانیا «جبهه متحد چپ اسپانیا»، «کمیسیون‌های کارگری» و «اتحادیه عمومی کارگران» حملات اسرائیل به غزه را قویاً محکوم کردند و با انتشار بیانیه‌ای همبستگی خود را با مردم فلسطین ابراز داشتند. در بخشی از این بیانیه چنین آمده است:
«ما، کمیسیون‌های کارگری اسپانیا، اتحادیه عمومی کارگران اسپانیا سرکوب مردم غیرنظامی فلسطین و نابودکردن زیرساخت‌های شهری آنان را توسط دولت اسرائیل محکوم می‌کنیم و خواهان قطع بلافاصله این حملات هستیم. همچنین خواهان آن هستیم که با اجرای سیاست‌های هدفمند به اشغال سرزمین‌های فلسطین، محاصره غزه و اعمال سیاست‌های تبعیض‌آمیز علیه مردم فلسطین برای همیشه پایان داده شود. می‌باید با بکارگرفتن همه‌جانبه حقوق بین‌الملل و اعمال فشارهای سیاسی و اجتماعی بر دولت اسرائیل، اجرای تمامی قطعنامه‌های مصوبه شورای امنیت سازمان ملل متحد ضمانت اجرایی بیابند».
در آفریقای جنوبی «اتحادیه کارگران متحد و حمل‌و‌نقل آفریقای جنوبی» (SATAWU) در همبستگی با مردم فلسطین و در اعتراض به بمباران غزه توسط اسرائیل، از تخلیه بار کشتی اسرائیلی، که روز ۲۰ ماه مه (۳۰ اردیبهشت) لنگر انداخته بود، اجتناب ورزیدند. این کارگران تحت رهبری اتحادیه کارگران حمل‌و‌نقل آفریقای جنوبی قرار دارند»
در بسیاری از کشورهای جهان اتحادیه‌های کارگری در اشکال مختلف بمباران غزه را محکوم و با خلق فلسطین ابراز همبستگی نمودند، اما آنچه مایه تأسف است، اتحادیه‌های مستقل کارگری ایران در برابرجنایاتِ اخیر اسرائیل در فلسطینِ اشغالی سکوت اختیار کردند. این سکوت دارای هر دلیل و انگیزه‌ای که باشد، به معنای خاموش‌بودن در مقابل تبانی با جنایت جنگی با رژیمی است که سرزمین فلسطین را اشغال و بیش از هفتاد سال است که به کودک‌کُشی، کارگرکُشی، تاراندن میلیون‌ها مردم از سرزمین مادری و سلاخی یک ملت و امحاء فیزیکی آن مشغول است. سکوت در قبال نسلی‌کُشی و کودک‌کُشی و بمباران غزه، که منجر به ۲۸۰ کشته، که ۶۴ تن از آنها کودک هستند و هزاران زخمی برجای گذاشته است، سکوت در قبال نقض آشکار حقوق بشر است و نمی تواند یک «گرینه کارگری» و توجیه‌پذیر باشد. اگر استدلال اتحادیه‌های مستقل کارگری ایران این باشد، از آنجا که زیر سایه سرکوب و خفقان رژیمی برای معیشت خود به مبارزه مشغول‌اند و رژیم نیزخود را مدافع مردم فلسطین دانسته و بمباران غزه را محکوم می‌کند و در نتیجه اعلام مواضع در همبستگی با خلق فلسطین و محکوم‌کردن اسرائیل مورد سوء استفاده او قرارمی‌گیرد، به هیچ‌وجه قابل توجیه نیست. سکوت در قبال توحش و بربریت صهیونیستی و قتل‌عام ملت فلسطین، تحت هیچ شرایطی، گزینه انسانی، کارگری و متمدنانه‌ای نیست و نمی‌تواند باشد. دشمنی با رژیم سرکوب‌گر جمهوری اسلامی نمی‌تواند به سکوت در قبال سلاخی مردم غزه توجیه گردد و با بالاانداختن شانه‌ها و اینکه رژیم «از گروه خاصی حمایت می‌کند و در نتیجه همبستگی با مردم فلسطین به ما مربوط نیست»، نشانه عدم درک صحیح از مبارزه سیاسی و فقدان آگاهی و دانش کافی در مورد ماهیت امپریالیسم و صهیونیسم و اهداف استراتژیک آنها در منطقه و جهان است. مستقل‌بودن از رژیم به معنای این نیست که هرچه رژیم بگوید، ما عکس آن را بگوئیم! مبارزه سیاسی با لج‌بازی و انتقام‌گیری شخصی منافات دارد، سیاست خردمندانه‌ای نیست و در شأن اتحادیه‌های آگاه کارگری نمی‌باشد. اتحادیه‌های مستقل کارگری در کادر همبستگی و برادری می‌توانند و باید مستقل از اینکه رژیم سیاسی حاکم چه می‌گوید، خود رأساً در قبال نسل‌کُشی و قتل‌عام ملت فلسطین و سایر خلق‌ها و کارگران جهان اعلام موضع نمایند و با آنها ابرازهمبستگی کنند.
