مدتی است که سیاست «تهدید و تعرض» علیه ایران، سایه سنگین خود را بر امور جامعه ما افکنده است؛ مردم زحمتکش ما حق دارند که به این «سیاست تهدید و تعرض» با دیده نگران بنگرند و آنرا تهدیدی جدی برای تداوم مبارزات‌شان در راه حفظ استقلال سیاسی و استقرار آزادی و عدالت اجتماعی در ایران، تلقی کنند. نگاهی به مبارزات کارگری و اعتصابات و اعتراضات اقشار مختلف جامعه در فروردین و اردیبهشت ماه همین سال نشان می‌دهد که مردم ایران، علی‌رغم تهدیدات اخیر نظامی امپریالیسم آمریکا، دست از مبارزات روزانه خود برنمی‌دارند و در کنار طرح مطالبات‌ صنفی و سیاسی خود، مخالفت‌ خود را نیز با مداخلات و تهدیدات کشورهای امپریالیستی در امور داخلی خود ابراز می‌دارند. (در این زمینه رجوع کنید به گزارشات مندرج «در جبهه نبرد طبقاتی» در همین شماره). کارگران، زنان، دانشجویان، معلمین، بازنشستگان وکشاورزان در طی ۴ دهه مبارزه خود، متحمل هزینه‌های زیادی شده‌اند، از زندان، …

کمونیسم جنگی؛ کمونیسمی بود که در زمان جنگ جهانی اول و مبارزه با ضد انقلاب گارد سفید در شوروی برقرار بود. دولت شوروی در این دوران برای تامین مخارج جنگ داخلی و خارجی نیاز به این داشت که مازاد محصول دهقانان را از آنها اخذ نماید و برای مصارف جاری به مصرف برساند. هر چه دهقانان تولید می­کردند، بجز بخشی که خود برای سد جوع احتیاج داشتند از آنها اخذ می­شد. این وضعیت تا زمانیکه جنگ جهانی اول و سپس جنگ داخلی در مجموع به مدت ۷ سال ادامه داشت و دهقانان از بازگشت مالکان و بازگشت به وضع سابق هراس داشتند، به عنوان یک رویه معقول؛ حتی برای خود دهقانان قابل پذیرش بود. کمونیستها حتی در این زمینه به زیاده­روی پرداختند و موجبات نارضائی دهقانان را فراهم آوردند. لنین می­گفت که ما در این تعرض زیاد به­جلو رفته­ایم و حال برای آنکه از پشت جبهه منزوی نشویم باید به­عقب­نشینی …

ایران یک سال بعد از خروج آمریکا از “برنامه جامع اقدام مشترک”(برجام) خطاب به اروپائی­ها که ایران را سر می­دوانند و به تعهدات خود عمل نمی­کنند، اخطار کرد که به­آنها دو ماه مهلت می­دهد تا به تعهدات خویش عمل کنند وگرنه ایران نیز در قرارداد “برجام” تجدید نظر نموده و خود را متعهد به اجرای آن نکاتی که داوطلبانه پذیرفته بوده است، نمی­داند. از این گذشته آقای عراقچی معاون وزیر امور خارجه ایران ابراز داشت که حتی خروج از “برجام” نیز در دستور کار ما قرار دارد. از همان روز نخست روشن بود که نه آمریکا و نه اروپا پشیزی ارزش برای تعهدات خود قایل نیستند. این امر جدیدی نیست. نقض تعهدات بین­المللی توسط این کشورها اظهرمن­الشمس است. آلمان علیرغم اینکه در دوران ضعف­اش مرزهای یوگسلاوی را در قرارداد همکاری و امنیت اروپا “به­رسمیت” می­شناخت، وقتی گردنش کلفت شد به دخالت در امور داخلی یوگسلاوی دست زد و این کشور …

ونزوئلا درسهای فراوانی به ما می­دهد، ولی چشمان بینا می­خواهد تا از این تجربه تاریخ آموزش بگیرد. ونزوئلا که تا قبل از روی کار آمدن هوگو چاوز، کشوری زیر سلطه آمریکا بود، با پیروزی چاوز و حامیانش؛ به کشوری مستقل از نظر سیاسی در آمریکای جنوبی بدل شد. ونزوئلا تنها کشوری در تاریخ آمریکای جنوبی است که در آن بیش از ۱۲ بار انتخابات آزاد و دموکراتیک صورت گرفته و هر بار مردم دست رد به سینه دشمنان مردم ونزوئلا و نوکران آمریکا زده­اند، ولی این بیانِ نمایان دموکراسی در ونزوئلا؛ مورد تائید هیچکدام از “دموکراسیهای” غربی نیست، زیرا نتایج این دموکراسی مردمی به نفع آنان نمی­باشد. این حقیقت نشان می­دهد که دموکراسی فقط جنبه طبقاتی دارد و ما دموکراسی بدون قید و شرط نداریم.  دموکراسی همیشه مشروط به دفاع از طبقه معیینی است. این حکم ماتریالیسم دیالکتیک است که اضداد همواره دو طرف داشته و لازم و ملزوم یکدیگرند و …

نهم ماه مه، هفتادوچهارمین سالروز پیروزی بر فاشیسم است. پیروزی بر دیو فاشیسم برای تمام بشریت دارای اهمیت تاریخی بسیار بزرگی است. درهم شکسته‌شدن قدرت‌های فاشیستی، به خلق‌های در بند امکان داد تا به آزادی و استقلال نائل آیند، شرایط مناسبی برای پیروزی سوسیالیسم درعده‌ای از کشورها و برای اعتلاء جنبش آزادی‌بخش انقلابی و ملّی برای تکان‌دادن و فرو ریختن سیستم مستعمراتی پدید آید. جهانِ کار و ترقی، مبارزه عظیم خلق‌های اتحاد جماهیر شوروی استالینی را برای درهم‌شکستن فاشیسم و تلاش آنرا پس از جنگ برای آنکه صلح عادلانه برقرار گردد، برای آنکه جامعه مشترکی از ملت‌ها براساس تساوی حقوق، عدم مداخله و همکاری پدید آید، که از تهدیدات امپریالیستی، اِعمال فشارها و ارعاب مُبری باشد، ارج گذاشته و اکنون نیز مانند گذشته ارج می‌گذارد. همه نیروهای مترقی و انقلابی می‌دانند که بسیج و رهبری اتحاد شوروی در جنگ کبیر میهنی، سازمان‌دادن و رهبری نبرد افسانه‌ای ارتش سرخ، که قدرت …

مطلع شدیم که رفیق قدیمی و مبارز ما محمود فرازنده بعد از یک بیماری طولانی سرطان در ۱۵ ماه مه ۲۰۱۹ بدرود حیات گفت و خانواده و رفقای هم‌سنگرش را داغدار کرد. محمود فرازنده در ۲۸ سپتامبر سال ۱۹۴۷ در بابک‌شهر از استان یزد، به دنیا آمد. وی بعد از طی دوره دبیرستان در سال ۱۹۶۴ در سن ۱۷ سالگی عازم آلمان شد. محمود در شهر مونستر بعد از گذراندن دوره مقدماتی در جنب دانشگاه، به تحصیل در رشته علوم اجتماعی پرداخت زیرا این رشته با تمام اندیشه وی که می‌خواست برای آزادی ایران و بویژه طبقه کارگر و زحمتکشان ایران مبارزه کند، هم‌خوانی داشت. محمود انسانی پُر از احساس بود و وجود بی‌عدالتی‌های اجتماعی وی را سخت عذاب می‌داد. وی با این تفکر به یکی از فعالان کنفدراسیون محصلین و دانشجویان ایرانی در شهر مونستر تبدیل شد. لیکن این حد فعالیت سیاسی در سطح ملی و دموکراتیک عطش مبارزه …

مطلع شدیم که رفیق مهدی شرفی فعال کنفدراسیون جهانی و عضو گروه پیکار خلق از میان ما رفت. حزب کار ایران (توفان) یاد این رفیق را که آرمان‌های خویش را فراموش نکرد، زنده می‌دارد. به یاد رفیق مهدی شرفی رفیق مهدی متولد سال ۱۳۲۲ شمسی بود. وی ذوقی شاعرانه داشت و در دوران دبیرستان و کوتاه مدتی پس از آن در مراوده و همکاری با مجلات ادبی آن زمان درون کشور درآمد. سپس برای ادامه تحصیل عازم کشور اتریش (وین) شد. مهدی در تمام دوران تحصیل، فعالیت مستمر و شایسته‌ای در کنفدراسیون محصلین و دانشجویان ایرانی داشت. پس از پایان تحصیل و اخذ درجه دکترا در رشته زمین‌شناسی، به شهر برلن نقل مکان داد و در ضمن ادامه فعالیت و مبارزه در کنفدراسیون جهانی، بر تلاش خود برای ایجاد تشکلی کمونیستی با سمت و سوی انتقال به درون کشور افزود. مهدی در آنزمان با مطالعه متون مارکسیستی و تجربه‌آموزی از …

رسانه‌های گروهی در جهان بی‌شرمانه ماهیت رژیم صهیونیستی را می‌پوشانند، در قبال خشونت و تجاوز ٧٠ سال اشغال غیرقانونی و فاشیستی سرزمین فلسطین توسط صهیونیست‌ها سکوت می‌کنند و مدام این ادعای رژیم صهیونیستی را تکرار می‌کنند که فلسطینی‌ها «خشونت‌طلب‌اند و دست به خشونت‌زده‌اند و این امر موجب درگیری‌های اخیر شده است!!» این رسانه‌ها حتی برخلاف منشور سازمان ملل متحد، که برای هر ملّتِ تحت اشغال، حق مشروع دفاع مُسلحانه از خود را برسمیت شناخته است‌، تحریف و کتمان می‌کنند و در یک جنگ نابرابر (بخوانید سلاخی!) محترمانه و با چاشنی مخالفت با «اسلامیت و خشونت» و دامن‌زدن به اسلام‌هراسی جانب اسرائیل «دمکراتیک و متمدن» را می‌گیرند ! بمباران‌های بربرمنشانه و فاشیستی نوار غزه در چند روز اخیر ادامه کشتار و تجاوزی است که بیش از ٧٠ سال ادامه دارد. این آدمکشی اسرائیل بار دیگر نشان می‌دهد که او هرگز هوادار حتی دولت کوچک مستقل فلسطین نیست و رسماً در پی …