امید که اتحادیه‌های مستقل کارگری ایران با بازنگری مجدد در مورد بمباران ده روزه غزه و کشتار مردم بی‌گناه به اصلاح نظرات نادرست خود بپردازند وهمانند اتحادیه‌های کارگری سایر کشورها ضمن محکوم‌کردن رژیم متجاوز اسرائیل، همبستگی با خلق فلسطین را از وظایف انسانی و کارگری خود بشمار آورند و پیشتاز مبارزه دمکراتیک، حقوق بشر و همبستگی در عرصه داخلی و بین‌المللی باشند.
هئیت تحریریه توفان الکترونیکی
درزیر ترجمه مطلبی از «اتحادیه کارگران متحد و حمل‌و‌نقل آفریقای جنوبی» در همبستگی با مردم فلسطین و محکومیت بمباران غزه توسط اسرائیل از نظر خوانندگان گرامی می‌گذرد:
***
«اتحادیه کارگران متحد و حمل‌و‌نقل آفریقای جنوبی» (SATAWU):
تمام کشتی‌هایی که حامل بار به یا از اسرائیل باشند توسط کارکنان بندر بایکوت خواهند شد.
کارگران «بندر دوربان» در آفریقای جنوبی، در همبستگی با مردم فلسطین و در اعتراض به بمباران غزه توسط اسرائیل، از تخلیه بار کشتی اسرائیلی، که روز ۲۰ ماه مه (۳۰ اردیبهشت) لنگر انداخته بود، اجتناب ورزیدند. این کارگران تحت رهبری اتحادیه کارگران حمل‌و‌نقل آفریقای جنوبی قرار دارند.
اعضای اتحادیه در مقابل هر تلاشی از طرف کارفرما برای خنثی کردن این عمل آنها با آوردن کارگران دیگر برای ارائه سرویس به کشتی اسرائیلی «زیم شانگهای» هشیار هستند. این کشتی در مالکیت «خطوط زیم»، شرکت دولتی اسرائیلی حمل‌و‌نقل به عنوان دهمین شرکت بزرگ حمل‌و‌نقل آبی در جهان است. «تولانی دلامینی»، هماهنگ‌کننده بخش ملی دریایی اتحادیه کارگران حمل‌و‌نقل گفت: «بایکوت این کشتی یک اعتراض برای یکبار نیست، بلکه این آغاز سلسله فعالیت کارگری با هدف تضمین آن است که هیچ کشتی اسرائیلی نتواند در هیچیک از بنادر آفریقای جنوبی خدمتی دریافت کند».
«دلامینی» با طرح این موضوع، که اسرائیل یک ناقض همیشگی آتش‌بس‌ها است، گفت: بایکوت کشتی‌های اسرائیلی تا زمان رسیدن به «آخرین راه حل»، که حقوق شناخته شده فلسطینی‌ها در سطح بین‌المللی را محترم بشمارد، ادامه خواهد یافت. تا آن زمان این اتحادیه قصد دارد دولت آفریقای جنوبی را برای انتشار «یک دستورالعمل به تمام دوایر بنادر برای ممانعت از لنگر انداختن کشتی‌های اسرائیلی در بنادر آفریقای جنوبی» زیر فشار قرار دهد.
«دلامینی» می‌گوید: «رهایی کامل مردم فلسطین! وگرنه کشتی‌های اسرائیلی در بنادر ما دچار مشکلات فزاینده خواهند شد.» او ادامه داد، نه تنها کشتی‌های اسرائیلی، بلکه تمام کشتی‌هایی که حامل بار به یا از اسرائیل باشند هدف قرار خواهند گرفت و این اتحادیه به شکل حرفه‌ای به یافتن مسیر مجموعه شبکه حمل‌و‌نقل جهانی به قصد شناسایی این کشتی‌ها کمک خواهد کرد. «اسرائیل باید این را بداند، که در صورت ادامه اشغالگری، دسترسی به بازار آفریقای جنوبی را از دست خواهد داد».
دولت آفریقای جنوبی رسماً تجاوز اسرائیل را محکوم کرده است و همراه با اتحادیه آفریقا همبستگی خود را با فلسطین تکرار کرده است. «پرزیدنت کریل راموفوسا» در صحبت‌های هفتگی خود گفت: تا زمان پایان دادن «به تمام عوامل ریشه‌ای یک مناقشه… و در این مورد، اشغال غیرقانونی سرزمین فلسطین توسط اسرائیل، هرگز صلحی وجود نخواهد داشت». «راموفوسا» در ادامه حتی با مقایسه درد و رنج مردم فلسطین با سیاه‌پوستان آفریقای جنوبی در رژیم آپارتاید «نادیده گرفتن تمامی قطعنامه‌های پی‌در‌پی شورای امنیت سازمان ملل متحد برای پایان دادن به اشغال سرزمین فلسطین» توسط اسرائیل را محکوم کرد.
با این وجود «دلامینی» معتقد است، تنها محکوم‌کردن زبانی کافی نیست و الان زمان آن فرا رسیده تا به اشغالگری اسرائیل و سبعیت آن توسط جامعه جهانی، به ویژه توسط آفریقای جنوبی با توجه به تجربه تاریخی خود، هزینه‌ای تحمیل کرد.
تحریم توسط کارگران بندر
رهبران اتحادیه کارگران حمله نقل بعد از اتخاذ تصمیم برای عمل، روز ۱۸ ماه مه/ ۲۸ اردیبهشت در یک پیام عمومی اعلام کردند، «به اطلاع شما می‌رسانیم که یک محموله از اسرائیل آپارتاید در ساحل بندر دوربان آفریقای جنوبی لنگر خواهد انداخت. به عنوان مدرسه مبارزه طبقاتی، که مقر آن صنعت حمل‌و‌نقل بوده، اتحادیه کارگران حمل‌و‌نقل آفریقای جنوبی همه اعضای خود را فرا می‌خواند تا تحریم‌های مستمری را علیه این کمپانی‌های حمل‌و‌نقل به اجرا بگذارند و برای نشان دادن همبستگی خود با ستم‌دیدگان هنگام ناهار تجمع نمایند».
این پیام می‌افزاید، سیاست اسرائیل مبنی بر «تصرف اراضی، حمله به اماکن مقدس، اعمال محدودیت برای جابجایی کالاها و مردم» در فلسطین اشغالی «یادآور چگونگی عقب نگه‌داشتن قاره آفریقا به طور اعم، و آفریقا جنوبی به طور اخص توسط اروپا» است. «بنابراین، اَعمال اسرائیل آپارتاید باید با مقاومتی درخور و محکومیت آنکه جزء لاینفک جنبش ضد آپارتاید است، روبرو شود».
اتحادیه برای حمایت از کارگران برای رفتار با انضباط‌‌‌‌تر، درباره این اعتصاب، طبق قانون کار، به کارفرما پیش‌تر اطلاع داده بود. به گفته «دلامینی»، باوجود این اطلاعات، شرکت دولتی «ترنس‌نت»، که بنادر آفریقای جنوبی را مدیریت می کند، مراحل کنترل ایمنی کووید – ۱۹ را، که باید در کشتی انجام شود، زودتر از وقت پیش‌بینی شده به سرعت انجام داده و آن را آماده تخلیه کرده بود. کارگرانی که از این تصمیم آگاه نبودند و پیش از آنکه متوجه شوند که آن کشتی «زیم شانگهای» است، شروع به تخلیه بارش کردند. اما بلافاصله بعد از اطلاع، کار را متوقف کردند.
همه اتحادیه‌های کارگری در جنبش باهم متحدند
روز بعد، اعضای دیگر اتحادیه‌ها، که از شعب اتحادیه‌های کارگری کنگره آفریقای جنوبی (COSATU)، بزرگ‌ترین فدراسیون اتحادیه‌ای کشور، به این حرکت پیوستند. این اتحادیه گرچه متحد قدیمی کنگره ملی آفریقا در حاکمیت است، اما نسبت به چگونگی مدیریت ریزش اقتصادی ناشی از کووید – ۱۹ که به طور نامتناسبی بر طبقه کارگر تحمیل شده است، انتقاد دارد.
همچنین اتحادیه‌های جناح چپ مرتبط با فدراسیون اتحادیه‌های کارگری آفریقای جنوبی (SAFTU)، هم روز ۲۱ ماه مه به اعتصاب پیوستند. این اتحادیه دومین فدراسیون بزرگ اتحادیه‌های کارگری است که از جمله بزرگ‌ترین اتحادیه‌های تک حرفه‌ای کشور مانند اتحادیه فلزکاران آفریقای جنوبی را در خود دارد. این اتحادیه در سال ۲۰۱۳، بعد از قطع پشتیبانی از کنگره آفریقای جنوبی از اتحادیه کارگری کنگره آفریقای جنوبی جدا شد. آنها سیاست‌های اقتصادی نئولیبرال کنگره ملی آفریقا را، که موجب افزایش سطح نابرابری شده است – یکی از بدترین‌ها در جهان – به عنوان میراث باقیمانده از رژیم سرنگون‌شده آپارتاید در دهه ۱۹۹۰، مورد انتقاد قرار دادند.
«دلامینی» گفت: «ما در جنبش اتحادیه‌های کارگری آفریقای جنوبی درباره برخی مسایل اختلاف نظر داریم، اما سر موضوع اشغال فلسطین، همگی متحد هستیم. آخرین باری که در آفریقای جنوبی ما به عنوان یک نیروی متحد دورهم جمع شدیم، رژیم آپارتاید را پایین کشیدیم. حالا بار دیگر ما داریم گردهم می‌آییم تا به حاکمیت آپارتاید بر فلسطین اشغالی پایان بدهیم.»
پاوان کولکرنی
پیپلز دیس‌پَچ، ۲۴ ماه مه ۲۰۲۱/ سوم خرداد ۱۴۰۰
برگردان: آزاده عسگری
برگرفته از کانال تلگرام مجله هفته
برگرفته از توفان الکترونیکی شماره ۱۸۰ تیر ۱۴۰۰
